Innocentius episcopus seruus seruorum dei. Venerabili fratri . . . episcopo Frisingensi episcopo salutem et apostolicam benedictionem. Si considerarent ut expediret, guerarum discrimina dimicantes, cum hinc inde uix aut nunquam nisi animarum pericula, excidia personairum et rerum dampna reportent, ab earum forsan inchoatione uel saltem exercitio abstinerent. Sed quia quosdam sic plerumque impetus furoris inuoluit, ut eo plus se bellis exercitent quo magis ipsorum non sine amaritudine detrimenta degustant, oportet nos qui non tam puri hominis quam ueri dei uicem in terris gerimus, partes nostras contra talia interponendo discrimina remouere scandala, sedare litigia, reuocare ad concordiam discordantes. Accepimus siquidem ueridica relatione multorum, quod cum karissimi in Christo filii nostri . . . Vngarie et . . . Boemie reges illustres et nobilis uir P. eiusdem regis Boemie natus dux Austrie fuerint se hactenus tanquam consanguinei affectione mutua prosecuti, nuper inter eos adeo scintilla discordie sufflante inimico humani generis est succensa, ut quos antea familiaris decorabat dilectio et familiaritas confouebat alterna, tempestatis exagitet spiritus et in profundum uorago iurgiorum absorbeat, dum ad non necessaria bella sed pernitiosa prorsus insurgunt et congrediuntur, ad inuicem inuocato quod nephandius est, auxilio paganorum, sicque fit quod eis propria regna predantibus et depopulantibus circumpositas regiones terra remanet habitatoribus prodolor, desolata. Quia uero nostre sollicitudinis interest, ut nos qui disponente domino uniuersali regimini presidemus, ex officio nostro pro eo maxime quod ecclesie que inde consueuerunt nunc ledi, nunc destrui, preseruentur et Christianus populus taliter non perdatur, tantis occurramus periculis remediis oportunis, regibus et duci dirigimus scripta nostra, ut ab huiusmodi guerris penitus desistentes sic ad ueram pacem et non fictam concordiam reuertantur, quod exinde apud deum et homines ualeant non immerito commendari. Nos enim dilectum filium fratrem Velascum de ordine Minorum penitentiarium nostrum ad partes illas ad reformanda inter ipsos pacis federa destinamus, dantes ei cogendi contradictores et rebelles per excommunicationis in personas et terras ipsorum interdicti sententias plenariam potestatem, non obstante si eis ab apostolica sede concessum sit, ut in ipsos seu terras ipsorum non possint huiusmodi sententie promulgari. Quocirca fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatinus interponens ad predictam pacem efficaciter partes tuas eidem penitentiario des ad id feuorem, consilium et auxilium oportuna, ita quod proinde tuam diligentiam et sollicitudinem dignis in domino laudibus commendemus. Datum Asisii, III. nonas Julii, pontificatus nostri anno vndecimo.

Source Fulltext: ZAHN, Codex Diplomaticus (=FRA II/31, Wien 1870) S. 172-173