Fredericus dei gratia Romanorum imperator semper augustus, Ierosolyme et Sicilie

FRIEDRICH n. 1226 IULI. 2R5

rex. Potestati, consilio totique comuni Astensi fidelibus suis gratiam suam et bonam vo- luntatem. Expectavimus hactenus, xit Lombardi coniurationis et societatis illicite, quicontra nostrum et imperii honorem quodam ellationis spiritu conspiraverunt et desipuerunt ne- quiter in insipientia cordis sui, rescipiscerent ab errore ac resumentes animum fidei viam perfidie non tenerent. Sed ecce quod dolentes dicimus, adeo pertinaciter obstinati sunt in reprobis viis suis, quod nec verba salutis accipere nec conversionis tramitem agnoscere voluerunt, quin manifeste contra deum et Romanam matrem ecclesiam [in] fidei catolice et tocius christiani nominis lesionem, contumeliam crucis et ignominiam imperii graviorem ad impediendam generalem curiam pro reformatione pacis, extirpanda heretiea pravitate et terre sancte. negocio celebrandam temerariis ausibus excessissent. Nam cum eorum in- dempnitati pro transitu regis filii nostri et principum qui ad eandem curiam veniebant, cavere voluerimus ut decebat per venerabilem Portuensem et sancte Rufine episcopum, apostolice sedis legatum, Ierosolomitanum patriarcham, archiepiscopos, episcopos et per magistrum domus Teotonicorum in Ierosolyma, quos ad eosdem Lombardos apud Mantuam sepius misimus, nunquam obstinata protervia eorundem ad humilitatem et patientiam nos- tram, ad preces et monita potuit a concepte iniquitatis proposito declinare, quin per inho- nestas et indecentes petitiones in depressione honorum et iurium nostrorum nos ad incon- veniens deducere moliretur. Quod cum maiestatem nostram et dignitatem imperii penitus dedeceret, ac super eisdem petitionibus consilium predictorum Ierosolume patriarche, archi- episcoporum, episcoporam, principum et aliorum imperialis aule proceram quereremus, per eos nobis extitit dissuasum, ut ad tam illicitas petitiones non deberemus asstringi, sicut in generali scripto consilii per eosdem prelatos sollempniter facto plenius continetur. Preterea dilectus princeps noster venerabilis Hyldensemensis episcopus, cui per apostolicas litteras est commissum, ut quia dominus apostolicus nos, regem filium nostrum, imperium et reg- num, iura, honores et rationes nostras pro eo quod onus assunrpsimus terre sancte sub beati Petri et sua protectione susceperat, in perturbatores honorum nostrorum et uirium excommunicationis in persortas et interdicti in terras sententiam ferret, quoties esset requi- situs a nobis, citavit eosdem [et] assigna,to eis termino, quod ad satisfaciendum nobis de comissis excessibus ad presentiam nostram venirent, eos inducere apostolica auctoritate non potuit, nec avia erroris in qua doviaverant revocare. Nos quoque per Htteras nostras universis et singulis eorum iniuncximus peremptorium terminum indicentes eisdem, vide- licet usque ad sequentem diem festi sancti Iohanis Babtiste proxinie preteriti, quo se de comissis satisfacturos excessibus et iniuriis nostro conspectui presentarent, quod pertina- citer contempserunt. Super quibus consultati patriarcha predictus ceterique prelati, nec non principes et proceres nostri, iudices curie nostre ac plures alii sapientes, si possemus et deberemus-ex dignitate nostra pro tam gravibus iniuriis et ofFensis procedere contra eos tamquam contra reos criminis lese maiestatis in personis et rebus, et specialiter ad impo- nenda banna et privationein omnium iurisdictionum tam civilium quam criminalium, tam voluntariaram quam contentiosaruin, regalium, daciorum, feudorum, donationum, privile- giorum, officiorum iudicatus, tabellionatus, missoram regis, et omnium honorum potestarie et consolatus, monetarum, et privationem etiam eoram omnium, que possent eis ex pace Constancie universis aut singulis provenire, et eorum omniuin, que ab imperio seu a nobis, avo nostro et patre nostro imperatoribus Frederico et Henrico, aut ab aliis imperatoribus predecessoribus nostris tenent, habent seu posident, tenuerunt, habuerunt seu posiderunt, nec non in aliis animadvertere contra eos, ex comuni deliberatione approbato consilio nos id debere ac posse concorditer providerunt, sicut memorialia eorum scripta consilii mani

256 FRJEnRICH H. 1226 IDLT.

festant. Sed pacientia nostra non destitit quin ad eoruiu conversionein nostra libentius intentio verteretur. Permisimus enim predictum venerabilem Portuensem episcopum, apo- stolice sedis legatum, convenire cum rectoribus, quin pocius perversoribus eorundem. Qui cum apud villam Marcharie formam quandam paeis invenerunt et de comuni assensu civi- tatum coniuratarum approbata extiterunt, redactam in scriptis per venerabiles Mediola- nensem archiepiscopum, Mantuanum et Brixiensem episcopos, dominum Alatrinum domini pape subdiaconum et capellanum et fratrem Gualam de ordine predicatorum nostris nunciis obtulerunt. Que cum nobis representata fuisset, nos ad supplicationem et instanciam pre- latorum, licet instarent principes ex adverso, quod non deberet recipi talis forma, petitioni tamen et forme oblate pacis adheo humiliter acquievimus, ut mirabile fieret universis, quod illum quem imperialis celsitudo deposceret, in nobis animum non viderent. Sed cum diem eis prefixerimus atque locum, in quibus conparere deberent, pacem quam apud Marchariam obtulerant impleturi, nunciis nostris ad eos ducendos euntibus, sicut venire pro pactis ad- implendis debuerant, non venerunt, sed variantes propositum et affectum pocius illudere quam velle satisfacere videbantur, sicut singula sub sigillis et testimonio prelatorum qui interfuerunt plenarie continentur. Ne igitur Lombardi coniurationis eiusdem super tanta possint insolencia et illatis nobis et imperio iniuriis insultare, die sabati xi. mensis presentis iulii, indictionis xiv., apudBurgum sancti Donini in maiori ecclesia, solemni et generali curia venerabilium archiepiscoporum, episcopoinm, principum et aliorum nostrorum procerum con- gregata, residentibus nobis et existente [nobiscum] venerabili Ierosolomitano patriarcha, presentibus quoque nobilibus et prudentibus viris et iudicibus curie nostre et populi multi- tudine infinita, littere sanctissimi patris summi pontificis super delegatione dicto Hyldense- mensi episcopo contra perturbatores nostrorum iurium et honorum iam comissa in publicum sunt deducte. Quibus solemniter recitatis, perlectis quoque et expositis scripturis patriarche et omnium tunc presentium prelatorum sub sigillo et testimonio eorundem, per quas et eidem Ddensemensi episcopo, quod auctoritate apostolici mandati posset in eosdem coniu- rationis Lombardos procedere, et quod nos iuxta dignitatis nostre fastigium animadvertere et banna imponere deberemus pariter et possemus, provide consulebant, exposita quoque ultima forma pacis, quam adimplere sicut apud Marchariam convenerant denegarunt, pre- fatus Hyldesemensis episcopus in civitates coniurationis et societatis illicite, videlicet Me- diolanum, Brixiam, Mantuam, Veronam, Placentiam, Vercellas, Alexandriam, Laudem, Trevixium, Paduam, Vicentiam, Bononiam et Faventiam et ceteras civitates coniurationis eiusdem ac fautores earum apostolica auctoritate suum est officium executus, excomunica- tioni personas et terras interdicto supponens. Prelatis quoque civitatum ipsarum aposto- lica fretus auctoritate prohibuit, ne comunicent cum eisdem, sed evitent eos et faciant arcius evitari et divina sibi officia interdici. Dicto igitur delegato suum officium exequente nos stipati principibus nostris, tam ecclesiasticis quam mundanis, de comuni deliberatione ac sententia eorundem principum nostrorum et aliorum Romani imperii procerum in eadem curia residentium, iudicum quoque curie nostre ac plurium sapientum ex auctoritate nostra et imperii pronunciaviinus et condemnavimus omnes civitates ipsas in personis et rebus, et omnes cives et habitatores ipsarum districtuum et episcopatum earundem in banno imperii posuimus, et nostros et imperii banitos et hostes denunciavimus, et tanquam reos criminis lese maiestatis tam universos quam singulos privavimus omni iurisdictione tam civilium quam criminaliuni, tam voluntariarum quam contenciosarum, datiorum, feudorum, dona- tionum, privilegiorum, regalium, honorum, omnium officiorum iudicatus, tabellionatus, mis- Borum regis, potestarie, consulatus et monetarum. Privavimus etiam sententialiter civitates

KRTEDrUfH II. 1226 JttU. 257

predictas et cives earum hiis omnibus que possent eis ex pace Constancie universis et sin- gulis provenire, ac ceteris omnibus que ab imperio seu imperatoribus supradictis, avo sci- licet et patre nostroet aliis predecessoribus nostris dive recordationis augustis, autanobis tenent, habeht seu posident, tenuerunt, habuerunt seu posiderunt. Item privavimus vavas- sores et cataneos eorum ab honoribus, et specialiter cataniatus et vavassonatus, ut de cetero non possint dici nec nominari catanei vel vavassores, et prohibuimus ipsos et alios, ne de cetero ad tales vel ad alios honores ascendant. Item quod statuta non faciant, et facta cassamus, et quod si de cetero fecerint ipso iure inania et irrita censeantur. Item priva- vimus eos omnibus legitimis actibus, ita quod non habeant ius testandi, testificandi, alie- nandi et succedendi ex testamento vel ex intestato, nec capiendi ex causa donationis inter vivos vel ex eausa mortis vel iure codifcilloruin vel alio quolibet modo, et quod ipso iure perpetuo sint infames. Pronunciantes insuper et presenti sanctientes edicto, ut omnes fau- tores civitatum earum, vel qui eis de cetero auxiliari vel associari presumpserint vel ali- quem de civitatibus supradictis in potestatem, rectorem, consiliarium, assesorem assumpse- rint, eidem condemnationi, banno et privationi subiaceant. Scolas et stiidia ab eisdem civitatibus statuimus et iubemus perpetuo removeri, doctores et scolares qui contra pre- sentem constitutionem nostram in eisdem civitatibus atque locis docere, legere vel audire presumpserint, perpetua infamia denotantes, officiis, honoribus et legitimis actibus privantes eosdera. Statuimus insuper ut quicunque predictos bannitos et hostes nostros et Romani iinperii offenderit in personis et rebus, indemnis transeat et inpunis, et nullo unquam tem- pore possit exinde ab aliquo conveniri. Quare universitati vestre sub debito fidelitatis qua imperio et nobis tenemini, firmiter precipiendo mandamus, quatenus omnes civitates pre- dictas, cives et habitatores earum tanquam nostros et Roniani imperii bannitos et hostes habeatis et denunciatos a modo teneatis, ipsos etiam in personis et rebus persequi et capere intendatis, mercata et negociationes et stratas per districtos et posse vestrum eis penitus inhibentes, et interdicentes civibus et mercatoribus vestris ne "participent vel mercimonia aut aliqua negocia contrahant cum eisdem. Quod qui presumpserint, supra dietis penis et bannis se noverint subiacere. Faciatis preterea constitutionis forraam presentis per totum districtum et episcopatum vestrum solemniter publicari.

Datum apud Burgum sancti Donini, anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo vigessimo sexto, mense iulii, quarte decime indictionis.

Ijudwig Edlbacher aus dem copialbuche der stadt Asti im staatsarchive zu Wien. — Die in allem wesenllichen (nur wird Piaceuza unter den geSchteten stadten nicht genannt) ubereinstimmende. in einzelnheiten der fassung vielfach abweichende ausfertigung fiir Como ist gedruckt Ghilini Annali di Alessandria 31 und Huillard Hist. dipl. Frid. 2, 642.