useridguestuseridguestuseridguestERRORuseridguestuseridguestuseridguestuseridguestuseridguest
Charter: Archivy českých klášterů zrušených za Josefa II. (1115-1760) // ŘC Zl. Koruna 1349 II 13
Signature: 1349 II 13
no graphic available
Zoom image:
Add bookmark
Edit charter (old editor)
13. Februar 1349, Prag
Dr. Hostislaw Dechant von Saaz vnd Official der Prager erzbischöfl. Curie und Budislaw Prior der Dominicaner zu Prag entscheiden im päpstlichen Auftrage über die Klage, welche von dem Cleriker Mauritz von Wojitz gegen den Abt und Kämmerer von Goldenkron wegen verübter Gewaltstreiche erhoben worden.
Source Regest: 
PANGERL, Stift Goldenkron (=FRA II/37, Wien 1872), S. 107, Nr. 56a
 
x
In nomine domini amen. Dudum per sanctissimum in Christo patrem et dominum dominum Clementem sacrosanctae universalis ecclesiae summum pontificem honorabilibus viris dominis . . archidiacono Gradicensi in ecclesia Pragensi et . . officiali Pragensi ac .. priori fratrum ordinis Praedicatorum Pragensium (sub) vera bulla plumbea omni suspitione carente directae fuerunt literae in haec verba: (Folgt der Wortlaut der Bulle Clemens VI. ddo. Avignon, 1. Februar, 1347.) Cuius commissionis virtute praedictus dominus Gallus archidiaconus Gradicensis tunc bonae memoriae domino Hostislao suo collegae in dicta causa in totum commisit vices suas oraculo vivae vovis, coram quibus videlicet domino Hostislao officiali qui tunc vivebat, et fratre Budislao priore fratrum ordinis Praedicatorum tunc in dicta causa iudicibus delegatis per dominum Mauritium libellus in scriptis oblatus extitit in haec verba: ,Coram vobis honorabilibus et religiosis viris dominis Hostislao decano Sacensi decretorum doctoro officiali curiae archiepiscopalis Pragensis et Budislao priore fratrum Praedicatorum monasterii sancti Clementis maioris civitatis Pragensis ordinis sancti Dominici judicibus in causa et partibus infrascriptis a sede apostolica specialiter datis et concessis, ego Mauritius clericus de Wogicz11contra Lutholphum abbatem de Sancta Corona ordinis Cisterciensis et fratrem Gotfridum antiquum camerarium monachum dicti monasterii propono et dico, quod ipsi dei timore postposito ausu sacrilego et temerario me cum suis complicibus manu armata invadentes violenter detinuerunt et graviter in caput et alias verberaverunt et sic verberatum, wlneratum, captum et detentum in scandalum totius cleri duxerunt ad monasterium et ibidem me tradiderunt ipsorum carceribus foetidis vinculis mancipatum ac me in ipsis carceribus detinentes per quinque septimanas cruciarunt et afflixerunt corpus meum graviter siti et fame ac frigore per septimanas praedictas, propter quam etiam afflictionem et verberationem praedictas visum unius oculi amisi et alias in capite et aliis menbris (sic) sum irrecuperabiliter debilitatus. Quam iniuriam pronunc prout extunc ad animum revocans sustinere nollem nec reluissem pro centum sexagenis grossorum denariorum Pragensium, in qua pecunia ratione dictae iniuriae peto ipsos mihi condempnari et conde(m)pnatos ad solvendum michi compelli. Peto per vos insuper eosdem nuntiari publice excommunicatos per canonem: si quis suadente XVII. q. IIII., in favorem totius ordinis clericalis introductum. Item propono contra eosdem Lutholfum abbatem et Gotfridum, quod ipsi maius malum malo addentes me triginta sex florenis boni auri et iusti ponderis et media gravi marca similiter boni auri nec non duobus anulis aureis aestimationis unius fertonis spoliarunt, propter quam spoliationem et detentionem sum privatus canonicatu et praebenda in ecclesia Tynensi2, ex quo dampnificatus sum ad centum sexagenas grossorum praedictorum, quarum peto supradictos abbatem et Gotfridum in pecuniis omnibus supradictis per vestram sententiam condempnari et ad solvendum michi compelli. Item peto expensas factas in lite et protestor de faciendis‘. Ad quem libellum Martinus clericus per bonae memoriae magistrum Vlr. procuratorem dictorum abbatis et conventus in dicta causa substitutus animo litem contestandi negavit narrata prout narrantur in libello praedicto dicens: petita fieri non debeam. Praestitis itaque per praedictos Mauritium principalem et Martinum procuratorem substitutum nomine partis suae de callumpnia et veritate dicenda more solito juramentis ac super articulis per dictum Mauritium datis, testibus productis et ab eis de veritate dicenda iuramentis receptis et eis stricte et sigillatim examinatis, et eorum dictis in scriptis redactis ac tandem publicatis cum protestatione per Martinum procuratorem substitutum nomine suae partis facta, quod salvum esset sibi et dictae suae parti ius obiciendi in dicta testium et personas, factis etiam quibusdam exceptionibus contra huiusmodi testium personas atque dicta ac replicationibus ad easdem exceptiones subsecutis. Ad quas Martinus nomine suae partis in termino sibi ad duplicandum praefixo non duplicavit sed potius ipse suae partis nomine et Mauritius pro se petierunt dominos judices concludere in dicta causa, ipsique judices in causa huiusmodi concludentes eam habuerunt pro conclusa, certum peremptorium terminum competentem statuerunt dictis partibus pro diffinitiva sententia audienda, quem nos Leo prior et Hnr, canonicus et custos ecclesiae Olomucensis officialis curiae archiepiscopalis praedictae ex certis causis emergentibus, dictis partibus petentibus et volentibus et Martino procuratori suae partis nomine duximus prorogandum. Nos itaque praedictae causae probationibus, iuribus et rationibus et meritis diligenter visis et aequa iustitiae lance discussis, deliberatione nobiscum insuper praehabita diligenti, solum deum habentes prae oculis eiusque nomine invocato fratre Johanne priore praedicti monasterii de Sancta Corona et Martino procuratoribus domini abbatis et conventus eiusdem monasterii ac Mauritio praedicto praesentibus et sententiam ferri postulantibus, eosdem procuratorem et etiam principales abbatem et conventum ab impetitione ipsius Mauritii absolvimus finaliter in hiis scriptis sibi super petitis per eum perpetuum silentium imponentes, ipsum praedictis procuratoribus et principalibus in expensis in dicta causa factis condempnantes, earum taxatione nobis in posterum reservata. Quam sententiam illico praedictus Mauritius ibidem sponte et ex certa scientia ratificavit et approbavit, renuntians appellationi et omni alio auxilio et iuris beneficio, quo se contra dictam sententiam quomodolibet iuvare posset et tueri. In quorum omnium testimonium praesentem sententiam per Petrum quondam Michaelis de Praga publicum auctoritate imperiali ac actorum curiae archiepiscopalis praedictae iuratum notarium in hanc formam publicam redigi et officialatus eiusdem curiae Pragensis et prioris fratrum praedicatorum monasterii praedicti sigillis fecimus communiri. Acta sunt haec in stuba monasterii sanctimonialium in honore sancti Laurenti(i) in praedicta civitate Pragensi, praesentibus honorabilibus et discretis viris dominis fratre Hnr. antiquo celerario monasterii Aulae Regiae ordinis Cysterciensis, Appollinari et Ywano fratribus confessoribus praedicti monasterii sanctimonialium, Johanne plebano de Dubecz, Nicolao plebano ecclesiae in Piscupitz; Werinhero advocato, Duthoscone publico ac actorum consistorii curiae saepedictae notario et Johanne notario publico quondam Nicolai de Bylan3 testibus ad praemissa vocatis specialiter et rogatis, anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo nono, indictione secunda, XIII. die mensis Februarii, hora quasi tertia, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini domini Clementis divina providentia papae VI. anno septimo.||
Signum Tabellionatus||
Et ego Petrus quondam Michaelis de Praga publicus auctoritate imperiali ac actorum curiae archiepiscopalis iuratus notarius scribaque causae supradictae prolationi et lecturae dictae diffinitivae sententiae per praedictos dominos iudices auctoritate sedis apostolicae factae ac ratificationi et approbationi eiusdem sententiae per praedictum Mauritium factae, omnibusque et singulis supradictis dum sic agerentur, una cum praenominatis testibus praesens interfui, ipsaque de mandato et auctoritate praedictorum iudicum et rogatus per partes supradictas in hanc formam publicam redegi, signoquo meo solito signavi in testimonium omnium praemissorum. Constat mihi de quatuor dictionibus videlicet, officialis curiae archiepiscopalis praedictae‘ positis in margine iuxta XXXVIIam a principio lineam computando, quas non ex vitio sed per errorem feci.
Source Fulltext: PANGERL, Goldenkron (=FRA II/37, Wien 1872) S. 107-111

Comment

Es verdient sonst bemerkt zu werden, dass ein Archivar noch aus dem 14. Jahrhundert die Urkunde registrirt als ,Concordia inter Ludolphum abbatem et Mauritium de Wogicz‘. $$Die in der notariellen Beglaubigung constatirten vier Randworte sind oben mit durchschossener Schrift gedruckt.


Notes
1 Wojitz (Wojice) im Bidschower Kreise, Bez. Hořitz,
2 Bischof-Teinitz (Týn Horšůw); über das daselbst bestandene Collegiatstift s. Frind, Kirchengesch. v. Böhmen, II. 178,
3 Bylany im Kauřimer Kreise? Eine Ortschaft Biskupitz (Biskupice) im Časlauer Bezirke, aber ohne Kirche. Eine Pfarre Dubeč dann wird im Decanate Rˇičan verzeichnet; vergl. Frind a. a. O. S. 380.
Places
  • Prag
     
    x
    There are no annotations available for this image!
    The annotation you selected is not linked to a markup element!
    Related to:
    Content:
    Additional Description:
    A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.