VII.

EXEMPLAR FJUSDEM PRIVILEGII.

« Domnis Sanctis ac venerabilibus in Christo mihi adherentibus ira- tribus, tarn abbatibus quam et presbiteris vel diaconibus, vel omni clero Taruennensis ecclesie seu viris illustribus, optimatis, sublimis personis vel reliquis quampluribus, Audomarus, Christi gratia, Ta ruennensis ecclesiae episcopus. Licet nos antiquœ regulas constituta salubri observatione custodire conveniat, tarnen, divina largitate ins pirante , utili provisione pertractante, constituimus ut quod sacris deliberationibus non derogat, intrépida observatione conservetur. Quia placuit nobis, juxta fraternalem consensum et visceralis pietatis affectus, ita cor nostrum intrinsccus mollivit, ut basilica in insula Sithiu, ubi in antea monasterium in Dei nomine aedificatum esse videtur, ubi regulariter viventes aderant monachi sub libértate cons- tituti, ibidem pariter cum ipsis monachis, pro eorum consolatione vel adjutorio, basilicam, communi opere, ad corpora eorum vel nos trum quiescenda, aedificavimus in honorem sancta; Maria? genitricis Domini nostri Jhesu Christi ; ut in suprascripta basilica, juxta ipsorum l'ratrum plenissimam caritatem, in ejus locello corpusculum meum, post obitummeum, ibidem depositus vel conditus, deberet inter ipso rum corpuscula monachorum, qui, religioso habitu, ad omnipotentis Deiverbum,conveneruntde dissimilibusgentibus.desqualitatemundi, in unius gremio sanclœ ecclesiœ, pro amore Christi, consolidati sunt; ut ab jugo mundi colla mentes excutiant, omnia deserere, terrenas curse pondera deponere, atque ad cceleste desiderium latius animi

1 De hac ecclesia, quae postea in monas- mai'opoHs ecclesiam conversa est, vid. terium, ac demnm in cathedralem Audo- Mabill. Annal. XIII, ¿9, t. I, pag. /101.

■

24 CHARTÜLARIUM S1TH1ENSE.

sinum laxent, vitam remotam pro superna retributione petierunt, ut in ea Sanctis precibus dediti, et vetustatem cordis a societate secu- larium strepitus disjungere, et in igne amoris Domini confiant, ut ad cœleste gaudium contemplandum se innovent. Proinde ego qua fiducia provocatus, intercessores meos apud clementissimum et omni potentem Dominum, ut suis precibus prebere mihi dignenlur arami- niculum, humiliter deposco, ettaliter ab ipsa congregationc supplico, ubi et ubi locus evenerit, in quo Dominus de hac luce me migrare jusserit, consocia caritate, juxta quod in auribus vestris patefecimus, quod voluntas nostra taliter decrevit, ut cum ipsis peregrinis, in ipsa basilica, quam pro eorum adjumento construximus, ibidemme rcquies- cere, secundum ipsorum monachorum voluntatem, et Dei adjutorio, licentiam habere debeam; et ipsi fratres, de quibuslibet löcis, in prae- fata insula corpus meum adducere, et ibidem recondere debeant. Per quod decerno, et, juxta consensum fratrum clericorurn Tarua- nensis ecclesiae, vel illustribus viris personis interdico, ut ipsa basi lica sub umbráculo patrocinii abbatis Bertini, qui nunc temporis in antedicto monasterio praeesse videtur, seu a successoribus suis, sub eorum gubernatione regenda, cum divino cultu affectuque piissimo et dilectione qua decet, et cum omni integra soliditate insulœ Sithiu monasterio in sui juris obtineant vigore arbitrioque, vel rebus inibidem aspicientibus; ut neque ego neque ullus episcoporum successorum meorum, neque privilegio aut muneris causa, pro ejus adjutorio, servorum Dei vel ipsorum libértate integra reservanda, requirere non praesumat. Et, sicut antiquorum vel in novo tempore, monasteria propria privilegia sunt consecuta, ita et hoc a successoribus custodia- tur;ut quicquidin ipsa basilica vel ejus monasterio ibidem offertur, ipse abba vel monachi ibidem servientes, absque ullius contrarietate vel repetitione episcoporum, liberi, cum Dei adjutorio, hoc possi- deant; et, juxta quod decretum est, quicquid predicti basilici mo nachi sub libértate evangélica regulariter viventes, regio muñere, seu a quibuslibet Christianis, in agris, mancipiis, auro argentove sacrisque voluminibus, vel in quibuscunque speciebus, quae ad ornamentum

PARS PRIMA. — FOLQUIM LIB. I. 25

divini cultus, vel ad opus eorum monachorum pertinere noscuntur, vel in caeteris rebus collatis aut deinceps collaturis, in pressenti vita nostris temporibus seu successorum m eorum, neque ego nullusque sibi pontifex, aut aliquis ex ordine clericorum ordinator Taruanensis secclesiœ, suis usibus usurpare aut minuere, aut ad civitatem aliqua specie déferre non praesumat. Et quicqiiid ad ipsum altare in Dei nomine fuerit oblatum a quibuseunque, Deo inspirante, transinissum, nichil sibi exinde , pro reverentia sanctae Marias, in cujus bonore ipsa basilica vel rcliquorum sanctorum constructa esse videtur, pontifex aut ejus arcbidiaconus, vel quilibet ordinator .-ecclesiae Taruanensis, audeat vindicare a praefato monasterio; neque in agris ipsius convivia, ego, vel pontífices successores nostri, vel arcbidiaconus,prœparare non praesumat, nisi ab abbate sepedicti monasterii Sithiu spontanea volún tate fuerit rogatus, et, peracto divino misterio, absque ullo incom- modo, in sua studeat habere regressum; neque ulla alia potcstate in ipso monasterio, ut diximus, neque in rebus, seu misteriuni aul ornamentum ipsius, neque in personis donandi aut commutandi, pro reverentia sanctae Marias vel Petri et Pauli apostolorum, vel pro eo, ut quieti sub regula sancta ipsi monachi vivere debeant, ad ipsum monasterium deservientes, ut de perfecte quiete ipsa congregatio valeat, duce Domino, illeso tramite, per témpora exultare, et ad portum quietis aeternae féliciter pervenire; et, sicut plura monasteria, sub libértate viventes, ut pro statu aecclesiae et salute regis, vel sta- bilitate regni et tranquillitate patriae, valeant in ipso loco vel ad eorum reliquias sanctorum plenius exorare, et, juxta decreta antiquorum patrum, Domino adjuvante, valeant perseverare; quatinus hanc epistolam, cum privilegio concesso atque indulto sub ea, ut diximus, übertäte, sicut plurima monasteria, ut monachi ibidem consistentes debeant in perpetuum permanere firmissime, ut jamdicti monachi a sepedicto monasterio ejusque cellulas, quia nichil de canónica auetori- tate convellitur, quiequid domesticis fidei, pro tranquillitate pacis vel reverentia sanctorum, tribuitur. Illudetiam placuit addere, ut, absque introitu pontificis, ipsi monachi sub religione vel regula, sicut superius

à

dlximus, vivere debeant, Christo protegente, qui adjuvet banc epis- tolam conservantibus, et qui destruat infringere earn praesumentibus. Quam diffinitionem constitutionis nostra, nostris et futuris temporis, ut valitura sit, manus nostras subscriptionis roboravimus, et fratribus nostris et illustribus viris, ut et ipsi perfirmare deberent, rogavi.

« Actum in basilica ipsa, sub die xvin. mai, anno vi., regni domni nostri Clothacarii regis1.

«In Christi nomine, quamvis peccator, ego Audomarus, nomine absque mérito episcopus, hanc epistolam voluntarius dictavi et recen- sere audivi; et qui subterius scribere deberent, rogavi. �?з�?�? abocellis feci, et alius manum meam tenens scripsit et subscripsit.

«In Christi nomine, Mummolenus, acsi peccator, episcopus, roga- tus pro indiculo domni Audomari, subscripsi. In Christi nomine, AuDEBERTCsindignussubscripsi. In Christi nomine, Draucio, indignus episcopus, subscripsi. In Christi nomine, Gravangerus, indignus epis copus, subscripsi. Bertefridus peccator hanc epistolam subscripsi. In Christi nomine, Audobertus episcopus subscripsi. Amlacharius, in Christi nomine, peccator episcopus, subscripsi. Baginds, acsi peccator, episcopus, subscripsi. In Christi nomine, ego Abel, acsi indignus, abbas, subscripsi. Ego Ramnebertus peccator hanc epistolam sub scripsi. Ego Landebertus, acsi indignus, monachus, hoc privilegium, rogatus, scripsi et subscripsi2. »

Igitur decedente domno Audomaro episcopo, in villa Waurantis dicta, distante a Sithiu cenobio fere quatuor miliaribus, a domno Bertino, secundum ipsius beati viri in hoc privilegio rogatum, exinde deportatus, in suprascripta basilica, coram altare Dei genitricis est humatus; ac deinceps ipsa basilica domno Bertino fuit subdita3.

1 A.Chr. 662. —0 Actum anno Verbi scriptum est hocmonitum: «Ex libro pa-

incarnali sexcentésimo sexagésimo. » Cod. pireo, ubi lwec littera habetur inserta, con-

Aixdom. tinetur tam ea que immerito delevi, quam

1 Hic habet cod. Aud. : <p Ad hujusmodi hoc: actum anno, etc. ; item et in originali,

signum ßnit Uber veteris Folquini. quam ego hodie ix. decembris anno 1512.

! In cod. Aud. prima, ut videtur,manu, palpanslegi, est mihi testisDeus. ■

PARS PRIMA. — FOLQUINI LIB. I. « 27

[ DE EO QUOD BEATUS WALDERTÜS VILLAM ARKAS BEATO PATRI BEI\TINO TRADIDIT.

Postquam beatus Bertinus casum miserabilem Walberti 1 , viri eximii probitatis, et cruris fracturan) predixerat, et cellarium vino vacuum ejus fide sincera fragrantissimo mero repleverat; insuper ex mero multiplicato semel delibato isdem Walbertus comes plenam incolumitatem reccperat, omni sublato dolore; ob remunerationem celestis beneficii, villain Arkas et multa alia predia beato compatri suo Bcrtino et fratrum usibus, anno Virginei sexcentésimo sexagé simo octavo, perpetuo delegavit.

Arkensis gratus libi, queso, bit comilalus. ]