Gregorius episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ... abbati et conventui monasterii de Pannonia salutem et apostolicam benedictionem. Iustis petentium desideriis dignum est nos facilem prebere consensum et vota, que a rationis tramite non discordant, effectu prosequente complere. Sane tempore felicis recordationis I(nnocentii) pape predecessoris nostri tu fili abbas pro te ac monasterio tuo petiisti ab episcopo et canonicis Zagabriensis (!) ecclesie, quorum procurator super hoc in iudicio comparebat, decimas omnium frugum et aliarum rerum partis comitatus Simigiensis, que est ultra fluvium Drauiam, nec non et capellarum Sancti Barnabe, Sancte Crucis et Sancte Trinitatis existentium in Vesprimiensi diocesi citra Drauam cum fructibus perceptis ex ipsis et omne ius tuum in iudicium circa premissa deducens privilegium Sancti Stephani regis et confirmationes pie memorie Alexandri, Urbani et Clementis Romanorum pontificum produxisti ad intentionem tuam super principali fundandam. Ad que procurator partis adverse utcumque respondit et tam receptio testium quam cause cognitio fuit certis iudicibus de partium voluntate commissa. Verum post longi temporis tractum, post diversa rescripta a predecessoribus nostris et nobis optenta tandem ad apostolice sedis examen negotium est reductum; cui finem sententia dare non potuit eo, quod litis contestationem legitimam, acta iudicii non habebant. Quia vero litis protactio (!) nonnumquam dispendia gravia post se trahit sumptibus atque laboribus litigantes atterere consueta, inter te ac prefatum episcopum concordi tractatu prehabito huiusmodi compositio intervenit, videlicet quod tu pro te ac monasterio tuo decimas et omnia alia, que comprehendere poterat tua petitio ultra fluvium Dravam infra Zagabriensem diocesim versus Sclavoniam, episcopo et ecclesie Zagabriensi ex toto quiete ac pacifice dimisisti, promittens pro te ac monasterio tuo, quod super premissis episcopum et successores ipsius vel eius ecclesiam iudicio vel extra iudicium nullo umquam tempore molestabis; episcopus vero pro se ac ecclesia sua decimas quattuor capellarum, scilicet Sancte Marie, Sancte Trinitatis, Sancti Barnabe et Sancte Crucis versus Ungariam et quicquid iuris in eisdem capellis habebat, tibi et monasterio tuo dimisit pacifice ac quiete. Ceterum pro quibusdam fructibus et expensis quingentas marcas argenti ad pondus Ungarie bonorum et electorum frisaticorum vendentium et ementium tam pro possessionibus quam rebus aliis commercio competentium, prout vendi consuevit et emi, apud castrum, quod Alba communi vocabulo nuncupatur, tibi aut certo nuntio tuo se promisit episcopus soluturum ita, quod medietatem summe predicte usque ad proximum festum purificationis Beate Marie, ac aliam medietatem usque ad Kalendas Augusti proximo tunc futuri absque diminutione aliqua episcopus ipse persolvet. Denique compositionem huiusmodi proprio iuramento firmatam tu et idem episcopus postulastis humiliter apostolice sedis munimine roborari. Cum igitur litibus finem desideremus imponi et litigantium concordiam amplectamur, compositionem ipsam gratam et ratam habentes eam auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis Dei et Beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Reate XI. Kalendas Augusti, pontificatus nostri anno sexto. [1232. júl. 22.]