Fridericus dei graeia Romanorum imperator semper augustus, Ierusalem et Sycilie

FRIEDRICH n. 1244 KEB. 273

rex. Per presens scriptum presens etas noverit et futura posteritas, quod nos attendentes fidem puram et devotionem sinceram, quara homines castri Montispulziani, fideles nostri, erga maiestatem nostram et sacrum imperium habnisse et habere noscuntur, nec non grata et accepta servitia que nobis exhibuerunt et exhibent, et in antea exhibere poterunt gra- tiora, attende&tes etiam statum ipsius loci ad honorem, utilitatem et augmentum nostrum et imperii respicere, de munificentie nostre gratia concedimus hominibus et personis ipsius castri, nostris fidelibus, intus et extra libertates, consuetudines atque franchisias, quibus ibidem habitantes temporibus divorum augustorum, avi et patris nostri meraorie recolende, uti consueverunt. Et quod omnes volentes ire cum suo iure ad habitandum locum predic- tum possint recipere quencunque preter homines aliorum angariarios et personalibus ser- viciis obligatos. Quos omnes habitatores et venientes ad habitandum locura predictum recipimus sub protectione nostra et imperii speciali. De habundantiori quoque gratia nostra concedimus ipsis fidelibus nostris, ut nullus eorum extra terram predictam ad iudicium evocetur, nisi de speciali celsitudinis nostre mandato vel nostri legati in Tuscia generalis. Benignius providiraus eisdera, ut omnis persona in castro habitans memorato ciun honii- nibus ipsius terre duntaxat servire nostre curie teneatur, nisi quicquain alibi habeat, unde curie nostre serviciura debeat exhibere. Concediinus etiam iam dictis fidelibus nostris, ut de maleficiis que fuerint in ipsa terra commissa, rectores eiusdera per nos vel per riostros generales vicarios Tuscie instituti pro tempore facultatem ibidem habeant cognoscendi, nisi criminis immanitas exigat vel iusta causa requirat, quod de ipsis in nostra vel nostri gene- ralis vicarii curia cognos'catur. Statuentes etiam iinperialis santionis edicto, quatinus nullus vicarius, comes seu vicecomes, nullus potestas, rector aut consul, nullum consilium aut commune, nulla persona alta vel humilis, ecclesiastica vel secularis, contra presentis privi- legii tenorera ausu temerario venire presumat, donec in fide et devotione nostra et inperii homiiies ipsius castri pennanserint. Quod qui presumpserit, preter indingnationem nostri culminis mille marcas argenti se compositurum agnoscat in temeritatis sue penam, medie- tate camere nostre, reliqua medietate passis iniuriam applicanda. Ad huius autem con- cessionis et indulgentie specialis nostre memoriam et robur perpetuo valiturum presens privilegium fieri et sigillo maiestatis riostre iussimus communiri.

Datum Grosseti, anno dominice incamationis millesimo ducentesimo quadragesimo tercio*, mense februarii, secunde indictionis, inperante doraino nostro Friderico secundo dei gracia invictissimo Romanorum imperatore semper augusto, lerusalem et Sicilie rege, im- perii eius anno vicesimo quarto, regni Ierusalem nonodecimo, regni vero Sicilie quadra- gesimo sexto. Feliciter. Amen.

Aus authentischer copie von 1249 zu Florenz. — Gedr. Huillard Hist. dipl. Frid. 6, 164 aus einer abschr. zu Siena mit bedeutenden abweichungen und lucken. — Reg. Frid. nr. 1060.

308. Friedrich II befiehlt demPandulf von Fasanella, generalcapit&n von Tuscien, meister und convent des hospitals zu Altopascio nicht an den ihnen durch privileg zugesicherten abgabenfreien weidegerechtigkeiten zu beschweren. Acquapendente 1244 mttrz 10. Fridericus dei gracia Romanorum ftnperator seinper augustus, Ierusalem et Sicilie rex. Pandulfo de Fasanellis, sacri imperii in Tuscia capitano generali, fideli suo, gratiam suam et bonain voluntatem. Querelam magistri et conventus domus hospitalis de Alto- passu nostrorum fidelium recepimus continentem, quod cum ubique in terra iurisdictionis tue pro bobus, ovibus et universis animalibus eorura pascua libera et absque alicuius ex-

Bohmcr AcU lmp. 18

274 •.' FRTEDRtGH И: 1244 MÄRZ 10.

actione pedagii habere debebant, sicut in privilegio maiestatis. nostre eis indulto apertius asserant contineri, tu eos molestare non des-ínis in premissis, ins pascorum ípsorum et pe dagii exigí faciens ab eisdem, in èorum-preiudicium et non modicam lesionem. Super quo cum supplicarunt sibi bénignius provideri, eorum supplicationibus inclinati, fidelitati tue precipiendo mandamus, quatinus, si est ita, prefatos magistrum et conventum super iure dictorum pascuorum et pedagii contra tenorem memorati privilegii, quod inde habere se asserunt, exigendo non mojestes ulterius, [nec] in hoc permittas in iurisdiçtione tua ab aliquibus molestari, ut iteratum non audiamus in hoc parère querelam.

Datum apud Aquam.pendentem, x. martii, ii. ind.

Nach abschr. sec. 15 im arch, délie riformagioni zu Florenz.