Gregorius episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ... abbati monasterii Sancti Martini de Pannonia salutem et apostolicam benedictionem. Ex parte tua, fili abbas, fuit nobis propositum, quod nonnulli monachi eiusdem monasterii, quod immediate apostolice sedi subest, pro iniectione violenta manuum in seipsos in canonem inciderunt sententie promulgate; quidam vero symoniacum habuerunt ingressum in monasterio memorato, quorum aliqui absolutionis beneficio non obtento celebravere divina et ad sacros ordines sunt promoti. De ipsorum itaque salute sollicitus postulasti, ut cum eos venire ad sedem apostolicam oporteret, et metuas, ne vagarentur veniendo ad ipsam et salutis, cuius causa venirent, incurrerent detrimentum, cum ipsis agere misericorditer dignaremur. Nos autem plenam de discretione tua fiduciam obtinentes, considerantes quoque, quod religionis favore agendum est mitius cum eisdem, devotioni tue presentium auctoritate concedimus, ut huiusmodi manuum iniectoribus, nisi eorum difficilis fuerat et enormis excessus, propter quem merito ad sedem apostolicam sint mittendi, possis iuxta formam ecclesie absolutionis beneficium impertiri, facturus cum symoniacis, prout in constitutione generalis concilii continetur. Super eo vero, quod dicti excommunicati per simplicitatem et iuris ignorantiam celebravere divina et sacros ordines receperunt, iniuncta eis penitentia competenti cum ipsis tibi liceat, prout saluti eorum expedire cognoveris, dispensare. Si autem prefati excommunicati scienter in contemptum ecclesiastice discipline talia presumpserunt, eis per biennium ab ordinum executione suspensis et iniuncta penitentia competenti cum eis postmodum, si fuerint bone conversationis et vite, auctoritate nostra dispensare valeas, sicut videris expedire.||
Datum Laterani Nonis Maii pontificatus nostri anno quinto. [1231. máj. 7.]