(C)onventus monasterii Sancti Egidii de Symigio omnibus Christi fidelibus, tam presentibus, quam futuris, presentes litteras inspecturis salutem in salutis auctore. Ad universorum notitiam tenore presentium volumus pervenire, quod visis litteris domini Her(rici), bani Sclavonie, comitis Symigiensis, Tolnensis, de Baranya et de Budrug, unum fratrem sacerdotem ex nobis una cum comite Alberto, officiale abbatis Sancti Martini de Sacro Monte Panonie et comite Gregorio et magistro Iacobo de Vyzlou in testimonium transmisimus ad videnda et audienda ea, que inter ipsum comitem Albertum pro ecclesia Sancti Martini super facto terrarum in medio duorum rivulorum Nyrokol et Fiuzuelg vocatarum existentium ab una parte, inter comitem Gregorium, magistrum Iacobum, Iohannem filium Martunus et filios Petri, nobiles de eadem Vyzlou, ab altera fieret ordinatum et ipsa terra divideretur per Benedictum maiorem exercitus et comitem Thomam de Okch in presentia eiusdem hominis nostri metis et terminis separando, prout per formam iudicii eiusdem domini Her(rici) bani adiudicatum extitisset. Qui postmodum una cum eodem comite Alberto et comite Gregorio predicto ad nos reversus ipse homo noster et comes Albertus ac comes Gregorius memoratus nobis unanimiter recitarunt, quod unam particulam terre in medio rivulorum Nyrokol et Fyzueulg vocatarum (!) existentem, super qua inter predictam ecclesiam et nobiles predictos coram eodem domino Her(rico) bano lis movebatur, dicti Benedictus maior exercitus et Thomas divisissent in duas partes metis et terminis infrascriptis separando et unam partem a parte occidentali adiacentem cum utilitatibus suis statuissent et assignassent ecclesie Sancti Martini superius nominate, alia (!) vero medietatem similiter cum utilitatibus suis comiti Gregorio et magistro Iacobo ac aliis nobilibus supradictis a parte orientali adiacentem in pace possidendam, habendam et tenendam, prout per eundem dominum Her(ricum) banum fuerat iudicatum. Prime autem mete ipsius particule terre incipiunt in iunctura aquarum Nyrokol et Fywzueulg vocatarum, ubi sunt due arbores piri, quarum una a parte orientali separat terram nobilium predictorum, alia autem a parte occidentis terram ecclesie memorate, sub quibus arboribus sunt due mete terre de novo erecte; ab hinc vadit versus septemtrionem per verticem montis asscendendo perveniet ad alias duas arbores, fagus et populus, sub quibus similiter sunt due mete terre; deinde adhuc eundo ad septemtrionem perveniet ad duas arbores ilicis, sub quibus sunt due mete terre; exhinc adhuc etiam directe vadit versus septemtrionem et perveniet ad duas arbores, quercus scilicet et gyertyan, deinde adhuc vadit ad partem septemtrionalem ad duas metas terreas denuo cumulatas; abhinc vadit etiam ad partem septemtrionalem ad alias duas metas de terra cumulatas; deinde eundo ad partem septemtrionalem cadit in unam viam, ubi sunt due arbores ilicis, sub quibus sunt due mete terre; exhinc per eandem ad metam Egidii filii Gregorii, ubi sunt arbores avellane a parte nobilium predictorum, a parte vero ecclesie Sancti Martini arbor pomi silvestri, ibique terminatur. In cuius rei memoriam et ad perpetuam firmitatem ad petitionem partis utriusque presentes dedimus litteras nostras sigilli nostri munimine communitas. Datum sabbato ante festum Sancti Galli, anno Domini M°CCC° septimo, [1307. okt. 14.] religioso viro fratre Vyllermo legitimo procuratore, fratre Iohanne decano, altero Iohanne custode, Loys celerario, ceterisque fratribus ibidem Deo devote famulantibus.