Alexander episcopus, servus servorum dei, ad perpetuam rei memoriam. Licet ea etc. Dudum siquidem felicis recordacionis Nicolao papa V. predecessori nostro pro parte clare memorie Friderici Romanorum imperatoris exposito, quod licet alias monasterium beate Marie Gotwicensis ordinis sancti Benedicti Pataviensis diocesis per bone memorie Bonifacium nonum in sua obediencia, de qua partes ille tunc erant nuncupate, cum omnibus membris ecclesiis capellis possessionibus et rebus suis universis illiusque tunc et pro parte existente abbate et dilectis filiis conventu plenarie exemptum et sub proteccione ipsius Bonifacii et beati Petri ac sedis apostolice susceptum tunc fuisset, nichilominus malicia temporum et guerris in partibus illis tunc vigentibus necnon molestacionibus tunc abbati et conventui dicti monasterii per bone memorie Leonardum¹ [335] tunc episcopum Pataviensem super exempcione huiusmodi illatis causantibus abbas et conventus prefati ab huiusmodi exempcione compulsi fuerant ac se iurisdiccioni prefati episcopi et successorum suorum, ne preterea maiores lites exorerentur, submiserant dictus predecessor prefati Friderici imperatoris supplicacionibus inclinatus tunc et pro tempore existentis abbatis et conventus dicti monasterii necnon omnes et singulos monachos conversos et personas et servitores tam clericos quam laicos serviciis ipsius monasterii actualiter insistentes necnon membra ecclesias capellas possessiones loca predia et grangias cum rebus suis mobilibus et immobilibus, spiritualibus et temporalibus necnon iuribus et iurisdictionibus quibuscumque ad ipsum monasterium pertinentibus et ubicumque existentibus, quas possessiones grangias et bona immobilia propriis manibus vel sumptibus excolebant vel excoli faciebant et que tunc legiptime^a possidebant et in futurum iustis titulis adipisci possent ab omni iurisdictionis dominio potestate subieccione correccione et aliorum quorumcunque iudicum et superiorum, quamdiu domini abbas et conventus prefati eorumque successores sub regulari observancia viverent, exemit et liberavit ita, quod legati archiepiscopi et episcopi et presertim dictus episcopus Pataviensis ac iudices et superiores prefati racione domicilii vel delicti aut contractus seu rei, de qua ageretur, nullam in monasterium membra capellas abbatem et conventum conversos et alios predictos correctionem^a vel superioritatem exercere possent districtius inhibendo eisdem legatis archiepiscopis episcopis iudicibus et superioribus prefatis, ne extunc de cetero in monasterium membra capellas abbatem et conventum aut alios exemptos predictos iurisdiccionem dominium vel superioritatem exercere aut in eos seu eorum aliquem excommunicationem vel alias sentencias censuras et penas promulgare presumerent ac decernendo omnes et singulos processus et sentencias, quos et quas extunc deinceps in abbatem et conventum et alios exemptos prefatos per legatos archiepiscopos episcopos et presertim episcopum Pataviensem iudices et superiores predictos formari ferri vel promulgari contingeret et quecumque pro tempore inde secuta nullius roboris vel momenti fore. Et insuper abbati pro tempore existenti monasterii huiusmodi concessit, quod inventum, in quem dictus episcopus Pataviensis crisma et collacionem ordinum abbati et monachis dicti monasterii denegaret exhibere, illa a quocunque mallent catholico antistite, recipere possent certis desuper executoribus deputatis, prout in ipsius Nicolai predecessoris litteris desuper confectis plenius continetur. Cum autem sicut exhibita nobis nuper pro parte carissimi in Christo filii nostri Maximiliani Romanorum regis illustris peticio continebat, abbas et conventus prefati ex querris predictis et aliis variis impedimentis exempcione et liberacione ac litteris predictis uti non potuerunt et ab aliquibus hesitetur propter illarum non usum eosdem abbatem et conventum ab illis cecidisse et dictarum litterarum effectu carere debere pro parte dicti Maximiliani regis asserentis, quod ipse racione archiducatus Austrie prefati monasterii patronus et advocatus existit, nobis fuit humiliter supplicatum, ut exempcionem liberacionem concessionem et decretum ac litteras predictas approbare et confirmare ac alias in premissis oportune providere de benignitate apostolica dignaremur, nos igitur, qui cunctorum fidelium pacem et quietem desideranter appetimus huiusmodi supplicacionibus inclinati exempcionem liberacionem inhibicionem concessionem decretum ac litteras Nicolai predecessoris huiusmodi et in illis contenta quecumque auctoritate apostolica tenore presentium approbamus et confirmamus ac perpetue firmitatis robur obtinere litterasque ipsas et in illis contenta quecumque monasterio capellis grangiis abbati et conventui ac aliis dicti monasterii personis predictis suffragari necnon executores in illis deputatos ad illarum execucionem procedere dictisque abbati et conventui et personis pro litterarum earundem observancia assistere posse et debere in omnibus et per omnia provide, ac si monasterium abbas et conventus et alie persone huiusmodi in possessionem vel quasi premissorum omnium in dictis litteris contentorum existerent, eisdem auctoritate et tenore decernimus et pro priori cautela omnia et singula in eisdem litteris contenta abbati et conventui ac monasterio et personis prefatis per dictum predecessorem concessa sunt, de novo concedimus necnon iuramentum per dilectum filium modernum eiusdem monasterii abbatem aut eius predecessores suos et successorum suorum nominibus de prestando obedienciam dicto episcopo Pataviensi forsan prestitum hac vice dumtaxat horum serie relaxamus non obstantibus premissis ac constitucionibus et ordinacionibus apostolicis necnon omnibus illis, que dictus predecessor in eisdem litteris voluit non obstare ceterisque contrariis quibuscumque. Nulli ergo etc. Datum Rome apud Sanctum Petrum anno incarnacionis dominice millesimo quadringentesimo nonagesimo octavo, quinto ydus iulii, pontificatus nostri anno sexto.

Source Fulltext: FUCHS, Göttweig III (=FRA II/55, Wien 1902) S. 334-337