"Alexander(1) episcopus, seruus seruorum Dei. Dilectis filijs abbati monasterij Scotorum in Wienna(2), Patauiensis diocesis, et Salzeburgensis(3) ac Patauiensis(4) officialibus, salutem et apostolicam benediccionem. Militanti ecclesie licet immeriti disponente Domino presidentes circa curam ecclesiarum et monasteriorum omnium solercia reddimur indefessa soliciti, ut iuxta debitum pastoralis officij eorum occurramus dispendijs et profectibus diuina cooperante clemencia salubriter intendamus. Sane dilectorum filiorum .. prepositi et conuentus monasterij in Plaga(5) sancte Marie per prepositum soliti gubernari, Premonstratensis ordinis, Patauiensis diocesis, conquestione percepimus, quod nonnulli archiepiscopi, episcopi, alijque ecclesiarum prelati et clerici ac ecclesiastice persone, tam religiose quam eciam seculares, necnon duces, marchiones, comites, barones, nobiles, milites et laici, communia ciuitatum, vniuersitates opidorum, castrorum, villarum et aliorum locorum et alie singulares persone ciuitatum et diocesium ac aliarum parcium diuersarum occuparunt et occupari fecerunt castra, villas et alia loca, terras, domos, possessiones, iura et iurisdictiones necnon fructus, census, redditus et prouentus dicti monasterij et nonnulla alia bona, mobilia et immobilia, spiritualia et temporalia ad prepositum et conuentum ac monasterium predicta spectancia et ea detinent indebite occupata, seu ea detinentibus prestant auxilium, consilium uel fauorem. Nonnulli eciam ciuitatum, diocesium et parcium predictarum, qui nomen Domini in uacuum recipere non formidant, eisdem preposito et conuentui super predictis castris, villis et locis alijs, terris, domibus, possessionibus, iuribus et iurisdictionibus, fructibus, censibus, redditibus et prouentibus eorundem et quibuscunque alijs bonis, mobilibus et immobilibus, spiritualibus et temporalibus ac alijs rebus ad eosdem prepositum et conuentum ac monasterium spectantibus multiplices molestias et iniurias inferunt et iacturas. Quare dicti prepositus et conuentus nobis humiliter supplicarunt, ut cum eisdem ualde reddatur difficile pro singulis querelis ad apostolicam sedem habere recursum prouidere ipsis super hoc paterna diligencia curaremus. Nos igitur aduersus occupatores, detentores, presumptores, molestatores et iniuriatores huiusmodi illo uolentes eisdem preposito et conuentui remedio subuenire, per quod ipsorum compescatur temeritas et alijs aditus committendi similia precludatur, discrecioni uestre per apostolica scripta mandamus, quatinus uos uel duo aut vnus uestrum per uos uel alium seu alios, eciamsi sint extra loca, in quibus deputati estis, conseruatores et judices prefatis preposito et conuentui efficacis defensionis presidio assistentes, non permittentes eosdem super hijs et quibuslibet alijs bonis et iuribus ad prepositum et conuentum ac monasterium predictos spectantibus ab eisdem uel quibusuis alijs indebite molestari uel eis grauamina uel damna seu iniurias irrogari facturi dictis preposito et conuentui, cum ab eis uel procuratoribus suis aut eorum aliquo fueritis requisiti de predictis et alijs personis quibuslibet super restitucione huiusmodi castrorum, villarum, terrarum et aliorum locorum, iurisdictionum, iurium et bonorum, mobilium et immobilium, reddituum quoque et prouentuum, et aliorum quorumcunque bonorum necnon de quibuslibet molestijs, iniurijs atque damnis presentibus et futuris, jn illis uidelicet, que iudicialem requirunt indaginem summarie de plano sine strepitu et figura iudicij. Jn alijs uero, prout qualitas eorum exegerit iusticie complementum, occupatores seu detentores, presumptores, molestatores et iniuriatores huiusmodi, necnon contradictores quoslibet et rebelles cuiuscunque dignitatis, status, ordinis uel condicionis extiterint, quandocunque et quocienscunque expedierit, auctoritate nostra per censuram ecclesiasticam appellacione postposita compestendo, jnuocato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachij secularis. Non obstantibus tam felicis recordacionis Bonifacij(6) pape VIII, predecessoris nostri, in quibus cauetur, ne aliquis extra suam ciuitatem et diocesim, nisi in certis exceptis casibus et in illis ultra vnam dietam a fine sue diocesis ad iudicium euocetur. Seu ne judices et conseruatores a sede deputati predicta extra ciuitatem et diocesim in quibus deputati fuerint, contra quoscunque procedere siue alij uel alijs uices suas committere aut aliquis ultra vnam dietam a fine diocesis eorundem trahere presumant, dummodo ultra duas dietas aliquis auctoritate presencium non trahatur. Seu quod de alijs, quam de manifestis iniurijs et uiolentijs et alijs, que iudicialem requirunt indaginem, penis in eos, si secus egerint, et in id procurantes adiectis conseruatores nullatenus se intromittant, quam alijs quibuscunque constitucionibus a predecessoribus nostris Romanorum pontificibus tam de judicibus delegatis et conseruatoribus quam personis ultra certum numerum ad iudicium non uocandis aut alijs editis, que iure possint in hac parte iurisdictioni aut potestati eiusque libero exercicio quomodolibet obuiare. Seu si aliquibus communiter uel diuisim a predicta sit sede indultum, quod excommunicari, suspendi uel inderdici seu extra uel ultra certa loca ad iudicium euocari non possint per litteras apostolicas non facientes plenam et expressam, ac de uerbo ad uerbum de indulto huiusmodi et eorum personis, locis, ordinibus et nominibus proprijs mencionem et qualibet alia dicte sedis indulgencia generali uel speciali, cuiuscunque tenoris existat, per quam presentibus non expressam uel totaliter non insertam nostre iurisdictionis explicatio in hac parte ualeat quomodolibet impediri et de qua cuiusque certo tenore habenda, de uerbo ad uerbum sit in nostris litteris mencio specialis. Ceterum uolumus et apostolica auctoritate decernimus, quod quilibet uestrum prosequi ualeat articulum eciam per alium inchoatum, quamuis idem jnchoans nullo fuerit impedimento canonico prepeditus, quodque a datum presencium sit uobis et unicuique uestrum in premissis omnibus et eorum singulis, ceptis et non ceptis, presentibus et futuris, perpetuata potestas et iurisdictio attributa, ut eo uigore eaque firmitate possitis in premissis omnibus, ceptis et non ceptis, presentibus et futuris, et pro predictis procedere, ac si predicta omnia et singula coram uobis cepta fuissent, et iurisdictio uestra et cuiuslibet uestrum in predictis omnibus et singulis per citacionem uel modum alium perpetuata legitimum extitisset constitucione predicta super conseruatoribus et alia qualibet in contrarium edita non obstante. Datum Bononie(7), III jdus marcij, pontificatus nostri anno primo."

Source Fulltext: Pichler, Isfried H., Urkundenbuch des Stiftes Schlägl, Aigen i. M., 2003, Nr. 255 (S 163), S. 265-267