Sacrasancta ecclesia sancti Galli confessons, qui est constituía in pago Arbonensi vel in sito Durgogensi, ubi ipsius corpus in Christo requiescit et ubi Johannes episcopus

Karolinger. Karl der Grosse 768(771)—814- 81

et abbas adesse videntur. Ego itaque in Dei nomine Waldrata,a) filia Theotuni condam, qui fuit uxor Waldramno tribuno, talis mihi decrevit voluntas atque summa devotio una cum consensu Waltberto filio meo et fratrum ejus filiorum meorum, ut aliquod locum, qui dicitur Rumanishorn,1 ad ecclesiam sancti Galli, ubi nunc preest Johannes abbas, con donare dibuerem, quod et ita feci. Et ego itaque Waldbertus similiter cum genetrici meo Waltratani, quantum mihi in ipsum locum in porcionem contingebat, ad ipsam super- dictam ecclesiam sancti Galli trado in dominationem vel ejus monachis ibidem deservientes; in ea vero ratione, (ut) mihi viventi annis singulis exinde censum solvamus et hoc per pre- cariam habeamus, hoc est cirvisa siclas XV et maldra de pane et frisgingas drimissi valenti, per festivitatem sancti Calli hoc solvamus. Quidquid in ipsum locum visi sumus habere ego et filius meus Waldbertus omnia et ex integro a die presente in dominationem sancti Galli et ejus monachis tradimus atque transfundimus, cum ecclesiam sanete Marie et sancte Petri et sancti Galli, quid ibidem est consecrata cum domibus, etefficiis, viniis, agris, campis, silvis, pratis, ortifferis, pumifferis, cultis et incultis, mobilibus atque immobilibus, et servo uno Mimuni nomine sine uxore et infantes suos, cum piculiis suis, cum omnia quod habet. Et rogamus et pedimus sugessionis vestre de duabus nonnanis Theotsinda et Guatani, quas ego notrivi et circa meb) cum Omnia diligentia serviunt, quamdius ipsas volunt quod in ipsum locum Deo et vos serviunt et per vestrum consilium vivant. Et ego Waldbertus taliter mihi convenit una cum consensu monachorum sancti Galli de illa silva, quod ad laterem ipsius loci adest in conjunctionem campis et silvi, quantum illi hominis vestri, quid ibidem ipsum locum providebunt vel ibi manent, tantum exartent, quantum podent in eorum conpendio et ad eorum opus, quid ibidem manunt, et ligna et maderame et eorum porcus, quando pascio est, ad sufficientiam habeant potestatem, et alios extraneos non habeant licentiam dare. Si quis vero, quod fiero non credimus, si nos ipse, quod absit, aut ullus de gentibusc) nostris aut quislibet ulla oposita persona, qui contra hanc cartam traditionis venire tempta- verit, partibus fische multa cumponat, id est auri libras quinque et argenti pondoro X quoactus exsolvat et duplam repeditionem cum omnes res admelioratas ad monasterium sancti Galli restituat et quod repedit pernullisque ingeniis evindicare non valeat, sed hec presens epistola omni tempore firma, stabilis debeat perdurare. Actuum in monasterio sancti Galli publici, presentibus quorum hic signacula contenuntur. f Signum Waldberto atque Waltrata, qui hanc fieri cartam rogaverunt. sig. Reginberto teste. f Wolframno test. f Meginberto test. f Wolfridus test. f sig. Gramanno test. f Wolfharto test. fWolfri test . f Roadberto. fHitzi. f sig. Amulbert. f sig. Crimolt. Ego enim Wolvinus lector anno undecimo regnante domno Carlo gloriosissimo rege scripsi et subscripsi. Notavi sub die, quod fecit febr. dies II.

a) Au« ,Waltrata* verhessert. h) Genau „mft*. Dieser Schreihfehler ist aus einer Correctur entstanden. c) Genau »degeutihue*, als ein Wort.

Urk. St. Gallen I. 69. — Abdruck: Cod. Trad. 48 n. 83. Neugart I. 67. 1 Romanshorn, Kanton Thurgau.

Original und einziges Document des Wolvinus. — Das Datum vom 9. October 768 an gerechnet.

11

82 Karolinger. Karl der Grosse 768 (771)—814.