In nomine sanctae et individuae trinitatis amen. Otakarus dei gratia rex Boemiae, dux Austriae et Stiriae, et marchio Moraviae, omnibus Christi fidelibus praesentem paginam inspecturis in perpetuum. Conditori ac rectori universorum domino deo, cuius potentissima providentia nos qui potestatibus praesidemus, in sublimitate constitutos sublimi suae potentiae fecit esse conformes, subici devotissime, votaque magnifica vovere et reddere exigimur merito et tenemur. Equidem qui potentes non abicit, cum et ipse sit potens, pia quoque vota potentium non contempnit. Quapropter nos qui ipsius gratia progenitorum nostrorum dignitates, potestates ac copiarum omnium plenitudinem possidemus, inter alia fidelitatis obsequia quibus eius munificentiae intendimus respondere, monasterium Cysterciensis ordinis ad ipsius gloriam in honore beatae et gloriosae dei genitricis Mariae construere decrevimus pro animae nostrae ac progenitorum nostrorum remedio et salute, ipsum quoque monasterium ob reverentiam sanctae spineae coronae volumus ad Sanctam Coronam ab omnibus nominari, assignantes ordinationem ipsius coenobio Sanctae Crucis¹. Praesentibus etiam nobilibus et baronibus nostris eundem locum dotavimus praedio nostro Bolotitz² dicto danatione (sic, donatione) libera et sollempni, cuius praedii termini in parte meridiana metis Tevtoniae coniunguntur, prout fontes et rivi influunt cum aquis pluvialibus nostro regno; et in parte occidentali usque in Prachatitz ad praedium Wischgradensis ecclesiae extenduntur, et per viam qua de Patavia ad regnum nostrum venitur, usque ad rivum Obschi dictum porriguntur, inde ad rivum Cesschin, inde per rivos Korenatetz et Klopotnj ad rivum Cremesschnj; ab hinc in parte aquilonis per rivum Wůdika ad locum, ubi rivus Rapotscha monti affluit qui V^orruhob appellatur, de vertice huius montis ad rupem dictam wlgariter Psilepin, inde per summitatem montium Bůleb et Huba ad montem Naklethi, ab hinc descendunt per rivum Hůzzni et circueunt ac includunt totum praedium Crenow^o, Claden, Zahorn et Kayow^o3 dictum, prout ipsius praedii metae antiquitus sunt distinctae. Ab hinc in parte orientali extenduntur ad montem qui Radisch nuncupatur. Exinde praetereunt praedium Hyrzonis et transeunt flumen Wlthaam ad terminos Teutoniae supradictos. Quaecumque igitur hiis terminis includuntur in agris, silvis, pratis, pascuis, cultis et incultis, aquis aquarumque decursibus, piscinis, piscationibus, molendinis, fodinis, quaesitis et inquirendis, cum omni prorsus terrena utilitate et cum monte qui dicitur castrum Dyrizlai⁴, cunctisque rite dicendis et privilegio pro religiosorum libertate et pacis plenitudine inscribendis, excepta villa Zahor, quam cum agris et campis adiacentibus Wittigo⁵ nuper a Zezoma comparavit, ad quam nichil penitus de silva noscitur pertinere. Ea quoque plena libertate et iurisdictione qua nos et progenitores nostri ipsum praedium possedimus, sine qualibet diminutione contulimus monasterio memorato. Volentes ipsum ab omni exactione et vexatione iudicum, monetariorum, theloneariorum seu qualibet violentorum infestatione esse liberum et inmune, unde statuimus, ut nullus iudicum, monetariorum seu quorumlibet villicorum et officialium nostrorum in praediis praefati monasterii iuris quippiam sibi audeat vendicare, vel violentiae aliquid attemptare. Sed si fur vel quilibet sceleratus in bonis et praediis coenobii fuerit deprehensus, per iudicem proprium prout ipsius exegerint scelera, puniatur. Et ut memoria nostri in posterum commendabilis habeatur, videlicet quod pro defensione terrarum Austriae et Stiriae contra frequentes insultus paganorum et Vngarorum personam nostram cum hominibus nostris exposuimus et cum rebus omnibus terras nostras, duas vineas in Austria, quae ad nos pro pecunia devenerunt, tradidimus nostro monasterio antedicto⁶. Eidem etiam contulimus domum unam in suburbio Pragensis castri⁷ libere et quiete perpetuo possidendam. Praeterea eandem libertatem et gratiam quam habent claustra Cystertiensis ordinis in Austria constituta, in salibus, vino et omnibus victualibus suis per Danubium et per terram sine muta quiete et libere deducendis dedimus nostro claustro. Ut igitur hae nostrae donationes et concessiones saepedictae nostrae domui perpetuo maneant inconwlsae et stabiliter illibatae, praesentem super hiis paginam conscribi et sigillo nostro duplici fecimus diligentius communiri. Huius rei testes sunt Johannes episcopus Pragensis ecclesiae, Brvno Olmv^oncensis episcopus, Jacobus praepositus Pragensis, Vitus decanus, Zmilo de Lev^ochtinburch et filius eius Heynricus⁸, Hoygerus de Swinz⁹, Stezlaus de Sterenberch¹⁰, Borso de Rysenburch¹¹, Jherossius burgravius Pragensis¹², Schescho provincialis judex ¹³, Wernherus de Steynchirchen¹⁴, Bawarus de Strakonitz¹⁵, Vlricus de Novadomo¹⁶, Willhelmus burggravius de Phrymberch¹⁷,Vlricus Lepus¹⁸, et alii quamplures. Acta anno domini millesimo ducentesimo LX^o III^o, indictione VIa. Data per manum magistri Arnoldi prothonotarii.

Source Fulltext: PANGERL, Goldenkron (=FRA II/37, Wien 1872) S. 1-10