In nomine domini amen! Dudum felicis recordationis dominus Vrbanus divina providentia papa sextus ad supplicationem procuratoris et procuratorio nomine venerabilium et religiosorum virorum dominorum quondam Gerardi abbatis et conventus monasterii Sanctae Coronae ordinis Cisterciensis Pragensis diocesis causam seu causas appellationis seu appellationum interpositas ad sedem apostolicam a quibusdam gravaminibus illatis ut dicebatur domino Johanni praeposito ecclesiae Wissegradensis prope Pragam per venerabiles viros dominos Vlricum decanum capellae regiae omnium sanctorum in Castro Pragensi, Borsonem archidiaconum Bethoviensem in ecclesia Pragensi et Conradum Trzebowel decretorum doctorem et canonicum Pragensem, iudices subdelegatos a iudice delegato in causa, quae vertebatur coram eisdem, de et super quibusdam villis, iuribus, iurisdictionibus, silvis, terris, possessionibus, dampnis, expensis et aliis rebus mobilibus et immobilibus in dicta causa deductis et eorum occasione nec non negotii principalis, venerabili et circumspecto viro domino Francisco Laudo de Venetiis, utriusque iuris doctori, tunc sedis apostolicae capellano et ipsius sacri palatii apostolici causarum auditori commisit audiendas, decidendas et fine debito terminandas cum emergentiis, incidentiis, dependentiis et connexis. Huiusmodi siquidem dicto domino Francisco auditori ut praemittitur factae commissionis vigore idem dominus Franciscus tunc auditor in causa et causis huiusmodi et inter partes praedictas seu eorum (sic, earum) legitimos procuratores rite et legitime procedens ad discreti viri magistri Theoderici de Puteo in Romana curia procuratoris substituti per religiosum virum Johannem dicti monasterii Sanctae Coronae fratrem et dictorum quondam domini Gerardi abbatis et conventus monasterii Sanctae Coronae principalium in dicta commissione principaliter nominatorum procuratorem principalem, de quorum procurationis et substitutionis mandatis in et ex actis causae et causarum huiusmodi legitimis constabat atque constat documentis, instantiam dum (sic, dominum) Johannem praepositum ecclesiae Wissegradensis ex adverso principalem etiam in dicta commissione principaliter descriptum eiusque procuratores, si qui erant in Romana curia pro eodem, ad dicendum et opponendum, quitquid verbo vel in scriptis dicere vel opponere volebat contra dictam commissionem ipsi domino auditori ut praemittitur in huiusmodi causa factam et praesentatam, per audientiam publicam litterarum contradictarum dicti domini nostri papae citari mandavit peremptorie et fecit ad certum peremptorium terminum congruentem. In quo comparuit in iudicio coram dicto domino Francisco auditore magister Theodericus de Puteo procurator substitutus praedictus procuratorio nomine quo supra et citationem praedictam ab auditorio ipsius domini auditoris emanatam et in audientia publica litterarum contradictarum praedicta positam, lectam, signatam et sigillatam ac alias ibidem debitae executioni demandatam repraesentavit, citatorumque in eadem citatione contentorum non comparentium neque quitquam verbo vel in scriptis contra dictam commissionem ipsi domino auditori ut praemittitur in huiusmodi causa factam dicere vel excipere curantium contumaciam accusavit, ipsosque contumaces per dictam dominum Franciscum auditorem instanter postulavit. Idem tunc dominus Franciscus auditor dictos citatos non comparentes neque huiusmodi termino satisfacere curantes, licet satis diu expectatos reputavit merito prout erant quoad actum et causam huiusmodi praedictos exigente iustitia contumaces, et in ipsorum contumaciam eosdem citatos ad dicti magistri Theoderici de Puteo procuratoris instantiam ad dandum et recipiendum, darique et recipi videndum libellum sive petitionem summariam in huiusmodi causa per audientiam publicam litterarum contradictarum antedictam citari mandavit peremptorie et fecit ad certam peremptoriam diem congruentem, quam etiam dicto magistro Theoderico procuratori petenti partique suae statuit tunc ad idem. Qua die adveniente et in eadem coram dicto domino auditore iudicialiter comparente magistro Theoderico de Puteo procuratore praedicto quo supra nomine et citationem praefatam in audientia publica praetacta positam, lectani, signatam et sigillatam ac alias debite inibi executam repraesentante, citatorumque in eadem citatione contentorum non comparentium, neque aliquem libellum sive petitionem summariam in huiusmodi causa dare aut dari videre curantium contumaciam accusante, ipsosque contumaces reputare petente et in ipsorum cotumaciam termino huiusmodi pro parte sua satisfaciente, quendam libellum sive petitionem summariam facto realiter et in scriptis producente in huiusmodi causa atque dante, cuius tenor sequitur et est talis: ,Coram vobis venerabili viro domino Francisco Laudo de Venetiis domini nostri papae capellano et ipsius sacri palatii causarum et causae ac partibus infrascriptis ab eodem domino nostro papa auditore specialiter deputatus (sic, deputato) proponit procurator et procuratorio nomine venerabilium et religiosorum virorum dominorum Gerardi abbatis et conventus monasterii ad Sanctam Coronam ordinis Cisterciensis Pragensis diocesis et eorum monasterii nomine contra venerabilem virum dominum Johannem praepositum ecclesiae Wissegradensis prope Pragam et omnes alios et singulos quorum interest, seu qui sua crediderint interesse communiter vel divisim, et quamlibet personam aliam seu aliquo ipsorum in iudicio legitime intervenientem, et dicit, quod licet a decem, viginti, triginta, quadraginta, sexaginta annis proxime praeteritis et citra et supra et a tempore et per tempus, cuius principii memoria hominum non existit, et ex antiqua elargitione regum Bohemiae successive facta, allodium Bolleticz, cuius quidem allodii termini, fines et limites in fine libelli describuntur, unacum omnibus suis praediis, agris, cultis et incultis, nemoribus, molendinis, lacubus, paludibus, terris cultis et incultis, silvis, pascuis, aquarum decursibus, piscinis, piscaturis, piscationibus, fodinis, quaesitis et inquirendis et reperiendis, sitis infra terminos et limites praedictos et infrascriptos, nec non iura, iurisdictiones, merum et mixtum imperium et omnimoda iurisdictio alta et bassa et exercitium eiusdem in dicto praedio et infra eius terminos et limites ad abbatem pro tempore et conventum et eorum monasterium praedictum pleno iure pertinuissent et speetassent, pertinuerunt (sic, pertinerent) et speetarent solum et in solidum, quodque infra limites dicti allodii sic limitati, et confrontati in certis silvis et nemoribus eiusdem allodii certae villae infrascriptae, quarum in numero sunt viginti duae, per abbates et fratres successive eiusdem monasterii seu de eorum mandato fuissent et essent a tempore, quo non existat memoria, constructa et limitatae per eorum districtus et territoria, et in quibusdam ex eisdem villis parrochiales ecclesiae et capellae per eosdem abbates et fratres ecclesiae parrochiales et capellae fundatae et constructae, in quibus iurapatronatus et nomine huiusmodi dotationis, fundationis et constructionis sibi et monasterio praefato reservaverint, et consensu ordinariorum et iurapatronatus in dictis ecclesiis et capellis et dictae villae et quaelibet eorundem (sic, earundem) a temporibus huiusmodi fundationis, limitationis et constructionis, donationis, limitationis (sic) cum omnibus iuribus et iurisdictionibus et eorum executio ad dictos abbatem pro tempore et conventum et eorum monasterium pertinuissent et spectassent, et etiam pertinerent et spectarent; quodque praefati abbas et conventus a tempore et per tempus suprascriptum et citra usque ad tempus et tempore spoliationis, de qua infra dicetur, fuerunt in pacifica possessione vel quasi dicti allodii, praediorum, agrorum, nemorum, molendinorum, lacuum, paludum, terrarum cultarum et incultarum, silvarum, decursuum aquarum, piscinarum, piscationum, iurium, iurisdictionum, mera et mixta imperii, alto et basso iurisdictionis et exercitii eiusdem, necnon villarum supra et infrascriptarum et cuiuslibet earundem, iurispatronatus et aliorum praemissorum ac iurium et facultatum percipiendi fructus, redditus et proventus, emolimenta, iura, census, pensiones et obventiones ex huiusmodi iurisdictione, villis, territoriis; molendinis, pratis, pascuis et aliis praemissis, ac fructus, redditus et proventus, emolimenta, iura, mulctas impositas et census per se et suos factores percepissent et levassent ab hominibus inhabitantibus et degentibus in villis antedictis et qualibet earundem, ac homines dictarum villarum et cuiuslibet earundem sic constitutarum infra dictos allodii terminos mulctassent et mulctam induxissent pro eorum excessibus, criminibus et debitis et ab eisdem praedictas mulctas exigissent (sic, exegissent) et eas sibi et eorum monasterio appropriassent pacifice, notorie et quiete, nichilominus tamen de anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo et de mense Augusti ipsius anni bonae memoriae dictus Theodericus¹ praeposituram ecclesiae Wissegradensis obtinens, suffultus potentia domini regis pro tunc Boemiae et nobilium dicti regni, Euerhardum² tunc abbatem dicti monasterii ac conventum et monasterium eorum praedictos tunc et ante in pacifica possessione seu quasi ut praemittitur dictarum viginti duarum villarum et cuiuslibet earundem ac omnium aliorum iurium, iurisdictionum et exercitio earundem in eisdem villis ac hominibus habitantibus in villis praedictis, censibus et emolimentis ex iurisdictionibus earundem villarum, proventibus ac iure percipiendi eosdem, nec non iuribus patronatus et praesentandi ad dictas ecclesias parrochiales et capellas, territoriis dictarum villarum, piscationibus, nemoribus, silvis existentium spoliavit, spoliari demandavit, seu spoliationem suo nomine factam ratam habuit atque gratam, et quod dictae viginti duae villae cum aliis praenarratis et quaelibet earundem et alia proxima praemissa iura, iurisdictiones ad praefatum bonae memoriae dominum Theodericum culpa et facto suo et praeter et contra voluntatem dictorum quondam Euerhardi abbatis pro tunc et conventus pervenerunt de praefato anno domini millesimo trecentesimo LX. et de mense Augusti eiusdem anni, ac fructus, redditus et proventus, iura, emolimenta, mulctas, census ex praemissis villis, districtibus et territoriis eorundem, possessionibus, iuribus et iurisdictionibus earundem villarum et territoriarum (sic, territoriorum) earundem per se et suos factores et procuratores levavit et levari fecit, et personas praesentavit ad dictas ecclesias et capellas, et praemissas villas, iura et iurisdictiones, census et alia praemissa occupavit et detinuit a tempore huiusmodi spoliationis usque ad tempus et tempore mortis suae occupatas et occupata, et quondam Johannes Pintschin et Borchardus comes de Reitz³ olim successive praepositi dictae ecclesiae et dominus Johannes⁴ nunc praepositus Wissegradensis in vitium praefatae spoliationis et occupationis scienter succederent ac vitium huiusmodi spoliationis continuantes et in eodem succedentes, et idem dominus Johannes sciens dictas villas et quamlibet earundem ac pensiones, census, redditus et proventus, obventiones, iurisdictiones et alia iura praemissa dictarum villarum ad dictos abbatem et conventum et eorum monasterium tempore suae assecutionis praepositurae praedicto videlicet ab anno domini millesimo trecentesimo LXIX. et citra, praefatos dominos abbatem, conventum ac monasterium eisdem villis, iuribus,, iurisdictionibus; territoriis, molendinis, pisoationibus, pratis pascuis, nemoribus, silvis, possessionibus infra terminos dictarum villarum constitutis, iure exercendi iurisdictionem in dictis villis et in homines earundem ac (folgen etwa sechs nicht mehr lesbare Worte) homines et percipiendi census, pensiones, et praesentandi ad dictas capellas et ecclesias parrochiales et aliis iuribus proximo praemissis detinuit, prout adhuc detinet a tempore huiusmodi assecutionis indebite, dictis villis viginti duabus et qualibet earundem, iurisdictionibus et exercitio eiusdem (sic, earundem) ac iure praesentandi ad ecclesias praedictas et alii praemissi (sic, aliis praemissis) spoliatis, et dictas villas a tempore huiusmodi assecutionis et alia iura praemissa occupavit et detinuit, prout adhuc detinet occupatas et occupata, et dictae villae XXII pervenerunt ad praefatum dominum Johannem praepositum et per eum detinentur et occupantur illicite et de facto dumtaxat et apud eum fuerunt et sunt et contra voluntatem conventus et moderni abbatis praedictorum, ac fructus, redditus et proventus, census, mulctas, emolimenta et iura ex dictis villis et aliis praemissis a tempore praedicto et citra percepit, substulit et levavit ad valorem tantum communi et vera hominum extimatione pro quolibet anno a tempore huiusmodi assecutionis praepositurae quinquaginta sexagenarum grossorum Pragensium salvo pluri, et in eisdem villis viginti duabus et earum qualibet ac districtibus et territoriis iurisdictionem temporalem per se et suos exercuit et exercet de facto, dumtaxat et in dictorum dominorum abbatis et conventus et monasterii ipsorum non modicum praeiudicium et gravamen et animae dicti domini Johannis detrimentum, propter quae et eorum occasione orta fuit materia quaestionis inter dictos dominos abbatem et conventum et eorum monasterium (et) praefatum dominum Johannem praepositum coram reverendo in Christo patre et domino domino Johanne archiepiscopo Pragensi⁵ et iudicibus subdelegatis auctoritate apostolica, a quibus iudicibus tandem propter quaedam praetensa gravamina pro parte praedicti Johannis ad sedem apostolicam extitit appellatum et male. Quare petiit dictos (sic, dictus) procurator et procuratorio nomine quo supra per vos dominum auditorem et vestram sententiam diffinitivam pronuntiari, decerni et declarari, praedictum allodium et villas praedictas cum iuribus, iurisdictionibus et iure patronatus ac omnibus et singulis supra narratis ad ipsos abbatem et conventum pertinuisse et pertinere de iure, dictasque allodium et villas et omnia alia et singula supradicta eisdem abbati et conventui ac monasterio adiudicandos (sic, adiudicandas) fore et per vos adiudicari, praefatoque Johanni seu etiam praepositurae praedictae dictis allodio, villis et aliis praedictis se (sic, seu) aliquo praedictorum nullum ius competiisse seu etiam competere, sibique super praedictis omnibus et singulis perpetuum silentium imponendum fore et per vos imponi, ac huiusmodi spoliationes, occupationes et detentiones fuisse et esse illicitas, indebitas, temerarias et iniustas, et dictos dominos abbatem, et conventum et eorum monasterium ad huiusmodi villas XXII infrascriptas et ad iura, iurisdictiones et exercitium earundem et ad iura percipiendi pensiones, emolimenta et obventiones, census, pensiones (sic), fructus, redditus et proventus, et ad iura praesentandi ad dictas ecclesias et capellas et ad possessionem omnium et singulorum praemissorum restituendas (sic, restituendos) et reintegrandas (reintegrandos) fore et per vos restitui et reintegrari in et ad statum pristinum, in quo seu quibus fuerunt seu erant ante tempus et tempore huiusmodi spoliationum, et praefatum dominum Johannem praepositum a dictis villis et qualibet earundem et earum occupatione et detentione ac iuribus praemissis ammovendum fore et ammoveri et super huiusmodi villis XXII et qualibet earundem et iuribus praemissis, spoliationibus et occupationibus perpetuum silentium imponendum fore, imponi et praefatum dominum Johannem praepositum in fructibus, redditibus et proventibus et censibus, pensionibus, obventionibus et emolimentis perceptis a tempore huiusmodi assecutionis praepositurae et spoliationis huiusmodi videlicet ab anno domini millesimo trecentesimo LXIX. et citra, si extunc et consumptae non fuerunt, alioquin pro eorum valore (secundum) extimationem suprascriptam vestra benigna moderatione taxandam, condempnandam (sic, condempnandum) fore et ||
condempnari et eum condempnatum viis iuris, remediis oportunis compellandum fore ad satisfaciendum et solvendum valorem suprascriptum, et pro parte dicti domini praepositi male et perperam fuisse et esse appellatum, et alias in et super praemissis sibi fieri iustitiae complementum, et praedicta dicit et petit coniunctim et divisim ac omni iure, modo, causa et forma, quibus melius et efficacius potest, cum fructibus perceptis et qui percipi potuerunt, dampnis, expensis et interesse, et de fructibus percipiendis et expensis faciendis protestatur, vestrum officium benignum humiliter implorando, salvo iure addendi, minuendi, corrigendi, declarandi etc. ut est moris. Fines et limites ac metae dicti allodii fuerunt et sunt: a parte meridionali metatur et terminatur cum metis Theutoniae et eisdem metis coniungitur, prout fontes et rivi influunt cum aquis pluvialibus regno Bohemiae, et usque in Prachaticz praedium Wissegradensis ecclesiae extenduntur (sc. metae), et per viam de qua de Patavia ad dictum regnum Boemiae venitur, usque ad rivum Obschij dictum porriguntur, inde ad rivum Ceschin, inde per rivos Karonactecz et Klepoczin ad rivum Cremesschin; ab hinc in parte aquiolonis (sic, aquilonis) per rivum Wudica ad locum, ubi rivus Rapostscha monti affluit, qui Orilon que (sic) dicitur, de vertice huiusmodi montis ad rupem vulgariter Psilepin, inde per summitatem montium Buleb et Huba ad montem Nacholi, abhinc descendendo per rivum Huczin, et circumeunt et includunt totum praedium Crenaw, Gladon, Zahorn et Kayow dictum, prout ipsius praedii metae antiquitus sint distinctae, et ab hinc in parte orientali extenduntur ad montem qui Rodisch nuncupatur, et exinde praetereunt praedium Hirsonis et transeunt ad flumen Wltauam ad terminos Theotunice (sic, Theotuniae) supradictos.⁶ Villae viginti duae de quibus superius continetur et quibus abbas et conventus sunt spoliati, sequuntur et sunt heae, videlicet villa Persircz, villa Seldinaw, villa Purgstal, villa Sunnenberg, villa Hintringe, villa Schonaw, villa Walterstift, villa Freudental, villa Obirnsloge, villa Pukedrom, villa Cristanstift, villa Pleschin, villa Ditrichtstift, villa Leuczerid, villa Pulkenstift, villa Schriferstift, villa Hunczurisch, villa Janastift, villa Czwietina, villa Blasestift, villa z Wanestift (sic) et villa Obennaw.⁷ Item dictus procurator nomine praedicto omni iure, modo, causa et forma, quibus melius et efficacius potest, suspendit petitorium in praesenti causa pro parte sua intemptatum seu etiam imposterum per partem suam seu partem adversam intemptandum, et petit et vult, quo in solo possessorio procedatur , protestatur tamen, quod per alia quae dixit et fecit, dicet vel faciet in futurum, quae videntur concernere petitorium, quod per illa non intendit recedere ab huiusmodi suspensione nec eam revocare, nisi de revocatione expressam fecerit mentionem, sed illa faciet et dicet ad corroborationem possessorii et ad colorandum ipsum possessorium‘. Quo sic dato libello praefatus dominus Franciscus auditor dictos citatos in ipsa citatione contentos non comparentes, neque huiusmodi termino satisfacere curantes, debite tamen expectatos, reputavit merito, prout erat exigente iustitia, contumaces. Deinde vero eodem domino Francisco Laudo auditore certis de causis a Romana curia se absente facto, propter cuius absentiam praefatus felicis recordationis dominus Vrbanus papa VI. causam et causas huiusmodi in eo statu, in quo ultimo coram eodem domino Francisco auditore remanserat, resumendas venerabili et circumspecto viro domino Petro Gasconis legum doctori, dictae sedis capellano et dicti palatii causarum auditori, commisit audiendas, decidendas et fine debito terminandas cum emergentiis, incidentiis, dependentiis et connexis. Huiusmodi siquidem generalis commissionis vigore praefatus dominus Petrus auditor causam et causas huiusmodi in eodem statu, in quo ultimo coram dicto domino Francisco auditore remanserant, debite ex suo resumpsit officio. Subsequenter vero praefatus felicis recordationis dominus Vrbanus papa VI. praedicto domino Petro auditori per certam suam commissionem sibi super hoc factam commisit et mandavit, quod ipse dominus Petrus auditor in causa et causis huiusmodi et inter partes praedictas ulterius procederet summarie et de piano sine strepitu et figura iudicii et iustitiam faceret inter partes praedictas, vigore cuius commissionis idem dominus Petrus auditor memoratos citatos ad dicti magistri Theoderici de Puteo procuratoris instantiam ad dicendum et opponendum, quicquid verbo vel in scriptis dicere vel opponere volebant contra eandem commissionem eidem domino Petro auditori factam, per audientiam publicam praefatam citari fecit ad certum peremptorium terminum congruentem. In quo comparens iudicialiter coram praefato domino Petro auditore magister Theodericus procurator praedictus et de dicta citatione per ipsum dominum Petrum auditorem sibi decreta in audientia publica praetacta debite executa fidem faciens, citatorumque in eadem contentorum non comparentium contumaciam accusans, ipsosque contumaces reputari petens, quos non comparentes debite tamen expectatos reputavit idem dominus Petrus auditor contumaces. Postmodum vero per eundem dominum Petrum auditorem in causa et causis huiusmodi aliquali continuato processu, praefatoque felicis recordationis domino Vrbano papa VI. prout altissimo placuit viam universae carnis ingresso, et sanctissimo in Christo patre et domino Bonifacio divina providentia papa VIIII. et moderno, divina favente clementia ad apicem summi apostolatus assumpto, praefatus dominus noster papa ad supplicationem eorundem dominorum abbatis et conventus praefato domino Petro auditori commisit et dedit specialiter inter cetera in mandatis, quatenus causam et causas huiusmodi inter ipsos dominos abbatem et conventum et Johannem Benessii, qui dicto Johanni tunc praeposito postea vero episcopo Luthomislensi et successive patriarchae Aquilegiensi licet mediate⁸ in praepositura praedicta ac in vitium dictas dictas (sic) villas et alia supradicta indebite occupando, spoliumque continuando, successive de et super dictis villis et aliis supradictis ulterius audiret et fine debito terminaret, cum omnibus et singulis emergentiis, incidentiis, dependentiis et connexis, cum potestate citandi dictum dominum Johannem Benessii praepositum extra dictam curiam et ad partes, totiens quotiens opus esset, et alias iustitiam faceret in partes praedictas. Cuius quidem commissionis vigore praefatus dominus Petrus audito ad discreti viri magistri Gobelini de Santhouen in dicta curia et praefatorum dominorum abbatis et conventus principalium procuratoris instantiam, prout etiam de suae procurationis mandato legitime edoctum extiterat, praedictum dominum Johannem Benessii novum praepositum ex adverso principalem in dicta ultima commissione principaliter descriptum per suas certi tenoris litteras extra dictam Romanam curiam peremptorie citari fecit, ut certo peremptorio termino in eisdem suis litteris expressato eoram eo vel alio forsan loco sui surrogando auditore compareret per se vel procuratorem suum legitimum; dictis dominis abbati et conventui principalibus vel eorum legitimo procuratori de et super omnibus et singulis in praedicta commissione contentis responsurus et alias, prout iustum foret et ordo dictaret rationis. Praefatus dominus noster papa propter certam infirmitatem dicti domini Petri auditoris, qua tunc detentus erat, causam et causas huiusmodi in eodem statu, quo ultimo eoram eodem remanserant, resumendas nobis Bertrando episcopo Eugubino, dictique palatii causarum auditori, commisit, ulteriusque resumendas et audiendas, decidendas et fine debito terminandas, cum omnibus suis emergentiis, incidentiis, dependentiis et connexis. Huiusmodi siquidem commissionis vigore per nos causa et causis huiusmodi in eodem statu, quo ultimo coram dicto domino Petro auditore remanserant, ex nostro debito resumptis officio, et tandem dicta citatione unacum eiusdem executione de partibus reportatis et per discretum virum magistrum Roterum de Balhorn, etiam in dicta curia et dictorum dominorum abbatis et conventus principalium procuratorem, prout etiam de ipsius procurationis mandato nobis per legitima constabat documenta, coram nobis iudicialiter comparentem, repraesentatis et citatorum in eadem contentorum non comparentium, neque dicto termino satisfacere curantium, contumacia accusata ipsosque contumaces reputari per nos instanter petito, ipsisque citatis non comparentibus, debite tamen expectatis per nos pro contumacibus reputari, in ipsorumque contumaciam praedictum dominum Johannem Benessii ex adverso principalem, eiusque procuratores, si qui erant in Romana curia, pro eodem ad praefati magistri Roteri de Balhorn procuratoris petitionem et instantiam ad dicendum et opponendum, quicquid verbo vel in scriptis dicere vel opponere vellent, contra saepedictas commissionem ac citationem et executionem de partibus reportatas per audientiam publicam litterarum contradictarum saepedictam citari mandavimus peremptorie et fecimus ad certum peremptorium terminum congruentem. In quo comparuit in iudicio coram nobis magister Roterus de Balhorn procurator praedictus quo supra nomine, et citationem praedictam ab auditorio nostro emanatam, et de nostris voluntate et mandato in audientia publica litterarum contradictarum praedicta positam, lectam, signatam et sigillatam, aliasque inibi modo et forma debitis executam repraesentavit, citatorumque in eadem contentorum non comparentium neque huiusmodi termino satisfacientium contumaciam accusavit, ipsosque contumaces reputari per nos instanter postulavit. Nos tunc dictos citatos non comparentes, debite tamen expectatos reputantes merito prout erant contumaces et in ipsorum contumaciam eosdem citatos ad dicti magistri Roteri procuratoris instantiam ad dandum et recipiendum, darique et recipi videndum libellum sive petitionem summariam in hac causa per audientiam publicam praefatam citari fecimus ad certum peremptorium terminum congruentem, quem etiam dicto magistro Rotero procuratori petenti partique suae statuimus tunc ad idem. Quo adveniente et in eodem coram nobis iudicialiter comparente magistro Rotero procuratore praelibato et dictam citationem in audientia publica praefata ut moris est, debito modo executam repraesentante, citatorumque in eadem non comparentium neque aliquem libellum sive petitionem summariam in huiusmodi causa dare aut dari videre curantium contumaciam accusante, ipsosque per nos contumaces reputari petente, in ipsorum contumaciam termino huiusmodi satisfaciente, pro parte sua quendam libellum sive petitionem summariam concludentem facto, realiter et in scriptis offerente sub hiis verbis: ,Quare petit dictus procurator nomine procuratorio quo supra per vos reverendum patrem dominum . . episcopum Eugubinum, auditorem et vestram diffinitivam sententiam pronuntiari, decerni et declarari supradictas in vitium spoliationis, successionis et huiusmodi vitiorum et spoliationis continuationem allodii, villarum, iurispatronatus, aliorumque bonorum et rerum atque iurium omnium in supradicto libello contra dictum dominum Johannem tunc episcopum Luthomislensem dato descriptarum seu descriptorum et numeratorum, occupationem et detentionem, necnon fructuum, reddituum, proventuum, censuum, mulctarum et emolumentorum et aliorum bonorum praedictorum perceptionem, ymmo verius usurpationem iurisdictionis temporalis et exercitium praedictum fuisse et esse temerarias; illicitas, iniquas et de facto praesumptas, ac temerarium, illicitum, iniquum et iniustum et de facto praesumptum, et praefatum dominum Johannem praepositum a dictis allodio, villis, iuribus et aliis praemissis et iurepatronatus praedicti seu eorum occupatione detentione ammovendum fore et per vos ammoveri, dictosque dominos abbatem et conventum ac eorum monasterium antedictum ad huiusmodi allodium et villas XXII in saepedicto libello et actis causae praesentis descriptum et descriptas ac ad eorum iura et iurisdictiones et exercitium eorundem, nec non ad iura, homines infra dictum allodium et villas praedictas seu in eis commorantes mulctandi et mulctas huiusmodi, necnon pensiones, emolimenta, fructus, redditus et proventus, aliaque quaecunque iura ex dictis allodio et villis quocunque provenientes et provenientia atque proventuras et proventura et ad huiusmodi allodii villarum et omnium aliorum et singulorum praemissorum et iuris patronatus possessionem vel quasi restituendos et reintegrandos fore et esse et per vos restitui et reintegrari, ac dictum dominum Johannem Benessii in fructibus, redditibus, censibus, proventibus, obventionibus, mulctis, pensionibus et emolimentis de et ex dictis allodio atque villis et ab hominibus degentibus in ipsis et eius seu eorum districtibus a tempore, quo ipse dominus Johannes Benessij in vitium spoliationis successit ut praefertur, videlicet ab anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo sexto et citra, perceptis seu usurpatis, si extant et non sint consumpti seu consumptae, alioquin eorum valorem secundum extimationem praedictam videlicet in trecentis sexagenis grossorum Pragensium quinquaginta sexagenas dictorum grossorum computando pro et de quolibet anno, quibus dictos dominos abbatem et conventum detinuit spoliatos, salva nostra iudiciali taxatione, condempnandum fore et per vos condempnari, condempnatumque viis et iuris remediis optimis ad satisfaciendum, dandum et solvendum dictis dominis abbati et conventui, atque monasterii fructus, redditus, census et alia praemissa perceptos et percepta, si ut praefertur, extant, alioquin eorum valorem antedictum pro eis, videlicet trecentas sexagenas grossorum Pragensium compellandum fore et per vos compelli, dictum quoque dominum Johannem Benessij praepositum compellendum fore et per vos compelli ad praestandum dictis dominis abbati et conventui et eorum monasterio praedicto ydoneam cautionem pro se et suis in dicta praepositura successoribus, quod eosdem dominos abbatem et conventum et eorum successores, postquam in et ad allodii ac villarum et iurispatronatus necnon aliorum iurium et rerum atque bonorum, de quibus agitur, possessionem restituti fuerint et reintegrati, de et super eisdem allodio, villis, iuribus, iurispatronatus rebus atque bonis et earum seu eorum aliqua vel aliquo seu aliquibus non molestent, nec aliquo modo inquietent et non molestet nec inquietet, donec et nisi resumpto petitorio in causa praesenti allodium huiusmodi et villae ac iurispatronatus necnon aliae res et bona, de quibus agitur, fuerint quod absit, ipsi domino Johanni Benessij praeposito aut alicui suo in dicta praepositura successorum per sententiam seu sententias finaliter adiudicata seu adiudicatae. Praemissa petit dictus procurator nomine quo supra, modo, forma, via, causa et iure melioribus quibus melius et efficacius peti possunt et debent, unacum dampnis, interesse et expensis passis et factis, de expensis, dampnis et interesse faciendis et fructibus percipiendis protestans, vestrum etiam benignum officium in omnibus et per omnia humiliter implorans, salvo iure addendi, minuendi, corrigendi et alias de novo dandi etc. ut est moris et stili apostolici palatii causarum‘. Quo sic oblato libello seu summaria petitione nos dictos citatos non comparentes, terminoque praenotato minime satisfacientes reputantes merito prout erant contumaces et in ipsorum contumaciam instante et petente antefato magistro Rotero procuratore, quia ex speciali commissione ut profertur procedebatur summarie et de piano sine strepitu et figura iudicii eosdem citatos ad ponendum et articulandum, ponique et articulari videndum in huiusmodi causa per audientiam publicam praedictam citari fecimus ad certam diem condecentem, quam dicto magistro Rotero procuratori petenti tunc ad idem duximus statuendam. In qua per dictum magistrum Roterum procuratorem coram nobis iudicialiter comparentem citatione praefata in audientia publica praetacta debite executa repraesentata, citatorumque in eadem contentorum non comparentium neque aliquos positiones et articulos in praesenti causa dari seu exhiberi videre curantium contumacia accusata, ipsosque contumaces per nos reputari petito et in ipsorum contumaciam termino huiusmodi pro parte sua satisfaciente, nonnullis positionibus et articulis alias pro parte sua in huiusmodi causa productis, repetitis eisque, de novo verbo reproductis, necnon quibusdam aliis verbo duntaxat oblatis, prout eosdem facto et in scriptis suis loco et tempore oportunis idem magister Roterus procurator dare promisit. Nos tunc dictos citatos non comparentes, terminoque praedicto minime satisfacientes reputavimus merito prout erant exigente iustitia contumaces, in ipsorumque contumaciam eosdem citatos per audientiam publicam praedictam citari fecimus ad dicti magistri Roteri procuratoris instantiam ad dicendum et opponendum, quitquid verbo vel in scriptis dicere vel opponere volebant, contra positiones et articulos supradictos in quantum articuli et eisdem respondendum, si et quarum positiones existebant, ad certum peremptorium terminum congruentem. In quo praedictus magister Roterus procurator coram nobis in iudicio constitutus et de citatione praefata per nos sibi decreta et in audientia publica praetacta debitae executioni demandata fidem faciens, citatorumque in eadem contentorum non comparentium contumaciam accusavit, ipsosque contumaces per nos instanter postulavit. Quos nos non comparentes debite tamen expectatos reputavimus merito prout erant contumaces et in ipsorum contumaciam ad dicti magistri Roteri procuratoris instantiam saepefatos citatos ad producendum et produci videndum omnia et singula iura, acta, actitata, litteras, processus, scripturas, instrumenta et alia munimenta, quibus uti et se iuvari volebant in hac causa, per audientiam publicam praefatam citari fecimus ad certum peremptorium terminum congruentem, quem dicto magistro Rotero procuratori petenti partique suae statuimus tunc ad idem. Termino huiusmodi adveniente et in eodem coram nobis iudicialiter comparente magistro Rotero procuratore praedicto quo supra nomine et citationem praedictam in audientia publica praefata ut moris est debite executam renuntiante, citatorumque in eadem contentorum non comparentium neque aliqua iura et munimenta in huiusmodi causa producenda produci videre curantium contumaciam accusatam, ipsosque contumaces reputari petente in ipsorum contumaciam termino huiusmodi pro parte sua satisfaciente, nonnulla iura et munimenta alias pro parte sua in huiusmodi causa producta repetente et de novo verbo reproducente, necnon etiam quaedam alia verbo duntaxat offerente, ipsaque de dando facto et in scriptis suis loco et tempore oportunis promittente, nos tunc dictos citatos non comparentes neque huiusmodi termino satisfacere curantes, licet sufficienter expectatos reputantes merito contumaces in ipsorum contumaciam instante et petente dicto magistro Rotero procuratore, nos antefatos citatos ad dicendum et opponendum, quicquid verbo vel in scriptis dicere vel opponere volebant contra iura et munimenta supradicta per audientiam publicam saepedictam citari fecimus ad certam diem congruentem. In qua per dictum magistrum Roterum procuratorem coram nobis iudicialiter comparentem citatione praefata in audientia praelibata debito modo executa repraesentata, citatorumque in eadem contentorum non comparentium contumacia accusata, ipsosque per nos contumaces reputari instanter petito, citatisque praedictis non comparentibus, debite tamen expectatis, per nos pro contumacibus merito reputare. Deinde nos ad saepedicti magistri Roteri procuratoris instantiam discretum virum magistrum Johannem de Scrinanis in Romana curia praedicta ex adverso procuratorem substitutum per providum virum magistrum Nicolaum Gurym⁹ Pragensis diocesis, dicti domini Johannis Benessij praepositi principalis procuratorem principalem, de quorum procurationis et substitutionis mandatis nobis in et ex actis causae et causarum huiusmodi legitimis constabat atque constat documentis, ad iurandum et deliberandum, iurarique et deliberari videndum, de calumpnia vitanda et veritate dicenda, cum omnibus et singulis capitulis in et sub calumpniae iuramento contentis, tam super libellis superius ut praemittitur, oblatis, quam tota praesenti causa, per unum ex dicti domini nostri papae cursoribus citari fecimus ad certum peremptorium terminum congruentem. Adveniente itaque termino huiusmodi et in eodem coram nobis iudicialiter comparente magistro Johanne de Scrinanis praedicto procuratore substituto quo supra nomine, et praefati magistri Roteri procuratoris non comparentis, neque calumpniae iuramentum in huiusmodi causa praestare aut praestari videre curantis contumaciam accusante, ipsumque per nos contumacem reputari petente, in ipsiusque contumaciam, postquam idem magister Johannes de Scrinanis procurator per nos admissus esset, statim ad mandatum nostrum et in manibus nostris tactis per eum manualiter scripturis sacrosanctis ad sancta dei evangelia de calumpnia vitanda et veritate dicenda cum singulis suis capitulis in et sub calumpniae iuramento contentis, corporale praestitit iuramentum. Quo sic calumpniae praestito iuramento nos dictum magistrum Roterum procuratorem non comparentem, terminoque praenotato minime satisfacientem merito reputari prout erat exigente iustitia contumacem, habitisque in causa et causis huiusmodi nonnullis aliis altercationibus coram nobis inter partes praedictas, productisque coram nobis deinde per dictum magistrum Roterum procuratorem nonnullis testibus fidedignis ad probandum dictos positiones et articulos partis suae, eisque per nos rite receptis, admissis et in forma iuris iuratis et de nostro mandato diligenter examinatis, eorumque dictis et depositionibus fideliter in scriptis redactis et postmodum per nos visis. Subsequenter autem nos ad dicti magistri Roteri procuratoris instantiam praefatum magistrum Johannem de Scrinanis procuratorem ex adverso ad concludendum et concludi videndum in huiusmodi causa vel dicendum et causam, si quam habebat rationabilem, allegandum, quare minime concludi debebat, per certum dicti domini nostri papae cursorem citari fecimus ad certam peremptoriam diem ad hoc condecentem, quam dicto magistro Rotero procuratori petenti, partique suae statuimus tunc ad idem. Adveniente namque die huiusmodi comparentibus in iudicio coram nobis magistris Rotero ex una et Johanne de Scrinanis procuratoribus hincinde praedictis quibus supra nominibus parte ex altera, idem vero magister Roterus procurator una secum in praesenti causa concludi et pro concluso haberi, quantum in ipso erat, sponte conclusit in eadem per numeros cum instantia postulavit. Nos tunc unacum dicto magistro Rotero procuratore praesente, concludente et secum concludi petente in dicti magistri Johannis de Scrinanis ex adverso procuratoris praesentia in dei nomine conclusimus ac habuimus et haberi volumus in praesenti causa pro concluso. Tandem vero die et hora infrascriptis comparentes in iudicio coram nobis magister Roterus de Balhorn ex una et Johannes de Scrinanis procuratores hincinde praedicti quibus supra nominibus parte ex altera, idem vero magister Roterus procurator diffinitivam pro se et parte sua iuxta et secundum conclusionis, petitionis partis suae superius datae tenorem et formam et contra dictum magistrum Johannem de Scrinanis ex adverso procuratorem ibidem praesentem partemque suam ferri et in scriptis promulgari sententiam debita cum instantia postulavit. Nos igitur Bertrardus (!) episcopus et auditor praefatus visis primitus et diligenter inspectis omnibus et singulis actis, actitatis, litteris, scripturis, processibus, instrumentis et aliis munimentis in huiusmodi causa habitis et productis, eisque cum diligentia et maturitate recensitis, de dominorum nostrorum coauditorum consilio et assensu, quibus super hiis omnibus et singulis huiusmodi causae meritis relationem plenariam fecimus et fidelem, ac intra nos et eos matura deliberatione praehabita et diligenti, ad nostram diffinitivam sententiam proferendam duximus procedendum, eamque pro parte dicti magistri Roteri Balhorn procuratoris et contra dictum magistrum Johannem de Scrinanis procuratorem ex adverso ibidem praesentem partemque suam secundum ea, quae vidimus et cognovimus, et quae de praesenti videmus et cognoscimus in scriptis, tulimus et praesentibus ferimus in hunc modum qui sequitur: Christi nomine invocato pro tribunali sedentes et habentes prae oculis solum deum de dominorum nostrorum coauditorum consilio et assensu per hanc nostram diffinitivam sententiam, quam ferimus in hiis scriptis, pronuntiamus, decernimus et declaramus occupationem, spoliationem et detentionem praedictas fuisse et esse temerarias, illicitas et iniustas et de facto praesumptas, praefatosque dominos abbatem et conventum praedicti monasterii Sanctae Coronae ad praedicta bona in libello per eosdem oblato expressa fuisse et esse restituendos (et) reintegrandos, et eos restituimus et reintegramus, praefatumque Johannem Benessij modernum praepositum Wissegradensem in fructibus ex dictis bonis per eum et tempore motae litis sibi perceptis et in expensis in eadem lite factis condempnandum fore et condempnamus, quarum expensarum taxationem nobis imposterum reservamus, potestatem pronuntiantes inter dictos abbatem et conventum praedictos et alios in commissione . . . . . contentis (?) reservantes. Lecta, lata et in scriptis promulgata fuit haec praesens nostra diffinitiva sententia per nos Bertrandum episcopum et auditorem praefatum Romae apud sanctum Petrum in palatio causarum apostolico, in quo iura reddi solent, nobis inibi mane hora causarum ad iura reddendum in loco nostro solito pro tribunali sedentibus, sub anno a nativitate domini millesimo trecentesimo nonagesimo tertio, indictione prima, die Veneris quinta mensis Decembris, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Bonifacii divina providentia papae VIIII. praedicti anno quinto, praesentibus ibidem discretis viris magistro Theoderico de Monte notario publico scribaque nostro, et Michaele de Weyden clericis Traiectensis et Leodiensis dioceseum, testibus ad praemissa vocatis specialiter et rogatis. Postremo vero nos ad dicti magistri Roteri Balhorn procuratoris quo supra nomine coram nobis iudicialiter comparentem (sic, comparentis) instantem petitionem magistrum Johannem de Scrinanis procuratorem ex adverso praedictum ad videndum et audiendum taxari et moderari supradictas expensas pro parte sua in huiusmodi causa factas, vel dicendum et causam, si quam habebat rationabilem, allegandum, quare huiusmodi expensae minimae taxari et moderari debebant, per certum dictum domini nostri papae cursorem citari mandavimus peremptorie et fecimus ad diem et horam inferius annotatas, quas etiam eidem magistro Rotero procuratori petenti partique suae assignavimus tunc ad idem. Hiis itaque advenientibus comparuit in iudicio coram nobis magister Roterus Balhorn procurator praedictus procuratorio nomine quo supra et antedicti magistri Johannis de Scrinanis procuratoris ex adverso non comparentis, neque expensas supradictas per nos taxari et moderari videre, neque causam rationabilem, si quam habebat, quare huiusmodi expensae minimae taxari et moderari debebant, allegare curantis contumaciam accusavit, ipsumque contumacem reputari petendo et in ipsius contumaciam expensas supradictas per nos taxari et moderari debita cum instantia postulavit. Nos autem Bertrandus episcopus et auditor praefatus dictum magistrum Johannem de Scrinanis procuratorem non comparentem neque huiusmodi termino satisfacere curantem, licet tamen sufficienter expectatum reputavimus merito prout erat, quoad actum et terminum huiusmodi merito contumacem, et in ipsius contumaciam expensas praedictas pro parte dictorum dominorum abbatis et conventus principalium in huiusmodi causa factas ad trecentos florenos de camera dicti domini nostri papae, boni auri et iusti ponderis, per praefatum dominum Johannem Benessij principalem saepedictis dominis abbati et conventui monasterii Sanctae Coronae principalibus seu eorum legitimo procuratori et eorum nomine solvendos et tradendos fore realiter et cum effectu, ratione et occasione expensarum praedictarum provida moderatione praehabita in scriptis, taxavimus et taxamus per praesentes, recepto tamen primitus ab eodem magistro Rotero de Balhorn procuratore et per ipsum ad mandatum nostrum et in manibus nostris tactis per eum manualiter scripturis sacrosanctis ad sancta dei evangelia corporali praestito iuramento, se et partem suam tantum et ultra expendidisse seu necessario expendere habere in et pro lite et causa antedictis. In quorum omnium et singulorum fidem et testimonium praesentes nostrarum diffinitivae sententiae et taxationis expensarum litteras seu praesens publicum instrumentum huiusmodi, nostras diffinitivam sententiam et expensarum taxationem in se continentes seu continens, exinde fieri et per Martinum notarium publicum, nostrumque et huiusmodi causae coram nobis scribam infrascriptum, subscribi et publicari mandavimus, nostrique sigilli fecimus appensione muniri. Taxatae vero fuerunt huiusmodi expensae per nos Bertrandum episcopum et auditorem praefatum Romae in palatio causarum apostolico supradicto, nobis inibi mane hora causarum ad iura reddendum in loco nostro solito pro tribunali sedentibus, sub anno a nativitate domini millesimo trecentesimo nonagesimo quarto, indictione secunda, die Mercurii sexta decima mensis Decembris, pontificatus dicti domini nostri domini Bonifacii papae noni anno sexto, praesentibus ibidem supradictis magistro Theoderico de Monte notario publico scribaque nostro, et Michaele de Weyden, clericis Traiectensis et Leodiensis dioceseum, testibus ad praemissa vocatis specialiter et rogatis.||
Signum Tabellionatus||
Et ego Martinus Mu°tsken de Eyk clericus Leodiensis diocesis, publicus apostolica et imperiali auctoritatibus notarius ac reverendi patris domini Bertrandi episcopi et auditoris praefati et causae huiusmodi coram eo scriba, quia praedictis diffinitivae sententiae prolationi et expensarum taxationi, omnibusque aliis et singulis praemissis dum sic ut praemittitur; agerentur et fierent, una cum praenominatis testibus praesens interfui, eaque omnia et singula sic fieri vidi et audivi, ideo hoc praesens publicum instrumentum per alium me aliis occupato negotiis fideliter scriptum exinde confeci, publicavi et in hanc publicam formam redegi, signoque et nomine meis solitis et consuetis una cum appensione sigilli praefati domini episcopi et auditoris signavi, rogatus et requisitus in fidem et testimonium omnium et singulorum praemissorum.

Source Fulltext: PANGERL, Goldenkron (=FRA II/37, Wien 1872) S. 221-242