Alexander episcopus servus servorum dei dilecto filio . . abbati monasterii sancti Galli¹ Constantiensis diocesis salutem et apostolicam benedictionem. Dilectus filius . . abbas monasterii Augensis² ad Romanam ecclesiam nullo || medio pertinentis ordinis sancti Benedicti Constantiensis diocesis lacrimabili nobis petitione monstravit, quod Fridericus de Tengen³ et Bertoldus de Rote⁴ ipsius monasterii monachi una cum quibusdam militibus || complicibus suis in necem^a) eiusdem abbatis instinctu diabolico conspirantes ipsum nuper in quadam cena, quam fraudulenter sibi ad hoc parari fecerant, occidere cogitarunt, quorum manus divina cooperante || gratia idem abbas a quodam sceleris huiusmodi conscio premunitus evasit. Verum predicti monachi et milites dolentes sue spei se frustratos effectu spiritu diabolico concitati captata oportunitate dum abbas predictus pro ipsius monasterii negotiis absens esset, in insulam, in qua situm est predictum monasterium, sub noctis silentio cum armatorum multitudine irruerunt et quoddam castrum⁵ ipsius monasterii ac idem monasterium et insulam ipsam cum omnibus rebus ibidem inventis hostiliter occuparunt villasque ac munitiones eiusdem insule pertinentes ad predictum monasterium penitus depredantes incendio devastarunt easdem, monachos dicti monasterii, quos ad consentiendum sue malitie in hac parte flectere non poterant, a monasterio ipso turpiter expellendo, sicque prefatum monasterium, in quo plurimis libertatibus et temporalium bonorum ubertate dotato vigebat observantia regularis, adeo collapsum est in temporalibus et in spiritualibus deformatum, quod^b), nisi celeriter succuratur eidem, vix adiciet, ut resurgat. Quare predictus abbas nobis humiliter supplicavit, ut super hoc adhibere salubre remedium paterna sollicitudine curaremus. Quia vero illam de tua circumspectione fiduciam gerimus, quod memoratum monasterium reformari per tue diligentie studium in spiritualibus et temporalibus, castra quoque et possessiones ipsius contra invasiones tyrannicas per tuam potentiam poterunt feliciter defensari, curam et administrationem prelibati^c) monasterii tam in spiritualibus quam in temporalibus usque ad nostre beneplacitum voluntatis auctoritate presentium tibi plene duximus committendam, discretioni tue per apostolica scripta in virtute obedientie districte precipiendo mandantes, quatinus huiusmodi curam suscipiens ac sepedictum monasterium iuxta datam tibi a deo prudentiam reformare et a malignorum incursibus defensare procurans, eidem abbati interim vite necessaria subministres ac alias de suo et ipsius monasterii monachorum statu disponas, prout animarum ipsorum saluti et utilitati prescripti monasterii secundum deum videris expedire, contradictores per censuram ecclesiasticam appellatione postposita compescendo, non obstante si est aliquibus ab apostolica sede indultum, quod interdici suspendi vel excommunicari non possint per litteras apostolicas, que de indulto huiusmodi plenam et expressam non fecerint mentionem, sive qualibet alia indulgentia sedis eiusdem, de cuius toto tenore oporteat in nostris litteris plenam et expressam mentionem fieri et per quam effectus presentium impediri valeat vel differri. Preceptum autem nostrum sic adimpleat tua discretio, quod nominatum monasterium per tuam industriam illud, quod speramus, suscipiat incrementum nosque, qui hoc gratum habebimus plurimum et acceptum, devotionem tuam possimus exinde merito commendare. Dat. Viterbii⁶, VIII. id. februar. pontificatus nostri anno quarto.

Source Fulltext: Chartularium Sangallense III, Nr. 1582, S. 420-421.