"Deuotis orationibus cum affectu omnis boni anime et corporis ac cum prona(a) voluntate quorumuis beneplacitorum premissis. Ordo regularis id exposcit et caritas fraternalis, vt secundum decus nullum bonum dimittitur irremuneratum, oportet bene meritos virtutibus, illustratos obedientes filios fama, quam elaboraverunt, non modio subponere aut abscondere, sed merito commendare et illud metere, quod seminavit venerabilis pater. Cum frater Vlricus Sekler(1), canonicus nostri ordinis Premonstratensis, filius vestri gremij et monasterij Vrspergensis(2) professus, nobis per venerandum patrem dominum Johannem prepositum Noue Cellensem(3) prope Frisingam fuit directus de anno Domini Mo CCCCo XLVI cum commendacione commissionis et ordinis debita consuetudine et directa exortatione, vt eundem fouere dignaremur amore Dei et ordinis. Quem detinuimus benigne nostro sub brachio, eciam circa ecclesias parrochiales circa doctos atque illuminatos viros, ob informacionem predicacionis, qui erat studiosus, capax, disciplinatus, obediens, honeste vite, bone conuersationis, eloquens, sed uite exemplaris verbo et exemplo, sic vt eum magnifici viri diligerent nobis modo et monasterio nostro amore sui sincere, usque ad annum quinquagesimum(4). Ex tunc requisitus et reuocatus ad planctum(b) abbatis pie memorie defuncti(5) et ad prouidendum de nouo eligendo, quo concluso vestra paternitas eundem remisit, vt eundem intuitu precum vestrarum ||
paternitatum deinceps fouere graciose dignaremur, quem amore vestre paternitatis fouimus usque ad hanc reuocacionem, quam modo fecistis contrario, nobis et illi, cui eundem commissarius venit, non modicum in fauorem [?] et preiudicium, et prefato fratri Vlrico in dampnum, quem eciam libenter diucius fouissemus saltem tamen vsque ad festum sancti Georgij. Nunc autem ad mandatum vestre paternitatis eundem remittimus, vestram paternitatem obnixius deprecantes, pro et cum eo, quatenus vestra paternitas vellet, eundem habere commendatum, pie fouentes, benigne tractantes, quem admodum ad vestram spectat curam pastoralem. Si autem vestra paternitas pateretur aliquam penuriam, propter quem vellet fratres emittere, speramus, quod remittet nobis [vestra] paternitas presentem fratrem, quia nemo propheta acceptus in patria. Quod si fecerit vestra paternitas, eidem complacebimus in multo mayori. Valete in [...]"

Source Fulltext: Pichler, Isfried H., Urkundenbuch des Stiftes Schlägl, Aigen i. M., 2003, Nr. 325, S. 352-353