In nomine sancte et indiuidue trinitatis. Rudgerus dei gracia Patauiensis episcopus omnibus christi fidelibus tam presentis etatis quam future generationis in perpetuum. Cum olim inter uirum uenerabilem Eglolfum abbatem sancte crucis et Liupoldum domini pape subdiaconum plebanum in Alecht questio moueretur super exemptione predicti monasterii, quod in terminis ecclesie in Alœht dinoscitur esse situm, memoratus abbas exemptionem et concambium demonstrauit, videlicet unum mansum in Alœth et alium mansum in Mowerlingen, et super his privilegium domini Regenmari predecessoris nostri Patauiensis episcopi pretendebat, eiusdem priuilegii hic est tenor. (Folgt die pag. 3, Nr. II mitgetheilte Urkunde des Bischofs Reginmar von Passau.) Memoratus autem plebanus de Alœth asserebat illud privilegium non sufficere tum ex eo, quod exemptio illius monasterii non pertinebat ad Patauiensem episcopum , cum idem monasterium in predio principum Austrie sit fundatum, tum ex eo, quod predictos mansos in Alœth et in Mowerlinge ipse plebanus non habuit, nec suus habuit antecessor. Questione igitur huiusmodi diucius agitata tandem mediantibus uiris sapientibus et discretis, uidelicet domino Alberone abbate de cella sancte Marie, et priore ipsius loci, et domino Livprando archidiacono et plebano de noua ciuitate, et Vlrico notario et plurimis aliis predicti abbas et plebanus in formam subscriptam concordie conuenerunt, ut in posterum inter successores eorum pax et tranquillitas permaneret. Cessit igitur plebanus in Alœth questioni et contentioni, quam habuit de exemptione monasterii memorati, cessit etiam iuri, quod habuit uel habere uidebatur in personalibus decimis infra septa monasterii antedicti, cessit etiam decimis agrorum, qui sunt siti in primo circuitu, quem fecit Livpaldus marchio Austrie, sicut in ipsius priuilegio termini sunt distincti, addita curia in Sigenvelt, et eiusdem privilegii hic est tenor. (Folgt die pag. 1, Nr. I mitgetheilte Stiftungs-Urkunde.) In hiis ergo terminis quidquid includitur, dictus abbas decimas agrorum percipiet, et de noualibus cultis uel colendis in ea videlicet parte, que ad parochiam in Alœcht pertinere noscuntur, siue grangie in uillas, siue uille in grangias redigantur. Decime uero personales et animalium et caseorum, et exequialia et alia iura parochialis ecclesie parochie in Alœcht salue et integre de colonis remanebunt, pecoribus propriis et armentis ante nominati monasterii sancte crucis a prestatione huiusmodi liberis et seiunctis. Propter predictas itaque cessiones memoratus abbas et conuentus dedit parochie in Alœcht tres mansos in Dornpach soluentes unum talentum, quorum unum dedit monasterio sancte crucis Vlricus de Gadem, alterum Vlricus Asinus, tercium Wichardus de sancto Vito. Item dedit redditus unius talenti in Drœschirchen, in quodam predio, quod possidet Vlmannus, quod dux Heinricus de Medelich contulit monasterio similiter sancte crucis, et sic cessauit contentio inter ipsos. Cum autem ex euentu simili emerserit, quod prima exemptio supradictarum decimarum uidebatur esse cassanda, ex industria sepedictorum. E. abbatis et conuentus et L. plebani conpromittitur et a nobis confirmatur, ut‚ si quandoque prescripti redditus duorum talentorum forsan uendicione, uel comutatione, siue plebanorum negligentia, aut alio quolibet modo ab ecclesia in Alœcht postmodum fuerint alienati, premissum concambium prefato monasterio sancte crucis nichillominus maneat semper inconuulsum. Et ne in posterum inter abbatem, conuentum et plebanum, aut successores eorum questio oriatur, nos auctoritate nostra factum huiusmodi confirmamus, maxime cum ad hoc accesserit consensus aduocati tam monasterii quam parochie, uidelicet Friderici ducis Austrie et Stirie et domini carniole, et consensus Livpoldi plebani de Alœcht, sicut per eorum sigilla, que hic appensa uidentur, lucide comprobatur. Acta sunt hec anno ab incarnatione domini M.° CC.° XXX.° VI.° Indictione uero VIIII.°

Source Fulltext: WEIS, Heiligenkreuz (=FRA II/11, 1856) S. 90-92