In nomine Domini, amen. Noverint universi, ad quos presentes littere pervenerint, quod nos Nycolaus Dei gracia Ratisponensis^a episcopus¹ et fratres Heinricus sacre theologie professor, prior provincialis provincie Turingie et Saxonie², Vlricus prior provincialis Bawarie et Bohemie³, Ch(unradus) de Tetendorff conventus Monacensis ordinis heremitarum sancti Augustini⁴, specialem commissionem habentes super negocio infra scripto a venerabili patre fratre Alexandro priore generali ordinis memorati et capitulo generali Padue⁵ celebrato, et nos Frid(ericus) de Aw miles, vicemagister, et consules nostro et universitatis Ratisponensis nomine ob spem pacis reformande et firmande concordie in unum convenimus et nos partes predicte communi consensu, nos quidem religiosi prefati nomine provincie Bawarie et Bohemie, nos vero cives predicti nomine quo supra commisimus viris discretis magistro Vlrico prothonotario et canonico Ratisponensi et Karulo Chratzerio concivi nostro et fratri Arnoldo de Fridberch ordinis predicatorum domus Ratisponensis, quatenus iusticia ac equitate pensatis modum convenientem iusticie et racioni consonum invenire curarent vel quamcumque formam composicionis aliam conciperent, conceptam in scriptis redigerent et redactam partibus publicarent, promittentes nominibus quo supra firma et grata nos, quecumque dicte tres persone decernerent, habituros in causa, que dudum suborta materia questionis inter priores et conventus Wiennensem, Padmensem et Marchekensem Pataviensis dyocesis ordinis memorati et universitatem nostram fuerat ventilata. Et nos prefate tres persone propter Deum et pacis, quam speramus, confidenciam commissionem ipsam quamvis onerosam gratanter suscipientes convenimus in formam decreti et sententiam subnotatam: In primis decernentes, quod priores et fratres conventuum Ratisponensis⁶, Wiennensis, Padmensis, Marchekensis, Nu^ernbergensis⁷, Monacensis⁸, Semanshusensis⁹, Schontalensis¹⁰, Windesheimensis¹¹, Volchenmarchtensis¹², Mutensis¹³, Laybacensis¹⁴, Memingensis¹⁵ et Mindelheimensis¹⁸ ordinis memorati provincie Bawarie et Bohemie obligati sint et esse debeant cum ex causis antecedentibus, scilicet ex contractu inito inter partes prefatas, ex eo quod priores et fratres conventuum Wiennensis, Pademensis et Marchekensis supra memorati constituerunt se debitores magistro, consulibus ac universitati Ratisponensi in mille sexcentis minus xii et dimidia marcis puri argenti Wiennensis ponderis pro magnifico principe Friderico duce Austrie, tum ex eo quod dicti magister, consules et universitas predicti dampna aliqua pertulerunt occasione debiti non soluti et expensas graves in lite fecerint, tum ex hac quam in hiis scriptis proferimus sentencia seu decreto, in duobus milibus et centum marcis puri argenti ponderis supradicti. De qua summa in proximis octavis resurrectionis dominice et deinceps singulis annis in eodem termino persolvent priores et fratres conventuum nominatorum dictis magistro, consulibus et universitati in civitate Ratisponensi ducentas marcas prefati ponderis priori conventus Ratisponensis per eosdem conventus assignandas et assignatas eisdem civibus numerandas, prout sibi fuerint presentate. Ad solucionem vero expedicius faciendam decernimus, ut prior provincialis et diffinitores capituli provincialis proxime celebrandi in Tust¹⁷ in conventu fratrum prefati ordinis Pragensis dyocesis ad instanciam honorabilium virorum fratrum magistri Heinrici, Vlrici et Chvnradi supra nominatorum singulis prioribus et conventibus prenominatis inponant certam summam pecunie, ad quam singuli conventus tantum pro rata sibi inposita teneantur, hoc adiecto, quod si ex negligencia vel quacumque causa aliqui conventus non contribuerent annis singulis, defectus solucionis per conventus Wiennensem, Pademensem, Marchekensem, Ratisponensem, Monacensem, Nu^ernbergensem, Schontalensem et Semanshusensem pro porcione summe sibi inposite suplebitur ad effectum, ita tamen, quod horum octo conventuum nullus pro altero tenebitur ad suplendum, set pro porcione sibi debita non soluta pena infra scripta plectatur. Ceterum quia sepefati tres honorabiles viri religiosi nomine priorum et conventuum priores et conventus quatuordecim primo dictos submittunt, renunciato in hoc solum articulo privilegio exempcionis et libertatis sue, quam a sede apostolica meruerunt, iurisdiccioni venerabilis patris domini Nycolai episcopi Ratisponensis supradicti et successorum eius, sponte eligentes nomine quo supra, quod si in dicta solucione plenarie facienda in prefatis terminis vel termino vel insuper infra spacium unius mensis ex eo tempore numerandi cessatum fuerit, extunc vice monicionis canonice dicti mensis tempore interpellante priores et fratres officiati domorum octo nominatim expressarum excommunicacionis et monasteria eorum interdicti sentencias sustineant, alii vero priores et fratres ceterarum domorum suspensionis ab officio et ecclesie interdicti sentenciis subiaceant, quas per prefatum dominum et patrem Ratisponensem episcopum viva voce [...]^b in scriptis proferri decernimus in eos dumtaxat priores et domos, per quos steterit aut factum fuerit, quominus pro porcione sibi debita plenarie satisfiat, ad alias penas contra dictos octo conventus, si sibi videbitur, nichilominus processurum; quem tamen rogamus, quod mox ut sentencie nostre paritum seu obeditum fuerit, sentencias sine quavis difficultate seu dilacione relaxet. Iniungimus preterea predictis tribus patribus et fratribus, quatenus litteras super ratihabicione et expressa acceptacione et approbacione singulorum et omnium premissorum a singulis prioribus, provinciali et conventualibus, exigant et dictis magistro et consulibus ac universitati remittant, sigillis singulorum pro se et suis conventibus roboratas. Et ut omni capcioni, fraudi, machinacioni et calliditati via penitus precludatur, decernimus, ut utraque pars prefata renunciet omni actioni et defensioni ac excepcioni et aminiculo cuilibet appellacionis, in integrum restitucionis, beneficii et omnis alterius iuris canonici vel civilis, et facta solucione tocius summe prefate, scilicet duorum milium et centum marcarum prefatorum ponderis et argenti, dicti magister, consules et universitas instrumenta contractus et obligacionis inter partes conscripta extunc provinciali et fratribus reddere teneantur, interim tamen in suo robore duratura, quibus contra priores et conventus de Austria uti non possint, si prefata omnia et singula observata fuerint cum effectu. Pronunciamus insuper, ut fratres de Austria per litteras civium Ratisponensium¹⁸ reponantur in possessionem, ius et dominium vinearum et domus in Wienna dictis civibus pro soluto adiudicatarum, statim ut presens instrumentum a partibus fuerit approbatum, hoc salvo, quod ipsi cives fructus vinearum recolligant et suos faciant tantum in autumpno proxime nunc venturo, volentes, ut ipsi magister, consules et universitas scribant supradicto principi cum affectu, quatenus princeps ipse dictis prioribus et fratribus Wiennensibus, Pademen sibus et Marchekensibus effectualiter cooperari dignetur, ut prefatam domum recuperare valeant et de sua gracia pacifice possidere. Postremo decernimus statuendo, ut omnes fratres conventuum quorumcumque ac specialiter Bawarie et Austrie et singulariter Ratisponenses sint recollecti in sinum caritatis, gracie et favoris, in nexum concordie et pacis vinculum a magistro, consulibus et universitate, revocatis gravaminibus, quecumque intulerant, affectu sincerissimo reponantur et fratres tocius provincie viceversa pro bono statu civitatis, magistri, consulum et universitatis Deum teneantur orare, remissa omni displicencia hinc et inde, proviso quod fratres de Austria ad instanciam magistri, consulum et universitatis per iudices delegatos sedis apostolice a sententiis, quas in dictos priores, fratres et loca eorum quodmodocumque et quandocumque tulerint, absolvantur et denuncientur penitus absoluti in omnibus ecclesiis et locis, ubi fuerit oportunum. Et nos Nycolaus Dei gracia Ratisponensis episcopus in priores et fratres officiatos octo nominatorum conventuum excommunicacionis, suspensionis vero in priores et fratres, interdicti autem in ecclesias omnium conventuum quatuordecim predictorum, qua se sponte nostre iurisdiccioni et successorum nostrorum subdiderunt, exnunc proferimus in hiis scriptis, set extunc sublato omni defensionis obstaculo sentenciam ipsam vigorem et effectum habere volumus, quo in aliquo termino solucionis defecerint civibus memoratis contra formam pronunciacionis commissariorum superius positam et expressam, nisi indutias ulteriores optineant de ipsorum civium gracia et favore. In quorum omnium testimonium et roboris firmitatem sigilla nostra presentibus duximus apponenda. Actum et datum Ratispone anno Christi millesimo ccc° xv°‚ iiii^to kal. Julii.

Source Fulltext: MAURER, Augustiner-Eremiten Baden (=FRA II/89, Wien 1998) S. 89-93.