Karissimo domino et amico suo A(rnoldo) sanctae Coloniensis 1150

ecclesiae maiori preposito regiae curiae cancellario frater W(ibal- ^septan.

dus) Dei gratia id, quod est in aecclesia catholica, se et sua

universa.

Tenorem litterarum1 domini nostri regis tam ex nostro nuncio quam ex capellano eiusdem domini nostri, sicut accepi- mus, plene intellexistis. Porro nos licet in hac* et in Saxonica terra maximis et gravissimis curis coartemur, licet fratres no- stros in defectibus pene intolerabilibus relinquamus, tamen, ne imputetur nobis, quod honor et dignitas et provectus Romani imperii per nos impediatur aut retardetur, parati sumus volun- tati domini nostri satisfacere, etsi non secundum regiae digni- tatis excellentiam, tamen pro possibilitatis nostrae prompta et abundanti benivolentia. Tutius enim hoc tempore et salubrius

1. V. ep. 280 supra p. 408. 2. eo intelligimus, hanc epistolam in monasterio Stabulensi scriptam essc.

412 WIBALDI EPISTOLAE 284. 285.

1150 esse nobis iudicamus, utilitatem fratrum nostrorum postponere Sept. in. et ecclesias nostras in periculoso discrimine relinquere, quam non obediendo domino karissimo, iram, quam non meruimus, incurramus, et tot devota servitia, quae sepe et pene" assidue in regalibus aulis exhibuimus. tam repente amittamus. Ibimus itaque, ibimus, non sicut decet regiam maiestatem, set, sicut quondam de domo nostra quodammodo expulsi et exules, parvis sumptibus et paucis contenti comitibus. Significare itaque digne- tur nobis vestra benignitas diem, qua ad vos veniamus, ita pa- rati, ut ad curiam nobis condictam1 vobiscum transeamus. Vo- lumus enim in hoc itinere et in hac legatione, sicut et semper, devoti vobis in omnibus existere. Per presentem itaque nuncium scriptis vestris super hoc nos certificare curetis. Credimus autem, cum dominus noster tam instanter et attente nos mittere decre- verit, quod aliqua magna et regno utilia ex nostra legatione provenire debeant.