In Dei nominc. Perpetrandum est unicuique, quod evangelica vox ámmonet dicens: Date et dabitur vobis. Ideoque ego Hiltibret hac ammonitione conpulsus trado atque trans fundo ad monasterium sancti Galli pro anime mee remedio genitorisque mei Reginberti

Karolinger. Ludwig der Fromme (813)814—840. a 05

quinque bobas sitas iu diversis locis, hoc est ad Puselingas1 duas hobas, quas habet Imo in beneficium cum omni integritate, cum domibus, edificiis, pratis, silvis, cultis et incultis, et Otberti hobam simili modo cum omni integritate, cum domibus et mancipiis, campis et pratis, cultis et incultis, atque unam pratam ad Tal un* jacentem et unum agnnn salicam et tres silvas conservatas; ista omnia, sicut predixi, trado atque transfundo in dominationem sancti Galli et rectoribus ejus. Et in alio loco, quod Wiessa3 nominatur, hobam, quam adquesivit ad Egirichan, et habet illam Herimuot in beneficium cum omni integritate, et X jurnales, quasa) conparavit ad illos vicinos, et quicquid ad Witkeran adquesivit, in qualccumque loco situm sit, et Lantheri habet illud modo in beneficium cum omni integritate, et quicquid ad Hegeramnum conquesivi, quod habet Wichart in beneficium cum omni integritate. Omnia ista, que predixi, tam ad Puselingas1 et in illa marcha ad prenomi- natas hobas, quam ad Wiesson,* do, trado atque transfundo cum omni integritate, cum domibus, mancipiis his nominibus: Sigihart et Sigiburc uxore ejus cum filiis suis, Ruad- wolh, Winibert, Ruadheri, Kerhilt, Dingolf, Wolfhart, Winilint, Hiltolf, Hei- dini, Ottrud, Heildrud, cum pratis, pascuis, silvis, aquis, cultis atque incultis; in ea videlicet ratione, ut ipsas res ad me recipiam et habeam tempus vite mee et annis singulis inde censum solvam, hoc est ut per singulos annos tempus vite mee unius servi redditum solvam, et ut econtra recipiam ab ipso monasterio in beneficium duas hobas, in Puselingun1 unam Daneberti et in Altdorf4 hobam Engilberti cum omnibus quicquid habet, et ista omnia habeam tempus vite meç. Post meum vero obitum si Liutpirc conjunx mea me super- vixerit, istas causas predictas habeat et filia ejus nomine Hilta omnibus diebus vite ambo- rum, si libertatem accipiant; si vero liberi non fuerint, omnia, que ego ex meo proprio tradidi ad monasterium, habeat ipsa Liutpirc et filia mea Hilta quamdiu vixerint et eun- dem censum solvant. Et illas duas hobas, quas a monasterio accepi, revertantur ad mona sterium, et post obitum Liutpirge et filic mee Hiltane res mee, quas tradidi ad moria- sterium et illis rectoribus, revertantur ad predictum locum pro remedio animarum Hiltiberti et uxoris mei Liutpirge et Hiltane. Si quis vero, quod fieri non credo, si ego ipse aut filii mei vel aliquis de heredibus meis presentcm cartulam irrumpere voluerit, primum iram Dei incurrat et quod quesivit evindicare non valeat, sed in çrarium regis coactus persolvat auii uncias III, argenti pondera V sine tarditate persolvat, et presens cartula omni tempore firma et stabilis permaneat cum testibus subnexa. Actum in Puselingan1 publice, presentibus quorum hic signacula continentur. Signum Hiltiberti, qui haue cartulam scribere rogavit. sig. Huguberti. fHiltibert. f Otachar. fEngilbert. f Ruam. fHartpert. flrinc. fRuadbald. f Adalbert. fRuadker. f Wichart. f Diotolf. fLiuthart. f Lineo. f Williad. f Nidhart. f Lantheri. f Peradfrid. f Ato. f Immo. fRatpold. f Rat- pert. Imo. f Herimuot. f Heribert. fWitpert. fEckihart. fReginheri. f Prua- dir. f Wolfkanc. f Engilbold. f Reginolf. f Wolfhelm. f Ruadpert. f Antad. f Rihhart. Ego itaque Watto diaconus ab utroque parte rogatus scripsi et subscripsi.

39

306 Karolinger. Ludwig der Fromme (813)814—840.

Notavi III non. mai., die vero jovio, regnante domno imperatore Hludawico anno XVI, sub Alpkario comite.

É1J lst aas rqnos* verhessert. und twu scheiot es heinahe durch spätere �?a ml.

Urk. St. Galleo II. 98. — Abdruck: Cod. Trad. 181 n. 310. Neugart L 203.

1 Büsslingen, Bezirksamt Blumenfeld, Grossh. Baden. * Thalheim, ebendaselbst. 3 Wiechs, ebendaselbst; vgl. Urk. 194. * Wahrscheinlich Altdorf, Bezirksamt Engen, Grossh. Baden. — Für Egirich und Witger sucht Neugart vergeblich nach entsprechenden Localitäten; es sind natürlich Namen von Personen.

Ueber die Schrift s. Urk. 308.

Das Datum stimmt nur dann, wenn man das Jahr 813 überhaupt als Jahr I annimmt.