Urbanus episcopus, servus servorum dei, dilectis filiis . . priori generali ac universis fratribus ordinis Cartusiensis salutem et apostolicam benediccionem. Sacre vestre religionis, sub qua abiectis mundanis illecebris devotum et sedulum exhibetis altissimo famulatum, promeretur honestas, ut peticionibus vestris illis presertim, que personarum ac monasteriorum et locorum vestri ordinis utilitatem concernunt, favorabiliter annuamus. Cum itaque, sicut exhibita nobis nuper pro parte vestra peticio continebat, licet vobis et vestro ordini predicto a sede apostolica per ipsius sedis litteras sit indultum, ut ad exhibendas aliquas procuraciones legatis aut nunciis dicte sedis, eciamsi huiusmodi legati essent de latere, aut ad prestanda quevis subsidia seu exacciones, quocumque nomine censeantur, quibuscumque personis minime teneamini et ad id compelli nequeatis per litteras dicte sedis vel legatorum eorundem, eciamsi specialiter littere ipse se extenderent ad exemptos, nisi de vestro ordine ac de huiusmodi indulto plenam et expressam ac de verbo ad verbum facerent mencionem, tamen quia in huiusmodi litteris apostolicis, que modernis temporibus super prestacionibus huiusmodi procuracionuim legatorum et nuncciorum dicte sedis conficiuntur, tot clausule derogatorie insecuntur, quod huiusmodi indultum nullatenus vobis prodesse potest, sed quodammodo per easdem litteras infringi videtur, pro parte vestra nobis fuit humiliter supplicatum, ut providere vobis super hoc de oportuno remedio dignaremur. Nos igitur volentes vos favore prosequi gracie specialis huiusmodi supplicacionibus inclinati volumus ac vobis et predicto vestro ordini tenore presencium auctoritate apostolica indulgemus, ut ad dandum seu prestandum huiusmodi procuraciones aliquibus legatis eciam de latere vel quibusvis nunciis dicte sedis aut alia quevis subsidia seu exacciones, quocumque nomine censeantur, quibuscumque personis vel ad contribuendum in procuracionibus seu subsidiis huiusmodi minime teneamini neque ad id compelli possitis inviti pretextu quarumcumque litterarum dicte sedis sub quavis forma vel expressione verborum iam forsan concessarum vel in posterum concedendarum, nisi in eisdem litteris nominatim expressa fuerint omnia nomina monasteriorum vestri ordinis supradicti, districcius inhibentes huiusmodi legatis et nunciis et quibuslibet aliis, ne vos super premissis contra indultum huiusmodi quomodolibet molestare aut ad solvendum procuraciones et subsidia seu exacciones huiusmodi aut ad contribuendum in ipsis vos quoquo modo compellere presumant, ac decernentes exnunc irritos et inanes quoscumque processus et sentencias, quos et quas post et contra inhibicionem nostram huiusmodi contra vos fieri contigerit seu et promulgari. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam et nostre concessionis et constitucionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Rome apud Sanctum Petrum XVII. kalendas may, pontificatus nostri anno quarto.

Source Fulltext: FUCHS, Aggsbach (=FRA II/59, 1906) S. 53-54