In nomine, et i. T. Vlricus dei gratia Patauiensis||
episcopus in perpetuum¹. Quia ex pontificalis officii grauitate tenemur, ut ad quarumlibet causarum euentus per iuris ordinem decidendos sic uigilemus sollicite, ne super ipsis, per iustitiam siue per misericordiam decisis, ex lapsu temporum ulla possit in posterum noua siue iniusta questio suboriri, ad presentium notitiam et ad futurorum memoriam cupimus peruenire, quod cum inter nos ex parte una, et uenerabiles fratres nostros Fridericum abbatem² et conuentum de Jerus ex altera, super duabus ecclesiis, Drozendorf scilicet et Berneche, uerteretur causa, iam dicto abbate et conuentu asserentibus, donationem illarum ecclesiarum ad eos cum omni iure plenariter pertinere, nobis uero affirmantibus contrarium, quod uidelicet solum ius presentationis in eisdem ecclesiis spectaret ad ipsos, et licet priuilegiis eorum revolutis et etiam inspectis triumphus omnimodis in hac causa nobis cederet iuris ordine suffragante: nos tamen, utpote qui circa quaslibet religiosas et spirituales personas hilares datores esse tenemur, prefato abbati suoque conuentui sic in hac parte cedere atque deferre curauimus, perpetuo iure conferentes eisdem, ut ipse abbas in illis ecclesiis, cum uacauerint, canonicos sui ordinis instituendi et destituendi plenariam atque perpetuam facultatem habeat, nobis nostrisque successoribus super harum duarum curis ecclesiarum, sicut iustum fuerit, responsurus: hoc tamen excepto, ut Perengerus qui in Ecclesia Drozendorf iam ministrat, omnibus diebus suis perpetuus vicarius sub nomine nostro in ipsa debeat esse ecclesia, certum tamen censum ex ea, XXV talenta videlicet, dicto abbati et conuentui annis singulis soluturus; unde et ipse Perengerus omnes illius ecclesie pertinentias tam in decimis quam possessionibus aliis cum omni iure parochiali plene percipiet sicut verus pastor. Sed si ipse forsan in hoc censu soluendo negligens quandoque fuerit nec ab hac negligencia pro commonicione archidiaconi sui infra quindecim dies cessauerit: omne ius suum in ipsam ecclesiam ipsum iudicamus atque decernimus omnimodis perdidisse. Nec pretermittendum duximus, quod idem abbas ad omnes alias quas habet ecclesias, nobis debet seculares clericos presentare. Illud quoque necessarium iudicauimus adnectendum, quod a sepedicto abbate et conuentu XX talenta recepimus, que ob fortiorem magisque stabilem firmitatem huius modi nostri facti in usus ecclesie nostre patauiensis conuertimus, redimendo cum eis uillam Gozinstorf, Sibotoni de Hage a nostris predecessoribus obligatam. Vt autem ista omnia, ueluti sunt premissa, rata semper et inconuulsa permaneant, presentem paginam conscribi, et conscriptam nostri impressione sigilli consignari iussimus testium nominibus subnotatis. Hij sunt testes: Wezelo abbas et heinricus prior de Chotewico. Marquardus prepositus et Sigelochus decanus de sancto ypolito. Godfridus archidiaconus. Heinricus de Poïngarten. Chunradus custos patauienses canonici. Vlricus uicedominus. Siboto. Reinbertus. Einwicus. Heinricus capellani. Otto marscalcus de Heichenbach. Waltherus dapifer de Tanneberch. Otto de Morspach. Wernhardus de Sigenheime. Dietc. de Yssenstorf et alii quam plures. Datum in Chotewico per manum Chunradi notarii nostri XIIII. Kalend. Octob. Anno Domini M⁰ CC⁰ XVIIII. Indict. VII. Pontificatus nostri anno quarto.

Source Fulltext: MAYER, Geras (= AÖG 2, 1849) S. 11-12, Nr. 2