In nomine sanctae et indiuiduae trinitatis. Marquardus Walthusensis praepositus et Hartmannus Ardacensis praepositus cum uniuersitate subjectorum omnibus, qui fide et nomine christiano censentur, salutem in uero salutari. Cum obortae lites non ea facilitate sopiantur, qua solent emergere, quae suos etiam auctores raro fore sinunt indempnes, maiori cura semper ad conpositionis festinandum est remedium. Quocirca consideratione habita de modo controuersiae inter duas ecclesias nostras, Walthusensem videlicet et Ardacensem super parrochia Niwenstat, cum multae hinc inde incassum fierent expensae ac graues inminerent labores, ad hunc finem tandem uenire decreuimus, ut consentientes in arbitros quinque uiros idoneos eligeremus, Perengerum decanum, Ebergerum custodem de choro Ardacensi, Gotschalcum camerarium, Herrandum cellerarium de Walthusensi collegio nec non uenerandae discretionis uirum Vlricum decanum de sancta Agatha, quibus decidendae litis arbitrium conmitteremus. Vt autem factum, quod uniuersitatem tangebat, ab uniuersitate approbaretur, datis et acceptis uicissim litteris de rato ab utroque conuentu amplius non obligauimus, scilicet cautione fidei et poena centum librarum Wiennensis monetae ita, ut quicquid praefati arbitri de saepe mota controuersia ordinarent, firmum et inconuulsum stabili iure maneret. Illi ergo uti conpromissum in eos fuerat de causa cognituri conuenerunt et uisis utriusque partis instrumentis et causae meritum intuentes non de motu proprio, ut aestimare possunius immo animo diuino instructi consilio litem perpetuo fine claudere (?) curarunt, statuentes in primo, ut facta renunciatione de instrumentis utriusque partis super his habitis et habendis Walthusen ob diuturnam possessionem, licet fide ac titulo dubitato de cetero sicut prius in praetaxata parrochia cum solita et annua pensione Niwenstat habeat. Verum quia saepedicta ecclesia Niwenstat in terminis Ardacensium uidebatur existere censuerunt ut praepositus et canonici in Ardacher eligant unum de choro suo, pro quocunque petere uoluerint, qui in canonica faciat residentiam, quem Walthusiensis praepositus absque contradictione repraesentabit domino Pataviensi episcopo in eadem parrochia inuestiendum, qui pensionem debitam et annuam videlicet XX modios siliginis et totidem avenae antiquae et consuetae metretae claustri cum omni iure pristino sub poena collati sibi beneficii ante festum sancti Martini Walthusiensi ecclesiae persoluat et in diebus rogationum cum plebe eiusdem ecclesiae Walthusen ueniat, cereum, sicut consuetum est, secum deferendo. Itemque annexum est, ut si forte dissensio inter praepositum de Ardacher, et eius conuentum de petenda persona facta fuerit nec infra mensem concordauerint, in arbitrio sit Walthusiensis praepositi conferendi iam dictam ecclesiam, cuicunque voluerit de choro Ardacensi, residentiam in canonica facienti iterumque ius petendi ad praepositum et conuentum de Ardacher, sicut praetaxatum est redeat, nisi similis casus interuenerit. Praeterea statutum est, ut clericus institutus, si statuto tempore post trinam ammonitionem pensionem debitam non soluerit aut si forte ad maiorem promotus fuerit ecclesiam seu quacunque rationabili causa praebenda illum priuari contigerit, consequenter memorata careat ecclesia et alteri residenti canonico praedicto modo conferatur. Arbitratum est etiam ut decedente canonico plebano saepedictae ecclesiae nec praepositus de Walthusen nec praepositus de Ardacher maiuns ad reliquias mittere praesumat decedentis, sed successori illaesae conseruentur, qui de eisdem reliquiis taxatam pensionem Walthusiensi ecclesiae, si nondum fuerit exhibita, teneatur persoluere. Porro ne procedente tempore quispiam successorum nostrorum praesentis arbitrii contractum audeat infringere et inmutare, sic inhibemus uiolati pacti reum solutione centum librarum Wiennensis monetae decernentes condempnandum. Et ut hoc factum nostrum ex omni parte auctorabile robur habeat utriusque conuentus Walthusensis et Ardacensis, impressione sigilli confirmamus. Acta sunt haec anno ab incarnatione domini millesimo ducentesimo decimo quinto aput Grine in domo iudicis in praesentia testium, quorum nomina sunt haec: Reinhardus et magister Heinricus canonici Ardacenses. Rugerus plebanus in Chreucen, Hermannus presbiter in Niwenstat, Heinricus de Mitterchirchen, Vlricus de Ibenperge, Vlricus iunior de Imzingen, Fridericus de Chlengrube, Hermannus, Gerhardus, Rugerus, Marquardus Chazze, burgenses in Grine. Heinricus de Chreuzpach, Richgerus de Ozenstein. Dietricus Indote. De familia Ardacensi. Vlricus officiarius, Heinricus praeco, Otto de Avwa, Otto aput riuum, Albertus de Chalmunzpach, Chunrat Haeftlinc. Praeterea utrique parti placuit praesentem paginam dominorum nostrorum videlicet Pataviensis et Frisingensis episcopi sigillo ad maiorem firmitatem sorciendam debere roborari.

Source Fulltext: FRIESS, Ardagger (AÖG 46, 1871) S. 473-475