| Innocentius episcopus, servus servorum dei | dilecto filio Chadalhoch Gottwicensi abbati eiusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum. Desiderium, quod ad religionis propositum et animarum salutem noscitur pertinere, animo nos decet libenti concedere et petencium desideriis congruum inpertiri suffragium. Et quidem si religiosorum virorum postulaciones^a debita benignitate admittimus, nostris procul oportunitatibus^a clementem dominum reperimus. Huius rei gracia dilecte in domino fili Chadalhoch abbas precibus tuis apostolica mansuetudine duximus annuendum et Gottwicense monasterium, cui auctore deo preesse dinosceris, cum omnibus ad ipsum pertinentibus sub beati Petri tutela et nostra proteccione suscipimus et presentis scripti patrocinio communimus statuentes, ut quascumque possessiones quecumque bona eadem ecclesia in presenciarum iuste et canonice possidet aut in futurum concessione pontificum, largicione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis iustis titulis deo propicio poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant, crisma quoque oleum sanctum consecraciones altarium sive basilicarum ordinationes eciam monachorum, qui ad sacros gradus fuerint promovendi, a diocesano suscipietis episcopo, siquidem catholicus fuerit et graciam atque conmunionem apostolice sedis habuerit eamque gratis et sine pravitate voluerit exhibere. Alioquin liceat vobis catholicum, quem malueritis, adire antistitem et ab eo sacramenta consecracionum^b suscipere, qui nostra fultus auctoritate, quod postulatur, indulgeat. Sane sepulturam eiusdem loci omnino liberam fore decernimus, ut eorum, qui se illic sepeliri deliberaverint, devocioni et extreme voluntati, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat. Laicos autem seu clericos seculares ad conversionem suscipere nullius episcopi vel prepositi contradiccio vos inhibeat. Obeunte vero te nunc eiusdem loci abbate aut tuorum quolibet successorum nullus ibi qualibet subrepcionis astucia seu violencia preponatur, nisi quem fratres communi consensu vel fratrum pars consilii sanioris secundum dei timorem et beati Benedicti regulam providerint eligendum. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum fas sit iam dictum monasterium temere perturbare aut eius possessiones aufferre^c vel ablatas retinere minuere aut temerariis vexacionibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum sustentacione et gubernatione concessa sunt usibus omnimodis profutura salvo in omnibus Pataviensis episcopi canonica reverencia, cui tamen non liceat vexationem aliquam vel consuetudinem, que regularium quieti noceat, irrogare. Nec eciam eidem episcopo vel abbati aut alicui persone ecclesiastice sit facultas ipsius cenobii bona in feodum seu beneficium sine consensu meliorum fratrum personis aliquibus dare aut aliis modis alienare. Si qua igitur in posterum ecclesiastica secularisve persona huius nostre constitucionis tenorem sciens contra eum temere venire temptaverit, secundo terciove conmonita, nisi reatum suum congrua emendacione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat reamque se divino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore et sangwinec dei ac domini redemptoris nostri^a Ihesu^c Christi aliena fiat atque in extremo examine districte ulcioni subiaceat. Conservantes autem hec omnipotentis dei et beatorum^a Petri ac Pauli apostolorum eius benedictionem et graciam consequantur; amen, amen, amen. Ego Innocencius katholice ecclesie episcopus subscribo.||
(R.)^d (BV) Datum Laterani per manus Almerici, sancte Romane ecclesie diaconi cardinalis et cancellarii, V. idus aprilis, indicione^o II, incarnationis dominice anno millesimo centesimo tricesimo nono, pontificatus vero domini Innocencii II pape anno decimo.

Source Fulltext: FUCHS, Göttweig I (=FRA II/51, Wien 1901) S. 51-53