Nos Ottakkarus dei gracia Boemorum rex, dux Austrie, Styrie^a et Karinthie, marchio Moravie, dominus | Carniole, Marchie^b atque Egre et Portus Naonis salutem omnibus fidelibus in perpetuum. Plenam fiduciam in domino obtinentes, si deo devotis ex regia benignitate graciam facimus^c, unde possunt commodius sustentari, quod proinde divina dementia clementius nostrum regnum stabiliat et in futuro felicitatis nobis bravium condonetur, hinc est quod, etsi circa omnes religiones nostra maiestas moveatur, circa ordinem tamen Cysterciensem tanto specialiori fervore ducitur, quanto in rigore religionis ceteris antefertur. Sane odoris bone fame allecti dulcedine, que de ecclesia in Raitenhasla^d tanquam odor Christi bonus¹ per sacram monastice vite observanciam dulcorose diffunditur, dicte ecclesie ad peticionem viri religiosi Chvnradi tunc abbatis ibidem de gracia concessimus speciali, ut duo talenta cuparum salis ampli ligaminis libere et sine omni exactione mute sive thelonei per dominium nostrum, in quibus quedam loca duximus propriis vocabulis exprimenda Lintz, Emarstorf^e, Ips^f et Stain, ducere debeat singulis annis semel. Nulli igitur nobilium, mutariorum, iudicum, procuratorum seu quorumcumque officialium, quocumque nomine censeantur, liceat presentem libertatem indultam infringere vel ei cavillosis interpretacionibus, cum interpretari nostram graciam^g nos tantum respiciat, in aliquo contraire. Gravis enim animadversionis penam incurret, qui concessionibus ob salutem nostram detinendo vel extorquendo presumpserit^h derogare. Nec mirum, cum specialis favor predicto indulto ab illis impendi debeat, qui nostram prosperitatem noseuntur ioeundius affeetare. Si vero, quod absit, aliquis tam salubris nostri indulti violator extiterit, pro sua temeritate penam et nostram indignationem sustinebit, nichilominusⁱ et ablata cum dampno perpesso restituet, ut de peccato, quod commisisse noscitur, taceamus. Ut igitur presenti nostre gracie nullus per detentionem, extorsionem in aliquo loco mute vel pretextu alicuius iuris, peticionis vel consuetudinis audeat novercari, in signum plene et libere libertatis presens tradimus instrumentum^k sigillis nostre excellencie roboratum. Dat. Prage anno domini millesimo ducentesimo septuagesimo quinto, indictione III, idus marcii.

Source Fulltext: Krausen, Edgar, Die Urkunden des Klosters Raitenhaslach, 1034-1350, München, 1959, Nr. 335, S. 267-269