Nos Ludwicus archidiaconus Carniole et Marchie iudex a sede apostolica delegatus in causa quam magister H. canonicus sancti Andree mouet contra venerabilem dominum electum Lauentensem ac eius vicarium super ecclesia sancti Petri Salzburgensis dyocesis, scire volumus vniuersos, quod magister Chunradus canonicus sancti Viti Frisinge procurator ipsius magistri H. edidit siue proposuit in iudicio coram nobis aput Laybacum in parrochiali ecclesia sancti Petri loco partibus deputato capitula siue articulos infrascriptos qui pro sua intencione fundanda facere videntur, petens vt auditorem sibi concedere dignaremur, qui in loco vbi possit haberi copia testium, super huius articulis et super aliis proponendis que ad cause faciant instructionem, testes reciperet et examinaret, dicta ipsorum nobis clausa fideliter remittendo. Verumtamen dictus C. procurator astrinxit se solum ad probandum illa que sue debeant intentioni sufficere. Hec intendit probare dictus procurator, primo quod ecclesia sancti Petri de qua questio vertitur, est sita in fundo ecclesie Frisingensis et hoc satis notorium esse prouincialibus et indigenis illius loci, secundo quod illa ecclesia est dotata de patrimonio ecclesie Frisingensis, tercio quod eadem ecclesia est edificata et reparata per homines Frisingensis ecclesie, quarto quod dominus Otto quondam Frisingensis episcopus consecrauit altare in ecclesia illa ac eciam dotauit eam de patrimonio Frisingensis ecclesie, quinto quod idem dominus Otto Frisingensis episcopus dominum Pilgrimum plebanum de Raedentein presentauit ad eandem ecclesiam sancti Petri siue ei temporalia contulit in ipsa ecclesia, et quod ipse eam sic adeptus possedit usque ad obitum suum qui infra xl annos mortuus exstitit, et quod de hiis fuit publica fama ante litem motam, sexto quod idem Pilgrimus dicto domino Ottoni episcopo tamquam patrono et domino temporali ipsius ecclesie dedit sepius herbergarias et alia exhibuit seruicia in eadem ecclesia, et quod de hiis eciam fuit publica fama ante motam litem, septimo quod idem dominus Pilgrimus publice sepius in eadem protestatus est ecclesia et alibi, quod eadem ecclesia sancti Petri per se esset parrochialis, nec dependeret ab alia et quod ipse teneret temporalia a domino Frisingensi episcopo patrono eiusdem ecclesie, octauo quod ista ecclesia sancti Petri est per se parrochialis ecclesia et mater alterius ecclesie que quasi filia dependet ab ea, et quod de hiis fuit fama ante motam litem, nono quod dominus Vlricus Lauentensis quondam episcopus tenuit eandem ecclesiam temporibus domini C. quondam Frisingensis episcopi ex paciencia sua, et quasi habens conscienciam rei aliene rogauit idem VI. dominum C. Frisingensem, vt ipse temporibus vite sue non moueret sibi litem qui hoc propter ipsius amiciciam admisit, et quod de hiis ante litem motam fuit publica fama, decimo quod cum dictus dominus C. quondam Frisingensis episcopus post obitum prefati Pilgrimi presentasset domino Eberhardo quondam Salzburgensi archiepiscopo dominum Arnoldum plebanum de Maltein ad eandem ecclesiam sancti Petri, ipse dominus E. rennuit eum instituere in eadem, immo conininabatur ei quod auferret sibi alia beneficia si contenderet pro ecclesia sancti Petri, et quod de hoc fuit publica fama ante motam litem, vndecimo quod dominus electus Lauentensis eandem ecclesiam sancti Petri detinet et tulit fructus huius ecclesie ad estimacionem quadraginta marcarum.

Source Fulltext: ZAHN, Codex Diplomaticus (=FRA II/31, Wien 1870) S. 234-236