Inclito triumphatori et magnifico domino suo C(onrado) Dei 1150 gratia Romanorum imperatori augusto frater W(ibaldus) eadem 0ct'_D' gratia id, quod est in catholica aecclesia, salutem in eo, qui dat salutem regibus*.

Scripsit dudum maiestati vestrae nostre parvitatis humi- litas, quod ad peragendam legationem vestram ad Urbem non sine gravi rerum nostrarum dispendio accincti foimus*; et, si domnus cancellarius proficisci potuisset, ad incrementum honoris vestri et regni pro posse laborassemus. Unde regressi', terram nostram nimiis rapinis et incendiis concussam invenimus. Nam domnus Leodicensis episcopus5 et comesb Namucensis* et comes de Rupe7 et comes G(odefridus) de Acuto Monte dissentientes bonum

a. dicte c. b. comes om. cod.

1. Apoc. 22,11. 2. Ps. 143,10. 3. V. ep. 298 supra p. 426 „ut, iam parati et expediti ad proficiscendum, Lotharingiam exiorimus 4. in Lotharingiam. 5. Heinricus. 6. Heinricus. 7. Heinricus.

428 WIBALDI EPISTOLA 300.

1150 pacis de finibus nostris exturbaverant. Cum autem neminem

t. — Dec.

'nostri neque nos lederemus et in neutram partem inclinaremur, cum iam in Namucensem et suos fautores domnus episcopus sententiam anathematis promulgasset, comes G(odefridus) de * Monte Acuto sua et domni episcopi militia villam nostram Oke- riis devastavit et succendit; quae fere tribus mensibus monasterio necessaria ministrabat. Intendit etiam cetera eidem monasterio pertinentia devastare, succendere, nisi gravissimis redemptionibus et exactionibus ab hoc suo proposito revocetur. Et cum violenter nostra devastentur, diripiantur, et hoc auxilio domni episcopi, sine quo idem comes G(odefridus) hoc non presumeret, decet regiam maiestatem vestram, nos, qui vestri sumus, defensare et innocenter afflictis manum misericordiae porrigere. Proinde dignitatis vestrae magnitudinem, quam semper nobis propiciam sensimus, humiliter deposcimus, ut, si domnus episcopus ad vestrae maiestatis presentiam venerit, de nostra a suis et nostrorum in- iusta oppressione, sicut vos decet, eum conveniatis", et nostra, quae adhuc — non tamen a suis — intacta supersunt, quae idem 4 G(odefridus) eius auxilio demoliri festinat, accepta ab eo dextra, sicut sunt, conservari faciatis. Si autem eum non venire conti- gerit, super hoc ei severius scribendo vestra precipiat mansue- tudo et, ut eundem G(odefridum) comitem a nostrorum depopu- latione tam per vestra scripta quam sua auctoritate coherceat, imperetis. Nos enim, in eo discrimine positos, addiderunt Cor- beienses revocare. Inter quos1 quas molestias, quas insidias sustineamus, quid vero contra nos eo tempore, quo in servitio regni et vestro accincti eramus, molitum sit quidve factum, cum ad vos venerimus, maiestati vestrae plenius referemus. Deliberavimus autem, si quolibet modo his curis et laboribus nos subducere possumus, ut in purificatione sanctae Mariae* ad vos, ubicunque locorum vos esse scierimus, perveniamus.

a. ric ex commoneatis correctum est in cod.

1. Corbeienses. 2. 1151 Febr. 2.

WIBALDI EPISTOLA 301. 429