Alexander episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ... abbati monasterii Sancti Martini supra Pannoniam, ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinentis, ordinis Sancti Benedicti, Iauriensis diocesis, salutem et apostolicam benedictionem. Religionis domum Domini decorantis desiderantes augmentum, si nostro in hac parte affectui contrarius quomodolibet succedat effectus, vehementur dolendum est nobis et salubrem circa hoc debemus adhibere medelam sollicitudine oportuna. Sane sicut te referente accepimus S[ancti] Benedicti excellentissimus ordo in regno Ungarie tam propter ipsius regni depopulationem a Tartaris olim fact[am, ta]m propter abbatum et monachorum in monasteriis eiusdem regni degentium insolentiam ad tantam dissolutionis miseriam iam devenit, quod omnino peribit ibidem, nisi celeri eidem remedio per divinam clementiam et apostolice sedis providentiam succurratur. De tua itaque circumspectione plenam in Domino fiduciam obtinentes, eligendi tres abbates eiusdem ordinis zelum habentes, ipsius cum consilio et assensu capituli dicti ordinis generalis ac regulariter visitandi, corrigendi et reformandi auctoritate nostra cum eisdem tribus abbatibus in prefatis monasteriis tam in capite, quam in membris, que visitationis, correctionis et reformationis officio videritis indigere, plenam tibi hac vice concedimus auctoritate presentium facultatem. Datum Anagnie, VI. Idus Octobris, pontificatus nostri anno secundo. [1256. okt. 10.]