+ In nomine domini nostri Iesu Christi. Anno vero ab incarnatione eius millesimo septuagesimo quinto et tricesimo tertio anno principatus domni nostri Gisulphi gloriosi principis, mense februario tertiadecima indictione. Ante me Petrum iudicem Pardus filius Petri Atrianensis et Grusa uxor eius filia quondam Marini Atrianensis coniuncti sunt cum Iohanne monacho et preposito, et ipsa Grusa clarificavit se habere quartam partem de terris vacuis et terris cum teguriis et vineis que sunt foris hanc Salernitanam civitatem in loco Lucanie ubi Tirisinum dicitur per fines et mensuras iusto passu hominis mensuratas. ipse terre a parte septemtrionis est finis medio vallone quod de la Licina dicitur, qualiter incipit a mari et ascendit per eum et per mediam vallem iuxta fontem que de Martino dicitur, et ab ipsa valle ascendit in serra in qua duos terminos in unum fixi sunt in eum locum ubi Area Petri Longi dicitur, et ab ipsis terminis descendit in partem orientis per mediam vallem et medium vallonem et coniungitur cum altero vallone quod da lu Gualdu dicitur, et per ipsum vallonem da lu Gualdu ascendit in partem occidentis usque valle, et iuxta ipsam valle et iuxta fossatum similiter ascendit in ipsa parte occidentis usque mediam serram prope ecclesia Sancti Angeli et per mediam ipsam serram revolvit modicum in partem meridiei passibus tribus, et a completis ipsis passibus descendit in parte ipsa occidentis sicut medius limes discernit usque terris in quibus ecclesiam Sancti Iohannis constructa est, quas videlicet terras et ecclesiam pertinent monasterio Sancte et individue Trinitatis, quod foris hac civitate in loco Metiliano situm est, cui domnus Leo reverentissimus abbas preest, et revolvit in partem septemtrionis iuxta ipse terris ipsius monasterii et iterum revolvit in partem orientis et in partem septemtrionis et in partem occidentis iuxta ipse terris suprascripti monasterii usque lapidem signatum et ab ipso lapide revolvit in partem meridiei secus ipse terris passibus viginti quinque usque medio vallone quod da Georgi dicitur, qui aliquantum discernit ab aliis terris suprascripti monasterii; a parte ipsa meridiei finis medio ipso vallone qualiter descendit usque mare; a parte occidentis finis ipso mare qualiter coniungit in priore fine. ipse vero terre cum teguriis et vineis: a parte meridiei finis media sepes et finis aliquantum medio vallone et dimittit eum et recte descendit in partem occidentis secus fontem quod intra ipsas terras est, et per aquam quam de ipso fonte fluit et per totam istam partem recte mensurati intra ipsas terras passus centum octoginta, ab ipsa parte occidentis finis limes et recte mensurati passus septuaginta; a parte septemtrionis passus quinquaginta et revolvit in partem septemtrionis sicut aliquantum limes discernit passus quinquaginta quattuor usque viam, et revolvit in partem orientis per ipsam viam passibus septuaginta sex, et ab inde ascendit in partem quasi orientis sicut media sepes discernit passibus quadraginta sex recte intra ipsas terras mensurati, et revolvit in partem meridiei secus ipsas terras in quibus ipsa ecclesia constructa est passibus decem et octo, et revolvit in partem orientis iuxta ipsas terras passibus viginti quattuor; a parte ipsa orientis finis media sepes et passus viginti recte intra ipsas terras mensurati. et sicut ipsi Gruse congruum fuit, sua voluntate secundum legem et consuetudinem Romanorum qua vivit, per convenientiam, per hanc cartulam vendidit ipsi Iohanni preposito pro parte suprascripti monasterii integram quartam partem de totis suprascriptis terris per iamdictas fines et mensuras, cum omnibus que intra ipsam quartam partem sunt cunctisque suis pertinentiis et cum vice de viis suis et cum integro eo quod extra suprascriptas fines et mensuras ibidem coniunctum ei pertinet. ea ratione ut semper integra suprascripta venditio sit in potestate ipsius domni abbatis et successorum eius et partium suprascript monasterii et liceat illum et successores eius et partes ipsius monasterii de ea facere quod voluerint, et propter confirmationem huius venditionis ipsa Grusa suscepit ab ipso preposito pro parte suprascripti monasterii statutum pretium auri solidos sexaginta, quorum quisque habebat tarenos quattuor ex moneta Amalfitanorum in omni deliveratione. et per convenientiam ipsi Pardus et Grusa secundum eandem legem et consuetudinem Romanorum guadiam ipsi preposito pro parte suprascripti monasterii dederunt et fideiussores ei pro ipsius monasterii parte posuerunt semedipsum Pardum et Maraldum uterinum germanum illius filium quondam Landolfi et Iohannem notarium filium quondam Ademarii notarii, et per ipsam guadiam ipsa Grusa obligavit se et suos heredes semper defendere ipsi domno abbati et successoribus eius et partibus ipsius monasterii integram suprascriptam venditionem ab omnibus hominibus, et ipsa Grusa tribuit licentiam ut, quando ipse domnus abbas et successores eius et pars ipsius monasterii voluerint, potestatem habeant illam per se defendere qualiter voluerint cum omnibus muniminibus et rationibus quas de ea ostenderint. et si sicut superius scriptum est ipsa Grusa et suos heredes ipsi domno abbati et successoribus eius et partibus ipsius monasterii non adimpleverint et suprascripta vel ex eis quicquam remobere aut contradicere presumpserint, per ipsam guadiam ipsa Grusa obligavit se et suos heredes componere ipsi domno abbati et successoribus illius et partibus suprascripti monasterii trecentos auri solidos constantinatos; et ipse Pardus per ipsam guadiam obligavit se et suos heredes, si suprascripta vel ex eis quicquam remobere aut contradicere presumpserint, componere ipsi domno abbati et successoribus illius et partibus suprascripti monasterii centum auri solidos constantinatos et quod suprascriptum est firmum permaneat semper. omnia suprascripta ut dictum est ipsi vir et uxor fecerunt secundum legem et consetudinem Romanorum. Et taliter tibi Iohanni notario scribere precepi.S. + Ego qui supra Petrus iudex. S.

Source Fulltext: Codex Diplomaticus Cavensis, vol. 10, 150-152, Estratto da ALIM