Domino et patri suo venerabili Stabulensi abbati W(ibaldo) frater R(obertus) cum omnibus Stabulensibus, viriliter agere et confortari in Domino*.

Acceptis, amantissime pater, sinceritatis vestrae litteris, quae animi non commoti set futura precaventis, non fluctuantis set tempora mores et pondera rerum considerantis intentionem aperiebant, ac per hoc deliberationis vestrae vias demonstrabant, appositus est nobis dolor super dolorem. Nam — cum simus in hoc constituti, ut, cum non transierit apud nos unum ve, aliud et aliud superveniat; cum unus nunciorum Iob loquatur, et alius sine dilatione veniat; cum Deus noster opposuerit nubem sibi, ne oratio transeat* — tum maxime viscerabiliter doluimus, cum nos, qui in oppressionibus nostris frequenter vestris conso- lationibus sublevari consuevimus, nunc demum in necessitate po- sitos a vestrae paternitatis dulcedine pro quavis causa destitui

a. prestant c.

1. Ps. 77, 57. 2. Ps. 38, 12. 3. V. ep. 46 supra p. 123 sq. 4. Ps. 26,14. 5. Thren. 3, 44.

WIBALDI EPISTOLAE 312. 313. 441

debere intelleximus. Set nunquam Liae vel Rachel datus est 1150 ex. - libellus repudii, nunquam bonus pastor viso lupo officium pasto-1151 m' ris deseruit1. Set et de manu speculatoris negligentis sanguis pereuntis requiritur*. Non debet pietas patris suos filios abdicare. Ceterum, si de retentione abbatiae Corbeiensis agitur, prima vo- catio, prima sponsa respicienda potius est et tenenda. Nam et recolit prudentia vestra, quod, quando tam litteris et peticione domni regis et principum quam Corbeiensis ecclesiae ad regimen eiusdem ecclesiae vocabamini, prestitus a nobis potius estis quam datus, ut emancipationem vel abrenunciationem Stabulensis eccle- siae nemo intelligeret. Quod quia viva voce et scriptis tunc suf- ficienter quibuscumque significavimus, vos, conventus et capituli nostri super hoc recognita sinceritate et veritate rei iuste librata, nunquam ab animo Stabulensem ecclesiam, matrem vestram, edu- catricem vestram, sponsam vestram, avellatis; nunquam fratrum vestrorum, filiorum vestrorum non tam adoptionis quam uteri, curam deseratis. Nec enim bonum est, ut, qui divitiis ecclesiae Corbeiensis secundum promissum adiuvari expectabamus, eius nunc occasione a vestrae paternitatis sollicitudine destitui debeamus. Spreta ergo omni tribulatione cordis, ad diligentes vos quanto- cius redite, et in necessitate multa constitutis cum Dei adiutorio expectantibus vos consilii vestri manu presentialiter subvenite.