Frater Gentilis, miseratione divina tituli Sancti Martini in Montibus presbyter cardinalis, apostolice sedis legatus, dilectis in Christo filiis universis vassallis monasterii Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinentis, ordinis Sancti Benedicti, Iauriensis diocesis, salutem in Domino. Dum iuxta commisse nobis legationis officii debitum attenta meditatione pensamus, quantis et quot sit onusta dispendiis, quot etiam et quanta pericula secum trahit ecclesiarum et monasteriorum diuturna vacatio, opem et operam, quantum ex alto nobis permittitur, adhibemus, ut huiusmodi ecclesiis et monasteriis et precipue ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinentibus, constitutis infra legationis nostre terminos, que vacationis exponuntur incomodis, de celeris et salubris provisionis remedio succurratur, ne provisione illorum diutius protelata sustineant in spiritualibus et temporalibus detrimentum. Sane monasterio Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie ad eandem ecclesiam nullo medio pertinente, ordinis Sancti Benedicti, per obitum bone memorie fratris Iacobi, electi in abbatem ipsius monasterii regimine destituto dilecti filii decanus et conventus eiusdem monasterii die ad eligendum prefixa convenientes in unum, Spiritus Dei gratia invocata dilectum in Christo filium, fratrem Iohannem, tunc monachum et procuratorem eiusdem monasterii per inspirationem divinam, ut prima facie apparebat, in suum et ipsius monasterii abbatem concorditer elegerunt, ipseque nobis huiusmodi electionis decretum infra tempus a iure statutum personaliter presentare curavit petens humiliter, ut electionem ipsam confirmare canonice dignaremur. Nos vero, qui sumus omnibus nostre gubernatione conmissis in iustitia debitores, electionem ipsam per auditores et sapientes nostros examinari fecimus diligenter et demum, quia invenimus in ipsa electione, que nullam de formis in sacris canonibus traditam continebat, fuisse peccatum ac electionem eandem de persona indigna propter alterius aliqualem oculi maculam celebratam, licet alias per examinationem persone sue inventus fuerit bone conversationes et vite, exigente iustitia duximus cassam et irritam nuntiandam, decanum et conventum eosdem eligendi hac vice potestate privantes, provisionem ipsius monasterii dispositioni ac provisioni nostri specialiter reservando et decernentes extunc ad nos provisionem ipsius monasterii pertinere ac irritum et inane, si secus super hoc per quoscunque scienter vel ignorenter aptemptatum (!) fuerat hactenus vel in posterum contingeret attemptari. Postmodum autem ad celerem ipsius monasterii provisionem, ne vacationis prolixe sortiretur incomoda, sollicitis studiis intendentes, ut personam aptam huiusmodi regimini divina nobis clementia, prepararet, tandem, quia ob personarum religiosarum defectum, quibus Ungarie regnum propter ipsius fluctuantem statum et iam inveterata dissidia penuriam patitur, post inquisitionis solertis adhibite studium secundum cor nostrum ad ipsum regimen persona sufficiens non occurit, convertimus in dictum fratrem Iohannem nostre considerationis intuitum pensantes, quod idem monasterium de ipso maxime ordinari plurima suadebant, defectus videlicet huiusmodi aptarum regiminis personarum, evidens loci utilitas minime negligenda, vota fratrum, quibus concors et comune (!) fuerat in ipsius assumptione propositum, origo stirpis Ungarice, cuius gratia melius dicti iura monasterii ob confinium baronum notitiam manutenere poterit, periculum etiam, quod in talibus ex more dispendio formidatur, necnon suorum competentia meritorum, que in sue candore munditie, litterarum scientia competenti, morum elegantia, viteque honestate, observantia regulari et aliis virtutum donis fide dignorum testimoniis comprobatur, necnon ad memoratum monasterium et bonum statum illius, quod a longi discursu temporis, grattanter (!) ipsum in suum excepit gremium, sibique devotum habuit filium, cuiusque procurationem in temporalibus gessisse comprobatur laudabiliter, gerit fervidam caritatem. Consideratione igitur predictorum clementer inducti et attendentes, quod monasterium ipsum, cuius ad nos hac vice provisio libere, ut premittitur, pertinere dinoscebatur, ex vacatione diutina in spiritualibus et temporalibus irreparabile poterat incurrere detrimentum ac propterea de ipsius provisione celeri sollicite cogitantes, in dictum fratrem Iohannem, fide dignorum testimoniis multipliciter commendatum direximus oculos nostre mentis et fiximus nostre considerationis obtutum ac cum ipso ad cautelam, ut non obstante predicta macula, que ut facie prima perpenditur, notabilem deformitatem non indicat, sed iuxta medicorum assertionem, tamquam exorta in pupille superficie noviter, lucis privationem totaliter non induxit, quodque perita cura medici poterit prioris luminis beneficio restaurari, ad regimen prefati monasterii assumi valeat, auctoritate, qua fungimur, gratiose et misericorditer dispensantes ipsum fratrem Iohannem, tunc dicti monasterii monachum de predictorum auditorum et sapientum consilio auctoritate predicta ipsum monasterio in abbatem preficimus et pastorem, curam et administrationem illius eidem spiritualiter, et temporaliter committendo; sibique postmodum fecimus per venerabilem in Christo patrem ... episcopum Quinqueecclesiensem munus benedictionis impendi, firma concepta fiducia, quod dirigente Domino actus suos monasterium ipsum per sue circumspectionis industriam et prudentiam circumspectam laudabiliter et prospere dirigetur et salubria suscipiet incrementa. Quocirca universitate vestre auctoritate prefata presentium tenore mandamus, quatinus eundem abbatem devota recipientes et honeste tractantes et exhibentes ei obedientiam et reverentiam debitam et devotam, eius salubria monita et mandata suscipere, ylariter et efficaciter adimplere, sibique consueta exhibere servitia ac de iuribus et redditibus ei a vobis debitis plenarie respondere curetis; alioquin sententiam sive penam, quam ipse rite tulerit in rebelles, ratam habebimus et faciemus auctore Domino usque ad satisfactionem condignam inviolabiliter observari. Datum Bude, III. Idus Decembris, pontificatus domini Clementis pape V. anno quarto. [1308. dec. 11.]