"Alexander(1), episcopus, seruus seruorum Dei. Dilecto filio abbati monasterij Scotorum Ratisponensis(2), salutem et apostolicam benediccionem. Sedis apostolice prouidencia circumspecta personas sub religionis obseruancia uacantes assiduo studio pie uite benigno fauore prosequitur, ut ea, que pro personarum ipsarum oneribus et necessitatibus supportandis prouida deliberacione facta sunt, consueuit apostolico munimine roborare. Exhibita siquidem nobis nuper pro parte dilectorum filiorum, prepositi et conuentus monasterij in Plaga(3) sancte Marie per prepositum soliti gubernari, Premonstratensis ordinis, Patauiensis diocesis, peticio continebat, quod olim bone memorie Albertus(4), episcopus Patauiensis, cupiens dictum monasterium in suis necessitatibus releuare, parrochialem ecclesiam in Rorbach(5), dicte diocesis, ad collacionem episcopi Patauiensis pro tempore existentis pertinentem cum omnibus iuribus et pertinencijs suis de uoluntate et consensu prepositi, decani, qui tunc erant, ac capituli ecclesie Patauiensis, prefato monasterio perpetuo appropriauit, annexuit, uniuit et incorporauit, eo adiecto, quod quocienscunque ipsam parrochialem ecclesiam uacare contingeret, prepositus eiusdem monasterij, qui pro tempore foret, vnum ex canonicis dicti monasterij, ipsum ordinem professum, aut alium quemcumque ydoneum, eciam secularem presbyterum, de quo sibi uideretur melius, et pro quo de fructibus dicte parrochialis ecclesie congrua reseruaretur porcio, de qua posset congrue sustentari, qui parrochianorum ipsius parrochialis ecclesie animarum curam gereret, episcopalia iura soluere, et alia sibi incumbencia onera supportare episcopo Patauiensi, qui esset pro tempore, per eum instituendum presentare, quodque idem prepositus certam pensionem annuam singulis annis custodi dicte ecclesie Patauiensis et suis successoribus custodibus ipsius ecclesie pro quibusdam iuribus, que custodes ipsi in eadem parrochiali ecclesia habere dicebantur, soluere teneretur, prout in litteris autenticis inde confectis eorundem episcopi et capituli sigillis munitis dicitur plenius contineri(6). Cum autem, sicut eadem peticio subiungebat, prefati prepositus et conuentus timeant super dicta parrochiali ecclesia, quam huiusmodi appropriacionis, annexionis, unionis et incorporacionis uigore olim assecuti, illam extunc a sexaginta annis(7) citra tenuerunt, prout tenent de presenti, posse imposterum molestari. Pro parte ipsorum prespositi et capituli nobis fuit humiliter supplicatum, ut appropriacioni, annexioni, unioni et incorporacioni predictis robur apostolice confirmacionis adijcere de benignitate apostolica dignaremur. Nos igitur de premissis certam noticiam non habentes ac huiusmodi supplicacionibus inclinati, discrecioni tue per apostolica scripta committimus et mandamus, quatenus de premissis omnibus et singulis auctoritate nostra te diligenter informes, et si per informacionem huiusmodi ita esse reppereris, appropriacionem, annexionem, unionem et incorporacionem predictas eadem auctoritate nostra [ordinaria](a) confirmes. Datum Bononie(8), quinto idus marcij, pontificatus nostri anno primo."

Source Fulltext: Pichler, Isfried H., Urkundenbuch des Stiftes Schlägl, Aigen i. M., 2003, Nr. 254 (S 162), S. 264-265