Domino et abbati nostro P.¹ nos fratres vestri discipuli debitas oraciones. De his, que˛ erga vos sunt, le˛tificasti nos scripto, quia gratia dei recte aguntur. Contigit etiam vestris oracionibus aput nos, quod ad communem le˛ticiam pertinet, de ecclesiastico censu, qui furto raptus est, partem nos non minimam recepisse et ipsum furem captum in vinculis nos tenere. Est enim servus Kerolti de Pettenhusen² filii Alberici et nomen eius Gunzo, et nomen patris eius Richolf^a), qui nunc in comitatu militantis sui domini est. Reddidit ergo coronam et auream capsam absque operculo et auree˛ crucis quasi terciam partem, maioris quoque capse˛ quedam fragmenta, quamvis de gemmis pauce˛ admodum reddite˛ sunt. Spes autem de residuis manet, quia venundata sunt in manum cuiusdam merchatoris de Buchouua³, qui Pero dicitur et quondam ibi monetarius erat, multa quoque in manus Constanciensium mercatorum, quorum nomina sunt Eccho, Chomeli, Woueli, Albeli, Engezo, Tegenharth. Deus vero quendam extraneum hominem ad nos mittere dignatus est, qui oculte sibi pactum fieri peciit de precio duarum librarum pro delatura, ut hec patefaceret^b). Ipse vero accepto pacto sine mora fratrem Annonem ad Constanciam⁴ duxit, ubi particulas auri fabre factas, quas cognovit, a Tegenhardo fecit presentari sibi. Sed ille a Perone de Puochouua se emisse eos testatus est. Inde frater idem ad Peronem veniens per Hugonem vestrum militem furem sibi in domo sua latitantem monstrari fecit. Qui statim captus sub terra ocultatum tesaurum, quantum sibi remansit, reddi dit. Nunc vobis agendum est cum rege⁵, ut advocati utriusque ecclesie˛⁶ tante˛ rei exactores fiant et in suum locum restituant. Nec illud minus intimandum^c) est vobis, quam longe minora et pauciora sunt, quam putastis^d), que a vestris ministralibus in usum nostrum exhiberi iussistis, et quanta grassatur in nostra terra boum omniumque peecodum mortalitas, ut rex per nos reditum ceperit decernere, ipsi habeatis de hac quasi Egypti plaga suggerere. Qui est autem altissimus, vobis domino nostro prospera cuncta concedat.

Source Fulltext: Chartularium Sangallense III, Nr. 874, S. 3.