Excellentissimo principi domino Lodovico, Dei gratia inclito regi Hungarie, domino ipsorum capitulum ecclesie Posoniensis orationes in Filio Virginis gloriose. Noverit vestra serenitas, quod, cum iuxta continentiam litterarum magnifici viri comitis Stephani Bubeek, iudicis curie vestre, inter religiosum virum fratrem Paulum, abbatem de Beel, actorem et Benedictum dictum Voryu de Meger in causam attractum adiudicatoriarum, quas cum inpressione capitis sigilli nostri reclusas cum presentibus vobis duximus remittendas, per dominum Iohannem, prepositum Iauriensis ecclesie, vicecomitemque capelle vestre hominem vestre maiestatis, presente testimonio nostro in octavis festi Epiphanie Domine proxime preteriti [1368. jan. 13.] possessionaria et metalis revisio fieri debuisset. Ipso termino propinquante prefato domino preposito, ut in litteris vestris preceptoriis nobis directis vidimus contineri, in vestris servitiis occupato, ideoque ad premissa peragenda accedere non valente, iuxta seriem earumdem litterarum vestrarum, quarum tenor per omnia nosscitur esse talis:||
Lodovicus, Dei gratia rex Hungarie, fidelibus suis capitulo Posoniensi salutem et gratiam. Cum nos ad omnia negotia, que inter religiosum virum fratrem Paulum, abbatem de Beel et Benedictum dictum Voryu iuxta continentiam litterarum iudicis curie nostre mediante magistro Iohanne, comite capelle nostre, homino nostro, fieri debebant peragenda, nunc eodem comite capelle nostre in aliis nostris occupato servitiis honarabilem virum Valentinum, lectorem Strigoniensem, capellanum et hominem nostrum specialem duximus transmittendum: fidelitati vestre firmiter precipiendo mandamus, quatenus vestrum mittatis hominem pro testimonio fide dignum, quo presente prefatus homo noster omnia ea, que in dictis litteris iudicis curie nostre continentur, inter predictas partes faciat et exerceat sine variatione aliquali. Et post hoc totius facti seriem, ut fuerit expediens, nobis fideliter rescribatis. Datum in Vyssegrad, quinto die festi Epiphaniarum Domini, anno eiusdem millesimo trecentesimo sexagesimo octavo [1368. jan. 10.] ad exequenda eodem modo omnia premissa, una cum predicto domino Valentino, lectore Strigoniensi, homine vestro speciali, magistrum Paulum de Gutta, socium et concanonicum nostrum, pro testimonio transmisimus fide dignum. Qui demum ad nos reversi nobis concorditer retulerunt, quod ipsi in predictis octavis festi Epiphanie Domini proxime nunc preteritis [1368. jan. 13.] ad faciem possessionis Nyul vocate accedendo et usque ad tertium diem inclusive, quamdiu expediens extitisset et dictus Benedictus petivisset, inibi perseverando universis vicinis et conmetaneis eiusdem possessionis Nyul et specialiter hiis, qui in eadem portiones possessionarias habere dinosscuntur et quorum intererat, illuc legitime convocatis, ipsisque et procuratoribus, officialibus ac hominibus specialibus, nec non iobagionibus eorumdem, presertim autem dominis Gyuke, Sancti Adalberti de Iaurino et Stephano, Papuch ecclesiarum prepositis, Nicolao moderno et Mychaele pridem decanis, canonicis videlicet predicte ecclesie Iauriensis, cum villico et aliis iobagionibus honorabilis capituli eiusdem ecclesie Iauriensis de eadem Nyul, vice et nomine eiusdem capituli inibi portionati, item Iohanne, filio Stephani, officiali et duobus villicis eorum, populis universis prioris monasterii de Leuld in eadem Nyul residentibus in persona ipsius prioris tunc absentis, item Nicolao, filio Luka et Loy servitoribus domini abbatis Sacri Montis Pannonie, qui decimas eiusdem domini abbatis in dicta Nyul a pluribus annis citra exigere consuevissent et aliis familiaribus ac iobagionibus ipsius domini abbatis in persona eiusdem, item nonnullis iobagionibus ecclesie de Turuch similiter in eadem Nyul portionati, preterea Nicolao, filio Paznan, officiali domine relicte Pauli dicti Magyar et propositi de Papuch prelibati in villa Ech dicte possessioni Nyul contigua, constitutis et aliis tam eorumdem domine et prepositi ac filiorum Gogan, domine relicte et Iohannis, filii Pauli Magni ac aliorum diversorum in eadem portionatorum iobagionibus in ipsa Ech residentibus in personis eorumdem; quibusdam etiam iobagionibus regalibus et ecclesie de Turuch predicte de villa Nogbarath, officiali et villicis de eadem ad ipsorum vestri et nostri hominum legitimam vocationem venire nolentibus, item quibusdam nobilibus de Zutur, item Nicolao villico de Chetun, in personis filiorum Ders illic conparente, sed ante infradicte reambulationis perfectionem sponte ab inde recedente, insuper aliis omnibus, qui interesse voluissent et potuissent, presentibus partibus nichilominus supradictis personaliter inibi constitutis, sed prescripto Benedicto prima die in facto reambulationis fiende frivola excusatione procedere recusante; altera die sequenti memoratam possessionem Nyul ad habundantiorem cautelam a parte possessionum Zenthleurench et Kisfalud predicti domini abbatis Sacri Montis Pannonie, item a parte Ech, Tuneu filiorum Ders pretactorum, Nagbarath et Sutur (!) prefatarum, dicte possessioni Nyul undique conmetanearum iuxta demonstrationem omnium hominum predictorum inibi existentium per suas veras et antiquas metas, distinctiones et limites ubique notorie apparentes et evidenter repertas et inventas, metis per predictum Benedictum pro distinctione inter partes litigiosi territorii per predictum abbatem Felkerth, per ipsum vero Benedictum Megere vocari contrariose allegati de novo erectis et in litteris regalibus conprehensis de ipsa reambulatione penitus obmissis per totum suum gyrum reambulassent et revidissent; ipsaque reambulatione et revisione peractis, omnibusque necessario revidendis et investigandis ac plene revisis et investigatis, totum presignatum territorium litigiosum intra metas et limites sepedicte possessionis Nyul per ipsos, ut prefertur, reambulatas et revisas undique includi et haberi ac iuxta et inter terras aliorum, specialiter autem prioris de Leuld prenotati, in eadem Nyul portionatorum absque aliquali specialium metarum antiquarum distinctione adiacere fide oculata perspexissent et conperissent, nullo omnino vicinorum et conmetaneorum aut hominum predictorum in premissis palam et occulte contrarium allegante, sed ipsis omnibus et singulis idem territorium intra dictas metas et limites ac terras possessionis Nyul adiacere et Felkerth non Megere appellari acclamantibus, dicentibusque quibusdam, quod quedam pauce vinee intra ipsam possessionem Nyul, in alio loco, qui Megere vel Pyckalo vocaretur, in portione scilicet prepositi de Turuch, sibi haberentur; demum ad petitionem et instantiam sepefati Benedicti officialis et universi villici ac populi de Nyul antedicti, nec non predicti domini de capitulo prenotato in eo, utrum dictum territorium litigiosum intra vel extra metas dicte possessionis Nyul et inter terras aliorum inibi portionatorum iaceat et utrum de reambulatione premissa contentarentur, nec ne, per ipsos vestrum et nostrum homines manifeste requisiti, voce unanimi ipsum territorium, omniaque intra metas preperreambulatas et inter terras aliorum in dicta Nyul portionatorum inclusum omnino haberi et premissam reambulationem undique iuste ac debite fore factam respondissent. Datum in festo Beate Prissce virginis et martiris, anno prenotato. [1368. jan. 18.]