Fredericus dei gratia Romanorum imperator semper augustus, lerosoryme et Sicilie rex. Per praesens scriptum notum fieri volumus universis imperii fidelibus, tarn presen- tibus quam futuris, quod cum comune Astense fidèles nostri antique devotionis memores quam semper ad imperium habuerunt, de preteritis excessibus quos per inobedientiam co- miserunt, tarn devote quam htimiliter nostre satisfecerint maiestati, se insuper exponentes . nostris stare penitus beneplacitis et mandatis, nos de misericordia quae super exaltât iu- dicio pocius inflecti gaudentes ad veniam, quam sevire in subditos ad vindictam, predictum comune Astense fidèles nostros in gratiam nostram benigne recepimus et favorem, omnes- que penas et banna, quae pro excessu retroacti temporis sui a nobis per litteras et nuncios nostros seu a nostris legatis, tum pro facto imperii, tum occaxione alicuius private persone vel pro quacunque re alia, eidem comuni fuerunt imposita, que nobis et imperio vel alicui private persone proinde deberentur, non obstantibus aliquibus privilegiis, statuta pariter et mandato, si quod vel a nobis vel a nostris impetrata legatis posset super hoc in predicti comunis preiudicium allegari, ex certa scientia relaxamus, absolventes idem comune ab eisdem omnibus penis et bannis et denunciantes penitus absolutos. Ad cuius relaxations et absolutions memoriam et stabilem firmitatem presens scriptum fieri feciinus et sigilh' nostri robore iussimus communiri.

Datum in civitate Parmensi, anno dominice incarnationis millesimo ducentésimo vicé simo sexto, mense 1 madii, quarta décima indictione.

Ludwig Edlbacher aus dem copialbuche der Stadt Asti im Staatsarchive zu Wien. — Reg. Frid. nr. 579. — 1 Hs. sexto mensii, was nicht zusammenzuziehen ist, da abgesehen von dem sich daraus ergebenden fehler in der iahreszahl der kaiser erst später im monate nach Parma gekommen sein kann.