(B)ela, Dei gratia (H)ungarorum, (D)almatie, (C)roatie, (R)ame, (S)ervie, (G)allicie, (L)odomerie, (C)umanieque (r)ex, omnibus presentes litteras inspecturis salutem in Domino. (U)t ea, que geruntur in tempore, ne cum tempore defluant et labantur, ad cautelam solent scripti patrocinio perempnari. Proinde ad universorum notitiam volumus pervenire, quod, cum Alexander filius Marcelli terram Durug, Posoniensis et Musuniemsis (!) castrorum, usui quinque aratrorum subiacentem cum feneto et aliis utilitatibus ac pertinentiis suis ex nostra collatione datam sibi in concambium terre sue Mortun vocata, in parrochia Posoniensi, venditioni vellet exponere, ad nostram accedens presentiam Favus, venerabilis abbas de Sacro Monte Pannonie, nobis instantius supplicavit, ut dictam terram liceret sibi emere nomine ecclesie sue et pacifice possidere. (V)olentes igitur utilitati monasterii Beati Martini consulere in hac parte, concessimus dicto abbati, ut dictam terram Durug vocatam a prefato Alexandro libere emat et possideat. Et sicut idem Alexander retulit in nostra presentia constitutus, per dictum abbatem pretium eiusdem terre plenius sibi extitit persolutum. (I)n cuius etiam solutionis iudicium idem Alexander privilegium nostrum, quod habebat super [ipsa terr]a, dicto abbati restituit omni super pretio dicte terre renuntians actioni. (U)t igitur hec nostra concessio robur perpetue obtineat firmitatis, litteras nostras concessimus duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus magistri Smaragdi, venerabilis electi ecclesie Colocensis dilecti et fidelis nostri, aule nostre vicecancellarii, anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo octavo, XVIII° Kalendas Madii (!), (r)egni autem nostri anno vigesimo tertio. [1258. ápr. 14.]