Anno domini M^o. CC^o. LXXV^o proxima secunda feria post dominicam qua cantatur Oculi mei etc. hora conpletorii conparuerunt coram | nobis Iohanni episcopo Chymensi et Vl(rico) canonico Salzburgensi, iudicibus delegatis a domino F(riderico) venerabili archiepiscopo Salzburgensi, iudicio presidentibus in ecclesia kathedrali Salzburge, frater Wern(hardus)^a prior et frater H(einricus)^b cellerarius de Raitenhaslach procuratores constituti ab abbate et conventu predicti loci in causa, que vertitur inter conventum zenobii in Raitenhaslach nomine ecclesie sue ex parte una et dominum Ottonem de Walde ex parte altera, exhibuerunt procuratorium in hec verba: folgt UB 336. Quo procuratorio nobis exhibito nobis exhibuerunt peticionem suam statim in hec verba: A vobis dominis Iohanne venerabili episcopo Chymensi et Vl(rico) canonico Salzburgensi, iudicibus delegatis a venerabili domino F(riderico) archiepiscopo Salzburgensi, nos frater Wern(hardus)^a prior et frater H(einricus)^b cellerarius de Raitenhaslach procuratorio nomine petimus sententiam excommunicacionis latam per dominum Eber(hardum) bone memorie quondam achiepiscopum Salzburgensem in dominum Ot(tonem) de Walde super dampnis et iniuriis illatis nostro zenobio aggravari, sie ut suis hominibus subtrahantur divina et ecclesiastica sacramenta et ut partieipantes sibi in crimine criminoso exeommunicentur et ut denuntietur ubique publice exeommunicatus, cum tanto tempore in excommunicacione perstiterit animo indurato, quod presumi merito debeat contra ipsum, et ut nobis similiter condempnetur^c in expensis, quas fecimus pro hac causa, pro contumacia^d quod in termino, ad quem citatus est a domino archiepiscopo, non conparet. Qua peticione nobis exhibita quesivimus ab ipsis procuratoribus, quomodo vellent probare eum esse excommunicatum pro dampnis illatis, qui respondentes dixerunt, quod suo sacramento vellent hoc probare, insuper ad idem probandum nobis transcriptum domini Eberhardi archiepiscopi bone memorie Salzburgensis literas obtulerunt. Quibus probacionibus, licet assessores omnes fere dixerint et asseruerint, quod notoria essent dampna et iniurie illata per dominum Ot(tonem) de Walde zenobio in Raitenhaslach, fidem noluimus adhibere, quia exemplari credere non potuimus, nisi instrumentum autenticum videremus. Preterea respondimus, quod idem, qui esset procurator in aliqua causa, in eadem causa non posset esse testis. Tandem prehabita deliberacione de consilio proborum virorum interloquendo pronuntiavimus nos nolle predicte cedule fidem apponere, sed prefiximus eis terminum proximum diem sabbati, in quo nobis instrumentum autenticum assignarent, per quod probarent dominum Ot(tonem) prefatum esse excommunicatum, quo nobis ostenso procederemus in peticione predicta, quantum de iure procedere deberemus. Anno domini M^o. CC^o. LXXV^o sabbato ante dominicam Letare in ambitu maioris ecclesie Salzburgensis nos predicti iudices delegati iudicio presidentes in causa predicta auditis et intellectis diligenter hiis, que pro parte fratrum de Raitenhaslach coram nobis fuerunt proposita, sufficienter invenimus probatum per eosdem fratres, quod predictus dominus Ot(to) de Walde pro dampnis et iniuriis predicto monasterio irrogatis per bone memorie quondam dominum Eberhardum archiepiscopum Salzburgensem sententia excommunicationis fuerit publice innodatus, in qua sententia, cum de absolutione sua nobis nichil constiterit, presumptione iuris ipsum credimus usque ad hec tempora in salutis sue periculum perstitisse et ob hoc interloquendo pronuntiavimus non solum predictam sententiam per totam Salzburgensem dyocesim publicari debere, verum etiam ad versus tarn diutinum et evidentem clavium contemptorem predictam excommunicationis sententiam aggravari debere, ad hoc ut saltem rubore perfusus salutem suam amplius non negligat et a molestiis predicti monasterii resipiscat. Nos itaque autoritate dei et nobis commissa in nomine patris et filii et spiritus sancti omnes et singulos participantes predicto domino Ot(toni) in crimine criminoso eadem||
sententia decernimus manere ligatos, eos vero, qui simpliciter ei conmunicant non in crimine, monendo requirimus ipsisque precipiendo mandamus, ut a conmunione ipsius abstineant, alioquin, postquam nominatim ammoniti fuerint super eo, adversus eos prout iuris ordo dictaverit procedemus. Ceterum cum illud bonum agatur solum, per quod vita hominum emendatur, et dum peccanti facultas subtrahitur, peccati gravitas expiatur, omnes et singulas possessiones, villas, districtus et castra ipsius Ot(tonis) subicimus ecclesiastico interdicto et ad imitationem predicti patris et domini Eberhardi hominibus eiusdem Ot(tonis) denegari precipimus ecclesiastica sacramenta illis dumtaxat exceptis, que nulli penitus denegantur, utputa baptismus parvulorum et penitentia morientium, dummodo hec eadem rite iuxta formam ecclesie postulentur. Ad hec, cum de predicti domini Ot(tonis) nobis constiterit contumatia manifesta, nos taxatione prehabita et iuramento procuratoris partis adverse in duabus libris Salzburgensis monete dictum Ot(tonem) parte adverse condempnavimus nomine expensarum. Forma autem et tenor literarum predicti domini Eber(hardi) de verbo ad verbum talis est: folgt UB 136.

Source Fulltext: Krausen, Edgar, Die Urkunden des Klosters Raitenhaslach, 1034-1350, München, 1959, Nr. 337, S. 269-272