Ludovicus, Dei gratia rex Hungarie et Bohemie etc. fidelibus nostris universis et singulis dominis prelatis, baronibus, comitibus, vicecomitibus, castellanis, nobilibus ipsorumque officialibus, item civitatibus, oppidis et villis, earumque rectoribus, iudicibus et villicis quibuscunque intra ambitum huius regni nostri Hungarie et presertim in Iauriensi, Wesprimiensi, omaroniensi et Zaladiensi comitatibus constitutis et commorantibus salutem et gratiam. Pro parte fidelis nostri venerabilis et religiosi fratris Iacobi, abbatis monasterii Sancti Mauritii de Beel exhibite fuerunt nobis quedam litere serenissimi principis quondam Karoli regis predecessoris nostri felicis recordationis habentes in se confirmative literas serenissimi quondam domini Bele regis privilegium olim sanctissimi domini Stephani, regis Hungarie pie reminiscentie, in se similiter confirmative continentes, per quod, uti ex tenore eiusdem privilegii coram nobis perlecti clare vidimus contineri: idem quondam dominus Stephanus rex predictum monasterium Beati Mauriti, consequenterque abbatem et monachos in eodem pro tempore degentes authoritate apostolica sibi in hoc parte concessa ac de regie sue potestatis plenitudine et gratia speciali ab omnium potestate et iurisdictione exemptos, aliaque quavis inquietudine semotos et liberos esse volens sub testificatione Salvatoris nostri statuit, ut nullus archiepiscopus, episcopus, dux, marchio, comes, vicecomes, prefectus vel aliquis alius potens homo sive magnus, sive parvus de prefato monasterio et eius iure se aliquo pacto intromittat. Observantes huiusmodi privilegium suum: pace a Deo Patre et Iesu Christo Filio eius, condonans, contrarium vero attentare presumentibus anathema perpetuum, indignationemque Dei omnipotentis inpetrans, adiuncta pena solutionis viginti marcarum auri purissimi partim camere regie, partim vero abbati et rectoribus dicti monasterii solvendarum. Quia tamen, sicut ex supplicatione pro parte prefati abbatis nobis porrecta accepimus, essent nonnulli ex vobis, signanter in dictis comitatibus Iauriensi, Wesprimiensi, Comaroniensi et Zaladiensi, qui possessiones, portionesque et iura possessionaria, nec non famulos et ministros ac iobagiones dicti monasterii et eius abbatis prefati contra formam huiusmodi privilegii sui annuentiam prelibati Sancti Stephani regis eiusdem monasterii fundatoris minus iuste et indebite diversis iniuriis, damnis et incommodis afficerent, iobagiones seu ministros prefatos detinerent, arrestarent et nonnunquam bonis seu rebus eorum temere spoliarent, damnificarentque: nos igitur, qui iura omnium ecclesiarum predicti regni nostri, quarum speciales patroni et defensores sumus, instar predecessorum nostrorum divorum regum ex officii nostri debito manutenere debemus, potius benedictionis, qua servantes predictum privilegium a prefato sanctissimo Stephano rege condonantur, quam maledictionis, qua contrarium attentates feriuntur, participes esse cupientes, mandamus fidelitati vestre et vestrum cuiuslibet harum serie sub predicto onere in dicto privilegio eiusdem Sancti Stephani regis expresso firmissime, quatenus amodo in perpetuum nec possessiones, portionesque possessionarias vel alia iura, nec iobagiones aut famulos et ministros predicti monasterii et eius abbatis pro tempore existentis contra formam premisse eorum libertatis quovis modo seu occasione impedire, molestare, inquietare, perturbare presumatis; intendimus enim ipsum monasterium adhibitis omnibus opportunis remediis et gravaminibus in libertatibus suis, quibus a prefato sanctissimo Stephano rege, fundatore suo [est dotatum ?] conservare et conservari facere; quod si quis vestrum aut alius quispiam subditorum nostrorum contra prefatorum abbatem, aut famulos seu ministros et iobagiones suos aliquid actionis seu aquisitionis habere pretenderit ... abbatem et famulos nobiles in curia nostra ... coram nostra maiestate et non alibi, preterquam accedente consensu ipsius abbatis; contra vero iobagiones et famulos ignobiles coram eodem abbate prosequi debeat et teneatur, ubi iustitia ei non deerit ac cuius quidem abbatis iudicio non alio, quam ad nostram maiestatem fieri possit. Vestra aut vestrum quispiam aliorumve subditorum nostrorum contradictione non obstante, nam alias certi sitis, quod nos fideli nostro magnifico Iohanni Bornemyzza, castellano castri nostri Budensi et comiti Possoniensi et coram conmisimus et presentibus etiam firmiter conmittimus et mandamus, ut ipse predictum monasterium una cum abbate et famulis seu ministris et iobagionibus suis contra quoscunque illegitimos inquietatores et perturbatores in predictis privilegiis et libertatibus eidem monasterio concessis protegere, tueri, defendereque debeat et teneatur. Aliud in premissis sub pena prenotata facere nullo modo audeatis; presentibus perlectis exhibenti restitutis. Datum Bude, feria sexta proxima post festum Beati Laurentii martiris, anno Domini millesimo quingentesimo vigesimo quinto. [1525. aug. 11.]