In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Ottakarus dei gracia dominus regni Bohemie, dux Austrie et Styrie et marchio Morauie vniuersis Christi fidelibus in perpetuum, Quoniam que iustis et piis interdum ducti affectibus presenti tempore donant homines, non solum subrepens eneruat obliuio, immo eadem idem quandoque alii perniciose nituntur reuocare, infringcre vel mutare auctrice que verita(ti)s est emula, leuitate, quapropter necessario et salubriter est inuentum, quod donaciones racionabiliter et rite facte (vt) in sue firmitatis perseuerent robore, scripti perpetuacione atque memoria perennentur. Illa autem digna precipue sunt aput homines firmitate, que aput conditorem hominum auctoribus suis eterne felicitatis dona preparant sempiterna, sane quia decens esse iudicamus pariter et honestum, quod debeamus singulorum obsequia prouisionis oculis intueri et illorum commodo et vtilitati facilius intendere, qui pro honore nostro ampliando honera grauia et labores continuos sustinent et propter terrarum nostrarum quietem et commodum obtinendum passi sunt rerum suarum dampnum pariter et iacturam. Tunc enim honor noster profectiua suscipit incrementa et fauore multiplici decoratur, cum illos diligimus qui semper circa nos in sincere fidelitatis opere perstiterunt¹, ex quibus vnum esse venerabilem patrem et amicum nostrum dominum Chunradum Frisingensem episcopum non ambigimus qui circa nos et terras nostras etiam cum rerum suarum ammissione in omni deuocionis et fidei constancia perstitit opere lucessente(!), Notum sit igitur vniuersis Christi fidelibus tam futuris quam presentibus hanc paginam inspecturis, quod ex domine Margarete dilecte vsoris nostre consensu et bona ipsius voluntate plenariter accedente, ad instancium et ob amorem dicti domini Frisingensis episcopi et precipue ob reuerenciam et honorem sancte dei genitricis virginis Marie que in Frisingensi ecclesia esse dinoscitur domina propicia et patrona, vniuersos homines cum eorundem heredibus qui quondam nobilis comitis Albrehti de Weiselberch et nobilis viri dicti Preis fuerant, qui nunc vero ad eandem vxorem nostram iure hereditario et ex illa ad nos dinoscuntur tytulo donacionis facte propter nuptias deuoluti, siue sint militares sev populares aut cuiuscunque sexus vel condicionis fuerint cum omni iuris et dominii plenitudine que in illos et eorum heredes nos et dicta vxor nostra habere dinoscimur, memorate Frisingensi ecclesie nos et eadem vxor nostra donamus libere in perpetuum possidendos et hoc facimus in recompensacionem dampnorum que per cedem, incendium et rapinam prelibatum dominum eiusdem ecclesie episcopum in suis prediis et hominibus propter nos a rege Vngarorum recognoscimus recepisse. Vt autem presens nostra donacio maius robur suscipiat, aliquorum supradictorum hominum nomina quos secundum pretactam formam vna cum prefata vxore nostra donauimus, sepe dicte ecclesie duximus exprimenda que sunt hec, primo milites videlicet Alkerus de Reutenberch, item Heinricus et frater suus de Werde, item Rudolfus de Nazenvelt, item Vlricus, Gotfridus, Marquardus et Wulfingus de Preisekke, item Gebhardum (!) iudicem et fratrem eiusdem de Gůtenwerde, item parentelam illam que sumpsit originem de genere illorum qui dicuntur Chauzer, item aliam parentelam que est de genere illorum de Preutenowe ceterosque vniuersos quibuscunque vocentur nominibus aut in quocunque locorum habitent et morentur dum tantum sint de familia et de domo aut quondam fuerint illorum quos prediximus, videlicet nobilis comitis Albrehti de Weisselberch et nobilis viri dicti Preis, nos et antedicta vxor nostra donauimus supramemorate ecclesie Frisingensi, vt prelibato eiusdem episcopo et vniuersis eius successoribus omnia felicitatis seruicia cum summa et debita reuerencia exhibeant et honore. Igitur vt hec omnia tam aput nos quam aput posteros nostros rata et firma semper permaneant et inconuulsa, presentem paginam ad euidens nostre et sepedicte vxoris nostre donacionis testimonium conscribi fecimus et vtriusque sigilli pendentis munimine iussimus roborari. Acta sunt hec anno incarnacionis domini M. CC. LIIII, indictione XII, pridie kalend. Aprilis².

Source Fulltext: ZAHN, Codex Diplomaticus (=FRA II/31, Wien 1870) S. 168-170