+ In nomine domini quintodecimo anno principatus domni nostri guaimarii glorioso princeps, mense aprilis, prima indictione. Memoratorium factum a me adelferi presbiter filius sadeperti, eo quod ante subscribti testes per largietatem et absolutionem domni maioni archidiaconus et abbas ecclesie sancti maximi ad tenendum et laborandum tradidit michi iohannes presbiter filius rose una pecia de terra cum arbustum et vacuum uno teniente, quod ille in beneficium tenet a pars ipsius ecclesie in loco nucerie ubi terme dicitur, que abet finis: de una pars fine lamefrit presbiteri et pertange in fine domnica; et de uno capu fine domnica, et vade in fine andree, et tange in fine petri, et perducet in fine sancte marie, et pertange in ipsi parieti; et de una pars fine via puplica; et de una pars fine voni presbiteri, et pertange in fine vone ancilla dei et pervade in fine odelchisi; et de alia pars fine odelchisi; et de uno capu fine petri et pertange in fine iohannimari clerici; et de una pars fine iohannimari clerici; et de uno capu fine via puplica; hec vero rebus per iamdicte finis inclitum illut michi ipse iohannes presbiter ad lavorandum tradidit tali hordine, ut amodo et semper ego et meos eredes, usquedum boluerimus predicta tradictio per ipse finis nostre potestatis tenere et dominare, et fovee et omnis nostre utilitatis iusta rationem ibi faciamus, et temporibus suis ipso arbustum laboremus et cultemus de super et de subter, et ubi meruerit, arbores et vites plantare et propaginare, ut vene pareat laboratum et cultatum, et clusum illum abeamus et salbum faciamus; et annualiter per vindemie faciamus scire ipsum iohannes presbiter vel pars ipsius ecclesie, ut dirigat ibidem missum suum, et nos totum ipso arbustum vindemiemus iusta ratione, et omnis vinum quam inde exierit, per medietatem illut cum pars ipsius ecclesie dividamus ibique ad palmentum: partibus predicte ecclesie tollat eos medietatem, et nos medietatem; et ipsa sortionem que exinde ad pars ipsius ecclesie evenerit, si voluerit, ut reponamus illut in ipsa rebus in ipsa casa ubi abitaverimus, nos illut ibi reponamus et salbum illut faciamus, usquedum illut exinde tulerit, absque degeneratione et ingne, et deant nobis organeum suum, ubi ipso vinum ibique reponamus, et nos ipso organeum conciemus vonum, sicut meruerit; et si noluerit partibus predicte ecclesie ipso vinum ibidem in ipsa rebus reponere, nos autem portemus illut usque ipsi parieti ad cellarium ipsius ecclesie, et illut ibidem reponamus, et conciemus pars de ipso organeum in quo ipso vino reposuerimus: ipso missum quam ibidem venerit, nos illum notriemus de nostra vivenda, usquedum per ipse vindemie ibidem steterit, secundum nostra fuerit possivilitatem, et demus per omnis annum palmentateca et terraticum secundum consuetudinem de ipso locum, et a quo illut tenere et laborare noluerimus, remittamus illut in ipsa ecclesia laboratum, quale illo tempore meruerit et clusum, et liceat nos inde exire cum omnis nostra causa et ire, ubi boluerimus; seu, et si de anc terra salernitanam exierimus pro aliubi ad avitandum, et infra tres anni rebersi fuerimus et voluerimus illut ad laborandum tenere in suprascripto hordine, tunc totum et inclitum illut ad nostra perveniat potestatem, ad tenendum et laborandum illut in predicta ratione; et si infra ipsi tres anni reversi non fuerimus, liceat illis de ipsa rebus facere omnia quod voluerit. Unde in eo hordine per vona combenientia guadia michi ipse iohannes presbiter per absolutionem ipsius domni maioni dedit, et mediatore michi posuit iaquintus clericus filius gaudiosi; per ipsa guadia obligavit se ipse domnus abbas et successores suos et partibus predicte ecclesie amodo et semper defensare michi meique eredibus tota et inclita suprascripta tradictio per ipse finis cum vice de via sua da omnis homines omnique partibus, usquedum illut tenere voluerimus, sicut superius legitur, et non illut nobis tollere aut contrare querat. Et si taliter omnia suprascripta nobis non adimpleverit et aliquit exinde removere aut contrare quesierint, per ipsa guadia obligavit se ipse abbas et successores suos et partibus predicte ecclesie componere nobis nostrisque heredibus, vel cui brebem iste vice nostra in manum paruerit, biginti auri solidos constantinos vonos; verumtamen, de quod superius diximus, ubi infra ipsi tres anni rebersi fuerimus et voluerimus ipsa rebus recolligere et tenere, sicut dictum est, et laboratum illut inbenerimus, liceat prius exinde tollere ipso frudium ille qui eo laboraverit ipso annum, et sic postea ipsa rebus recolligamus, ad tenendum et laborandum in suprascripto hordine, et in ipsa rebus faciamus casa et palmentum frabitum, et hunc brebem scribsi ego dauferius notarius qui interfui. + Ego qui supra Maio archidiaconus et abbas + ego petrus presbiter et primicerius + ego alfanus notarius me subscripsi + Ego Maio.

Source Fulltext: Codex Diplomaticus Cavensis, vol. CDC.004, -, Estratto da ALIM