Fridericus dei gracia sancte Saltzburgensis ecclesie archiepiscopus, apostolice sedis legatus, dilecto in Christo . . preposito et archidyacono Paumburgensi salutem in domino. Quia domini Heinricus et Otto fratres illustres comites palatini Reni et duces Bawarie nuper violando temere emunitatem ecclesiasticam ac invadendo violenter homines, agricolas, predia, grangias et alias possessiones et bona prelatorum, ecclesiarum et ecclesiasticarum personarum tarn regularium quam secularium in terris et districtibus suis per nostram necnon Frisingensem, Ratisponensem, Patauiensem et Chimensem dyoceses de universis et singulis iumentis, peccoribus, pecudibus et porcis apud dictos homines et agricolas seu in dictis possessionibus et bonis repertis indebitam collectam, videlicet pro quolibet capite equi viginti denarios, bovis aut vacce XV denarios, ovis, capre aut porci quatuor denarios Ratisponensis monete exceptis dumtaxat huiusmodi animalibus, que intra septa monasteriorum et habitationes clericorum proprias existebant, cum afflictione corporali hominum et agricolarum prefatorum extorquere et exigere presumpserunt et canonice moniti ac diucius expectati id emendare et de hoc satisfacere minime curaverunt, nos tam Lateranensis et generalium quam provincialium conciliorum auctoritate in personas eorum anathematis seu excommunicationis sentenciam protulimus et terras eorum declaravimus, denunciavimus et ostendimus subiacere ecclesiastico interdicto, omnes etiam fidelitate ac sacramento eisdem astrictos a vinculo sacramenti absolvimus et ad fidelitatem eorum, quamdiu in excommunicatione perstiterint, denunciavimus non teneri, prout in processibus nostris super hoc factis plenius continetur. Discretionem itaque tuam monemus et hortamur attente tibique sub pena excommunicationis, quam in hiis scriptis in te ferimus, si infra scripta contempseris aut neglexeris adimplere, precipiendo mandamus, quatinus interdictum huiusmodi in tua observes ecclesia nec non per totum tuum archidyaconatum, ubi predicti duces districtus habent et ubi adherentes eis seu fautores eorum commorantur, auctoritate nostra inviolabiliter facias observari et specialiter dilecto in Christo . . abbati aut priori aut monachis monasterii in Raitenhaslach Cysterciensis ordinis, prout eorum copia haberi poterit, idem interdictum notifices, ne ab illius observancia se per ignoranciam valeant excusare. Porro omnes prelatos conventualium nec non plebanos seu rectores parrochialium ecclesiarum tui archidyaconatus nobis subiectos monemus, ut statim facta eis per te insinuacione interdictum memoratum diligenter observent, alioquin preter irregularitatis notam, quam ipso facto incurrent, excommunicacionis in eos sententiam proferimus in hiis scriptis. Datum VIIa kalen. septembr. anno domini millesimo trecentesimo vicesimo secundo.

Source Fulltext: Krausen, Edgar, Die Urkunden des Klosters Raitenhaslach, 1034-1350, München, 1959, Nr. 642, S. 551-552