In nomine domini amen. Testamentum non bene disposuit, qui terrenis tantum testatur heredibus et non facit Christum sue substantie coheredem. Dignum est etenim atque iustum, ut de universis bonis, que largitor omnium bonorum prestat homini, partem debeat recipere prestitorum. Declaretur igitur presentibus et futuris, quod ego Gotschalcus de Nouo Castro cenobio de Raitenh(aslach)^a ordinis Cisterciensis eiusdemque cenobitis cum voluntate necnon consensu heredum meorum delegavi curiam meam dictam vulgariter Wengn^b cum pratis, pascuis, silvis aliisque Omnibus suis pertinenciis libere et absolute pro mea et uxorum mearum atque patris, matris omniumque parentum meorum animabus iure proprietatis perpetuo possidendam tali tamen apposita paccione, ut ad persone mee vite dies dentur mihi annuatim quinque modioli siliginis, unus ordei, VI avene eiusdem curie mensure necnon et duo porci aut una libra denariorum loco porcorum et IIII anseres ac XXIIII pulli, et hec omnia mihi Salzburge annis singulis assignentur. Si vero uxor mea Elizabet nomine post obitum meum supervixerit atque in viduitate casta permanserit, pro annona supradicta et porcis ad vite ipsius dies dentur eidem III libre denariorum monete Salzpurgensis annuatim. Si autem maritum duxerit, vivente ipsa Elizabet fratres memorati monasterii a dicta peccunia trium videlicet librarum deinceps erunt perhenniter absoluti. Sane sciendum, quod omnia, que recipiuntur de prefata curia super censum mihi quamdiu vixero deputatum, pro vino et piscibus semel aut bis in anno pro pitancia conventui ministerentur, prout dominus abbas et prior viderint expedire. Cum autem ab hac vita discessero domino me vocante, residua omnia servicia sepedicte curie preter uxoris mee III libras, sicut superius est diffinitum, in fratrum consolacionem in anniversario die mei obitus expendantur; post mortem vero prelibate uxoris mee Elizabet nomine totus census multociens dicte curie in tres partes integraliter dividatur, una pars, maior videlicet cum vino, piscibus et albo pane, ministretur annuatim habundanter in anniversario obitus mei fratribus monasterii pretaxati, secunda vero pars quarta feria in ebdomada pentecostes, tercia autem post sancte crucis exaltacionem proxima feria quarta detur, et si pisces in illis diebus non poterunt haberi, cum alio bono ferculo consolentur, ut, cum bene refocilati fuerint, pium redemptorem mundi Iesum Christum dominum nostrum pro anime mee salute fervencius cum gaudio valeant exorare. Ad hec etiam obnixis precibus peto quam intime cum affectu, quatenus in libro mortuorum eorundem fratrum scribatur nomen meum et fiat memoria mei annuatim in capitulo, sicut pro monacho fieri est consuetum. Et ut hec omnia prelibata inviolabiliter durent et perpetuo tempore conserventur, summum prepositum atque canonicos universos Salzburgensis chori atque eorundem successores pro conservatoribus deputavi. Ut autem hec rata et inconvulsa permaneant, in testimonium evidens et cautelam presentem cedulam sigilli mei munimine roboratam sepius dicto monasterio tradidi cum testibus subaratis, videlicet dominus Otto summus prepositus Salzburgensis, dominus Vlricus||
decanus eiusdem ecclesie, dominus Dietmarus abbas sancti Petri; dominus Chvno de Gvtrat, dominus Vlricus de Wispach et frater eius H(einricus)^c et alii quam plures. Acta sunt hec anno domini M. CC. LXXVII^o.

Source Fulltext: Krausen, Edgar, Die Urkunden des Klosters Raitenhaslach, 1034-1350, München, 1959, Nr. 367, S. 294-295