Serenissimo principi domino Lodovico, Dei gratia regi Hungarie illustri, domino ipsorum conven[tus monasterii Sancti] Adriani martiris de Zala orationes in Domino humiles et devotas. Litteras serenitatis vestre honore condecenti recepimus sub hac forma:||
[Ludov]icus, Dei gratia rex Hungarie, fedelibus (!) suis conventui ecclesie Zaladiensis alutem et gratiam. Dicit nobis vir religiosus pater Petrus, abbas monasterii Beati Mauricii de Beel, quod tributum nunc per prepositum ecclesie magistri Symonis, filii Mauricii, super pontem fluvii Raba exigi consuetum ad ipsum monasterium de Beel omni iuris tramite pertineret, quo etiam pons prius semper ad humanam memoriam in terra et possessione eiusdem monasterii sui de Beel ibidem contigua, Arpas nominata stare et haberi, dictumque tributum in eodem loco exigi consuevissent, sed denuo idem pons simul cum exactione eiusdem tributi mediante facto et ausu minus iusto prefati magistri Symonis ad terram eiusdem, ubi nunc haberetur, translatus existeret contra voluntatem et consensum ipsius abbatis et conventus et monasterii suorum et (!) preiudicium atque dampnum non modicum eorundem. Super quo fidelitati vestre firmiter precipiendo mandamus, quatenus vestrum mittatis hominem pro testimonio fidedignum, quo presente Philippus de Gymolth vel Iohannes, filius Cosme aut Kopaz, filius Petri, sive Desew seu Laurentius, filius Iohannis de Nema seu Mychael, filius Pauli de Mendzent, aliis absentibus homo noster ab omnibus, quibus decet et licet palam et occulte sciat et inquirat de premissis omnimodam veritatem; et post hec, quemadmodum veritas vobis constiterit premissorum, nobis fideliter rescribatis. Datum Bude in festo Beati Martini confessoris, anno Domini millesimo trecentesimo quinquagesimo secundo. [1352. nov. 11.]||
Nos igitur preceptis vestre excellentie obedire curantes in omnibus, ut tenemur, ad peragenda premissa una cum prenotato Philippo de Gymolth, homine celsitudinis vestre, fratrem Gabrielem sacerdotem, unum ex nobis destinavimus pro testimonio fidedignum. Qui postea ad nos reversi concorditer nobis retulerunt, quod ipsi in festo Beati Clementis pape nunc preterite [1352. nov. 23.] in comitatu Iauriensi procedendo a nobilibus et ignobilibus ac ab aliis cuius (!) status et conditionis hominibus, a quibus decuisset et licitum extitisset et specialiter a quibusdam viris antiquis vicinis preallegate terre Arpas palam et aculte diligenter sciscitando talem de premissis percepissent et scivissent omnimodam veritatem, quod pretactum tributum, quod nunc prepositus ordinis Premonstratensis possideret, olim ante tempora impacata apud manum dicti monasterii de Beel extitisset et pons, super quem ipsum tributum exigeretur, prius semper ad humanam memoriam in terra et possessione ipsius monasterii ibidem contigua Arpas nuncupata stare et haberi consuevisset, qui quidem pons simul cum exactione eiusdem tributi ad terram supradicti magistri Symonis, filii Mauricii, ubi nunc haberetur, de novo ex mandato et facto eiusdem magistri Symonis foret translatus, prout etiam adhuc in dicta terra Arpas stipites seu palos et evidentia signa ipsius antiqui pontis fide oculata conspexissent vestre sublimitatis et nostri homines prenotati. Datum quarto die dicti inquisitionis antedicte, anno Domini suprascripto. [1352. nov. 26.]