Anno dorainice incarnatiouis raillesimo ducentesimo decimo octavo, indictione septima, tertio die inensis octubris, in palatio communis Cremone; in presentia doniini Horaoboni episcopi Cremonensis et doinini Petri prepositi sancti Dalraatii Taurinensis et domini Petri plebani et Wilielmi de Arborio et aliorum quam plurium testiura. Veniens doniinus lacobus dei gratia Taurinensis episcopus et iinperialis aule vicarius ad cominune consilium Creinone campana pulsata coadunatum, ex partc doraini Frederici invictissimi Romanorum regis semper augusti et regis Sicilic ipsi consilio proposuit, quod de laudabili proposito ipsius regis erat, ut pax et concordia super discordiis et guerris, que diabolo instigante inter fideles iiuperii in niultam eorura iacturam et destructionem teinporibus istis versabantur, universaliter per totum imperium fieret, postulaus ex parte ipsius regis, ut omnes discor- dias, contentiones et questiones, que occasione guerrarum inter ipsos Crenionenses et alias civitates vel loca seu singulares pcrsonas unam vel plures vel inter se raoverentur, arbitrio ipsius doraini regis et nuneiorum eius sopiendas et concordandas coininitterent; iusuper si aliqua civitas vel locus vel alicjua singularis jiersona una vel plures hoc ipsuin, cuin a rege vel aliquo eius nuncio postularetur, ut a ratione facere recusarent, ipsi Creinonenses contra ipsain civitateni vel locuiu vel aliquam personani, que hoc facere recusaret, deberent dare plenuni auxilium et cousiliuni ipsi doiuino regi et nunciis suis ad eos corapellendura, ut hoc ideni facerent.

REICHSSACHEN. 1218 OCT. о. 647

Postea vero quinto die octubris, in palatio communis Panne, in presentía doniini Bernardi de Cornazano Crenionensis potestatis et Ugolini Advocati et Belengerii Mastagii anibaxatoruin communis Crémone, item presentibus testibus ipsis clericis Taurinensibus et Wilielmo de Arborio, dictus dominus Taurinensis episcopus et imperialis aule vicarius ad commune consilium Panne campana pulsata coadunatura in ipso palatio Parme ex parte predicti domiui regis ipsi consilio Parmeusi predicta omnia proposuit et dixit et eandem fecit postulationem.

Postea vero eodem die in ipsa civitate Parmensi, in ecclesia sancti lohannis, presen tibus testibus ipsis clericis Taurinensibus et Wilielmo de Arborio, congregate consilio illius civitatis Parme in ipsa ecclesia sancti lohannis, dictus dominus Bernardus Cremonensis potestas a parte et nomine communis illius civitatis Crémone, consilio tarnen et parabola credentie Crémone campana pulsata coadúnate, secundum quod per instrumentum publicum factum per manum Wilielmi de Pérsico notarii manifeste apparebat, ipsi domino episcopo et vicario talem fecit responsionem, quod illud commune Crémone paratum erat de omnibus guerris, quas illud commune habebat cum aliquibus Lombardie, stare arbitrio et mandato ipsius regis et dicti vicarii et nunciorum regis, insuper dare ipsi domino regi et nuncüs suis auxilium, consilium et fortiam pro volúntate еогшп contra omnes civitates et loca, que mandata eorum faceré recusarent.

Preterea ibidem.in continenti dominus Guido de Papia, iudex domini Guidonis Par- mensis potestatis, consensu et consilio atque parabola illorum de consilio, nullo contfa- dicente, talem eidem domino episcopo et vicario fecit responsionem, quod illud commune Panne se committebat arbitrio domini regis et dicti vicarii et nuncionun regis de omnibus guerris, quas illud commune Parme habebat cuín aliqua civitate vel loco Lombardie et inde stabat mandatis eorum. Insuper paratum erat illud commune dare ipsi domino regi et ipsi vicario et nunciis regis fortiam, auxilium et consilium pro eorum volúntate contra omnes civitates vel loca, que mandata ipsius domini regis et illius vicarii et nunciorum regis faceré recusarent.

Unde plures cartule in uno tenore scripte sunt.

Ego Guiliehnus de Bellino imperialis curie notarius predictis omnibus interfui et scripsi. Winkelm tum nach absehr. C'ereda's aus dem archive zu Cremona, К. 39.

939. Hugo, cardinalbischof von Ostia und apostolischer legat, fordert unter Zu stimmung des königlichen legaten, magistcr Nicolaus, die von Cremona auf, sich seinem Schiedssprüche bezüglich ihrer felide mit Mailand und Piaccnza zu unterwerfen. Cremona 1218 oct. 30. Anno dominicae incarnationis millesiino ducentésimo décimo octavo» indictione sép tima, die martis, secundo exeunte octobri, in civitate Cremona; presentía domini Alberti episcopi Brixiensis et domini Uberti episcopi Bobiensis et domini Nicolai episcopi Reggii et domini Ramberti de Rambertis potestatis Mutinensis et domini Guidonis de Regio po testatis Parme et domini Ilomoboni episcopi Cremonensis etc1 — testium; in palatio novo communis Crémone, in publica credentia Crémone sonata et collecta ad sonum cam- pane, convocatis consulibus viciniarum et paraticorum et societatuin et credenderiis et iudicibus et notariis et ibi coadunatis. Dominus Ugo Hostiensis et Velletrensis episcopus et Romane ecclesie cardinalis et apostolice sedis legatus in dicta credentia venit et in ipsa credentia ibi ab eo narrata et dicta et proposita dixit domino Bernardo de Cornazano po testad communis Crémone nomine ipsius communis et ipsis de dicta credentia et in ipsa

648 KEICHSSACHEX. 1218 OCT. 30

credentia : — Vos estis illi homines, qui posuistis avère et personas pro ecclesia Romana ; et ob hoc seio, dominum papain diligere civitatem Crémone; et si deus eius vitain prolun- gaverit, cognoveritis dominum papain omnimode intendere in exaltatioue* et honore civi tatis Crémone. Et grates refiero vobis plurimas, vice domini pape et totius cleri Romani, militie et populo universo Crémone de servitio, quod fecistis, et devotione, quam habuistis in domino papa et ecclesia Romana, et annuente deo operibus cognoscetis, quia vos estis illi, qui pro ecclesia Romana non posuistis tantum avère, imo avere et capita vestra uni versa et animas vestras pro honore ecclesie Romane et domini regis Frederici poneré non dubitastis. Et bene dico, quod hec est illa civitas, que precepto domini pape et ecclesie Romane accepit dominum regem Fredericuni; et estis illi, qui eundeiu dominum regem per virtutein inimicorum suoruni in hac civitate duxistis; et vestra operatione in Alemannia ivit cum prosperitate; et habendo vos tunc pacein quietam in guerram pro ecclesia Ro mana et domino rege precepto domini pape et eius obedientia intrastis. Et bene dico, quia vos et antecessores vestri estis illi homines, qui semper obedientes et fidèles Romane ec clesie exstitistis. Et bene dico et confíteor, quod Mediolanenses et Placentini contra ho norem ecclesie et domini regis et contra preceptum domini pape contra vos teutaverunt committere et faceré bellum. Veruntainen missus sum primitus ad vos a domino apostó lico, qui estis obedientes ecclesie et fidelissimi, et sicuti hominibus, qui cum-ecclesia Ro mana et domino rege Frederico estis unum corpus, et specialiter pro honore et statu domini regis Frederici, qui est prima planta ecclesie Romane, ut faceré debeatis nostra precepta de facto istius guerre, quam habetis pro ecclesia. Et deo annuente vestri honores erunt ampliad et non minuti, quia pro ecclesia intrastis in guerram et pericula recepistis. Et ideo ecclesia proposuit vos cum honore ecclesie Romane et domini regis et civitatis Crémone de guerra extrahere. Et quicquid vobis dicamus, tarnen2 ea, que pertiuebunt ad exalta- tionem et honorem Romane ecclesie et domini regis et istius civitatis, faceré intendemus. Et sciatis, quod vos estis illi homines, qui gratiam a deo et ecclesia Romana et domino rege acquisivistis, et estis illi, quibus ecclesia Romana est debita de sanguine fuso et de periculis innumerabilibus, que pro ecclesia Romana sustinuistis. Et a vobis requiro ex parte onmipotentis dei et ecclesie Romane, cuius filii estis, ut ad precepta nostra3 et ec clesie Romane sine ullo tenore de isto negotio veniatis secure et liberaliter, quia in veritate sciatis, quod ad statum et honorem huius civitatis procedemus; et maximum impedimen- tuni esset domino régi, si hoc faceré evîtaretis. Et roganius vos, ut in nobis et ecclesia Romana debeatis vos poneré secure, quia non debetis credere, quod ecclesia velit vos pe ricula et sanguinem fusiuii et expensas pro ecclesia factas amittere, quia spero in deo nos de hoc negotio ad honorem Romane ecclesie et domini regis et ad magnum statum Cré mone procederé. Et bene dico et confíteor, (mod non possent explicari et dici per aliquem detrimenta et pericula et dainpna, que Cremonenses sustinuerunt pro ecclesia Romana; et deo annuente talem coronam inde habebitis, que omnibus gentibus patebit, et que erit honor ecclesie et domini regis et istius civitatis. Et bene dico et confíteor, quia, sicuti vos stetisds in servitiis et periculis pro ecclesia, ¡ta alia pars stetit eoclesie Romane contra sacramentum rebellis et adversaria. Et sciatis, quod illi, qui steterunt in servitio ecclesie Romane, inde habebunt premium et exaltationem, et de his, qui rebelles steterunt, ad honorem ecclesie et domini regis et istius civitatis vindictam faciet et sumet ultionem. Et ideo deprecor vos, ut libere et secure ponatis vos de isto negotio in nobis; et nos speramus in deo, quod tali modo procedemus, quod erit honor ecclesie Romane et domini regis et istius civitatis. Et sciatis, si adversa pars ad nostra jprecepta venerit, ea, que faceré de

REICHSSACHEN. 1218 OCT. 30. 649

bueriinus ad honorein ecclesie Roinane et duinini regis, ciiin consilio dictoruiu episcoporum et civitatis Crenione faciennis. — His oinnibus finitis magister Nicolaus domini Frederici legatus surrexit et in dicta credentia dixit: — Si dominus Fredericus rex scivisset, domi- num Ugonem Hostiensem episcopum pro pace et tregua constituenda in Longobardiam veuisse, pro certo idem rex scripsisset hominibus Cremone, ut precepta eiusdem domini Ugonis episcopi deberent attendere ut sua propria. Et bene sciatis, quod ea omnia, que per eundem dominum episcopum facietis, eidem domino regi placida erunt et grata. Et firraiter sciatis, quod vos non eritis decepti nec proditi in virtute domini episcopi. Et bene credo, quod ea, que dixit vobis ore, omnia operibus proficere*. Et bene credo, quod doini- nus rex et ecclesia Romana erunt ita in una voluntate, quod servire non poteritis uni sine altero. Et rogo potestatem Cremone, ut de isto negotio preeepta domiui Ugonis episcopi debeat attendere pro communi Cremone omnimode, quia valde domino regi placebit.

Ego Wilielmus de Persico sacri palatii notarius in dicta credentia interfui et dictum doininum Ugonem Hostiensem episcopum et magistrum Nicolaum dicta verba dicentes in ea credentia audivi et in ea credentia ea in scriptis redigi* et precepto domini Bernardi de Cdrnazano tunc potestatis Cremone hanc cartam scripsi.

VVinkelmann nach abschr. CeredVs aus dem archive zu Cremona, C. 22. — Zu dieser, wie zu vielen andern hier aus dem- archive zu Cremona mitgetheilten urkunden hat Winkelmann in den Forschungen zur deutschen Geschichte 7, 293-318 einen gehaltreichen commentar veriiffentlicht. — 1 Folgen die namen mehrerer Cremoneser. — ! tantttm? — 3 Abschr. veilra.