+ In nomine domini anno vicesimo primo principatus domni nostri gisolfi gloriosi principis,mense ianuarius duodecima indictione. memoratorium factu a nobis iohannes filius adelgariet adelgari filius mauri qui sumus tio et nepus, eo quod in sacratissimo salernitano palatio antepresentia radelgrimi iudici et alii testes coniuncti sumus cum leonem et ursus atrianensi germanifilii sergii, qui vocatur boccapizzola, ad faciendum inter nos finem de ipsum monte, qui vocaturda grisolu de locum traboneia ubi maiano dicitur, querentes ipsi germani ibidem in eodem montehabere pro pars ermeperti filius ladiperti, unde ipsi germani ostenderat una cartula et unumbrebem sigillatum et alii brebri. ipsa cartula continebat, quomodo ipse ermepertus venumderat(<i>deest nomen</i>) de dabit sortionem suam de ipsum monte medietatem per hec finis: de due partisfine bie, du alia pars fine de serbi sancti cesarii, et de alia pars fine roderici filius gentili: infraipse finis et extra ipse finis ubicumque exinde in ipsum monte inbentus dederit media sua sortionemei venumdederat. ipsum brebem sigillatum continebat, quomodo supradicta potestate concesseratipsorum germani ornnis rebus ipsius ermeperti pro qua dicebat, ut absque heredes defunctusfuisse, et ego nominatus adelgari ostedit unum iudicatum, quomodo germani mei in causationesfuerat cum filii magenolfi de predictam rem et diffinitionem exinde fecerat. nos autem contrabimuseorum dicendum, ut non ipse ermepertus absque heredes defunctus fuisse, set nos ei hereditaredebemus, et inter nos iudicium accedit, ut secundum legem nos iuraremus, quomodo ipsiusermeperti nos hereditare debemus, et nos cum sacramentalibus nostris sumus parati sacramentumipsum persolbendum; set statim orta est inter nos inde vona combenientia, ut absque sacramentaillud inter nos diffinirent. illis autem donaberunt nobis ipsum sacramentum et launegilta nos exinde recepi camiso unum, et manifestaberunt se, ut quanta rebus nos et consortes nostrospossessuri et dominaturi sumus per tota finibus et pertinentia de mitiliano et traboneia et maiano,per nullis modis nec per nulla ratione exinde causare aut contendere non potere aliquando tempore;et wadia nobis dederunt et mediatorem nobis posuerunt sergius atrianense filius ursi qui diciturboccafaldola. et per eadem wadia obligaberunt se et suis heredibus, ut non aliquando temporequeras plux de nos illis aut suis heredibus in ipsum monte infra ipse finis, quem ipsa cartulacontinet, quod superius declarat habere per qualecumque ratione, set omni tempore mediumipsum monte infra ipse finis sint ad potestate nostra et de nostris heredibus, ef medium adpotestate eorum et de eorum heredes, ut semper ad equaliter inter nos fiad dibisum illut infraipse finis: nos et nostris heredibus tollamus inde medietatem, et illis medietatem. illut extra ipsefinis, ubicumque de rebus ipsius ermeperti inbentus dederit, totum in integrum ad nostra potestateretradidit ad securiter nos et nostris heredibus omni tempore firmiter illut habendum, etomnia exinde faciendum, que nobis placuerit, absque cuiuslibet contrarietate vel requisitione; etobligaberunt se et suis heredibus defensare nobis et ad nostris heredibus omnia suprascriptada pars uxori sue et da omnes consortes suos et da omnes homines, qui pro pars eorumvel pro partibus uxori sue emiserit nobis de predictam rem quacumque calumnie, querendo aliquitexinde nobis tollere aut contrare. si autem illut nobis non defensaberit et aliquit de omnia,ut superius legitur, quesierit remobere aut contrare, et noluerit in ista conbenientia permanere,componere obligaberunt se suique heredibus obligaberunt nobis et ad nostris heredibus decemsolidos costantinos, et omnia suprascripta per imbitis nobis complire, et adbersus nos taciti etvacui inde manere. tamen sic, nobis defensare illis et suis heredibus semper nobis et ad nostrisheredibus omnis rebus, quantum in predictis locis nos et consortes nostros dominaturi sumus,et medium illut infra ipse finis et totum illut extra ipse finis, quantum fuit ipsius ermepertiper supradicta wadia et obligata pena, sicut superius legitur.+ ego romoaldus notarius interfui et hunc brebem scripsi

Source Fulltext: Codex Diplomaticus Cavensis, vol. 1, 237-239, Estratto da ALIM