Dionisius, Dei gratia palatinus et comes de Zounuk, universis presens scriptum inspecturis salutem in Domino. Ad universorum notitiam volumus pervenire, quod cum quidam de populis ecclesie Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie, sedecim videlicet mansiones, cum filiis et cognatis eorum, quorum nomina sunt hec: Vocha cum filio Vot nomine, Pousa cum filiis, Nuhu cum filiis, Chepan, Mortunus cum fratre suo nomine Erev cum filiis, Chede cum fratre suo nomine Paulo, Zumbot, Chaba cum tribus fratribus, Bence cum filiis, Pouca, Andreas, Urlav et alii cognati eorum de villa Sag se ab ipsa ecclesia alienassent, dominus Urias abbas, pater venerabilis prefate ecclesie accepto a nobis pristaldo ad nostram citavit presentiam proponendo contra eos, quod tam ipsimet, quam terra eorum in ius cedere deberent prefate ecclesie, et malitia concepta a iuriditione ipsius ecclesie subtraxissent se colla sua ultra ius et licitum erigentes. Ad hoc predicti homines responderunt dicentes, quod cum quondam essent liberi et terra eorum libera a potestate eiusdem ecclesie, se spontanea voluntate cum sua terra ecclesie iam dicte subiugassent. Auditis ergo partis utriusque allegationibus, tale fecimus iudicium: quod si offcialis ecclesie supradicte nomine Ibrahinus prestaret sacramentum, predicti homines in primum redigerentur officium. Cum ergo ad locum statutum predictus Ibrahinus in die assignato prestiturus iuramentum accessisset, prefati homines astantes ipsum adiurare non presumpserunt, sicut nobis per relationem nostri pristaldi et eorundem assertione constitit evidenter, nam coram nobis constituti unanimiter proclamaverunt tam suas personas, quam et terram, quam habitam esse asserebant iuriditioni prefate ecclesie pertinere, et in hoc se penitus esse culpabiles, quod se a suo officio subtraxerant debito. Hiis itaque taliter gestis prefatos homines, abrasis capitibus quorundam ex eis cum sua terra ecclesie sepe dicte, sicut sui iuris fuerant, in pristinum suum officium, quo primo annexi tenebantur, per nostrum pristaldum Dionisium de Toh de genere Rusd restitui fecimus rationis simul et iudicii sic regula deposcente. Ut ergo huius rei series rata ac stabilis duret in posterum, presentes litteras concessimus sigillo nostro munitas. Datum anno gratie Mo CCo XXXo septimo. [1237.]