Nos Ffrenczlinus decanus capellae regiae in Castro Kerlstein et Johannes de Duba tumbarius in ecclesia Pragensi, arbitri, arbitratores et amicabiles compositores in causa, quae inter domimim Dominicum plebanum ecclesiae in Netolicz ex una et dominum Martinum Quiscula¹ testamentarium bonae memoriae domini Mathiae olim plebanum ibidem in Netolicz parte vertebatur ex altera, vigore compromissi in nos facti pronunctiamus, arbitramur et diffinimus, primo quod dictae partes sint ipsorum sinceri amici et se favoribus gratiosis prosequantur. Item pronunctiamus quod quidam liber viaticus, qui fuit donum Mathiae olim plebani in Netolicz, apud eandem ecclesiam in Netolicz perpetuo remaneat et non alienetur, nec per dominum Dominicum nec per ipsius successores rectores(?), in remedium dicti domini Mathiae. Item pronunctiamus, quod quidam calix, quem ipse dominus Martinus asserit se dedisse pro ecclesia sancti Johannis in Boleslavia Juveni², apud eandam ecclesiam perpetue remaneat, si vero non est datusque adhuc detur cum testimonio, et quod sit datus pro eadem ecclesia, ipse dominus Martinus producat testimonium coram nobis arbitris aut altero ex nobis. Item pronunctiamus, quod quidam cingulus, pars libri missalis in quaternis, avertatur in pecuniam (?), si quam pro ipsis recepit, et etiam vestes cum aliis rebus ac peccuniis, si quae ad manus domini Martini post mortem dicti Mathiae pervenerunt, aput ipsum dominum Martinum remaneant, et ipse dominus Martinus de eisdem si poterit faciat pro remedio animae dicti Mathiae, in quo ipsius conscientia oneratur. Item pronunctiamus, quod de illis duabus sexagenis grossorum census, quos (sic, quas) bonae memoriae dictus dominus Mathias plebanus pro se et quodam Strzezcone fratre suo aput Nicolaum de Liten emisse dinoscitur, prout in quodam privilegio desuper confecto continetur, et quod ipse dominus Martinus in sua potestate habeat, dominus Dominicus et ecclesia sua habeat unam sexagenam grossorum et aliam sexagenam grossorum dominus Martinus cum Strzezcone fratre domini Mathiae, et quod pro eadem censu acquirendo ambo faciant aequaliter impensas et expensas. Et postquam ipse dominus Dominicus fuerit in possessione huiusmodi census, quod tunc obliget se et successores suos ad faciendum singulis annis unum anniversarium aput dictam ecclesiam in Netolicz cum vigiliis cantatis novem lectionum et una missa cantata et una lecta pro anima dicti Mathiae, et quod idem (sic, in) anniversario videlicet die obitus dicti Mathiae expendantur duodecim grossi inter presbiteros et ministros eiusdem ecclesiae ac pauperes. Si autem huiusmodi census poterit vendi aut per dictum Nicolaum vel successores ipsius redimi, quod tunc ipse dominus Dominicus recepta media parte peccuniae aut ipsius successor emat alium censum in loco certo pro eadem ecclesia, et hoc cum scitu domini vicarii in spiritualibus, qui protunc fuerit. Aliam vero mediam partem recipiat (sic, recipiant) dominus Martinus et Strzezco et disponant de eadem ad libitum ipsorum voluntatis, et quod litteram super huiusmodi censu confectam dominus Martinus reponat aput subtumbarium in ecclesia Pragensi infra hinc et dominicam Benedicta³ Ventura (sic, venturam) de proximo. Quod de scitu unius arbitri vel amborum et quod huiusmodi littera reservetur in sacristia. Et si ex partibus eadem indiguerit, eandem cautione facta de restitutione ad locum pristinum eandem recipiat pro sua necessitate, et quod etiam littera civium de Juveni Boleslavia cum eadem littera reponatur. Item de septem sexagenis grossorum quae ut dicitur sunt retentae, de censibus praescriptis per Nicolaum (de) Liten quinque sexagenas grossorum dominus Martinus pro se recipiet et Dominicus duas sexagenas grossorum, et pro eisdem acquiendis (sic, acquirendis) faciant aequaliter impensas et expensas. Item pronunctiamus, quod praemissa omnia et singula praedict. (sic, per dictas) partes teneantur et observentur sub poena sexaginta sexagenarum grossorum, pro camera et fabrica ecclesiae Pragensis medietatem et parti tenenti per partem non tenentem medietatem, et excommunicationis et ibidem (sic) dictae partes praedictam pronunctiationem emologaverunt, praesentibus domino Sigismundo correctore⁴ Martino de Mezerziecz, Johanne de Praga clericis.

Source Fulltext: PANGERL, Goldenkron (=FRA II/37, Wien 1872) S. 376-378