(N)os comes Nicolaus de Zeech, iudex curie serenissimi et magnifici principis domini Lodovici, Dei gratia incliti regis Hungarie, Polonie, Dalmatie et cetera, comitatomque (!) Posoniensem tenens pro honore, memorie conmendantes tenore presentium significamus, quibus expedit, universis, quod nobis feria sexta proxima ante festum Nativitatis Beati Iohannis Baptiste in anno Domini millesimo trecentesimo octogesimo primo preterita [1381. jún. 22.] una cum regni nobilibus nobiscum in iudicio sedentibus, causalesque processus quorumlibet nostri in presentia litigantium iusto iuris tramite discutientibus, Ladislaus, filius Valentini, pro conventu ecclesie Sancti Martini Sacri Montis Panonie cum procuratoriis litteris eiusdem ad nostram veniendo presentiam quasdam tres litteras, duas comitis Iacobi, unam videlicet adiudicatoriam et secundam iudicialem ac tertiam nostram similiter iudicialem, necnon quedam paria litterarum regalium et eiusdem comitis Iacobi prorogatoriarum nobis presentarat, in quarum prima, videlicet dicti comitis Iacobi adiudicatoria hic in Vissegrad duodecimo die octavarum diei Medii Quadragesime in anno Domini millesimo trecentesimo octogesimo [1380. márc. 18.] emanata expresse habebatur, quod Nicolaus, filius Endre, pro domino Ladislao gubernatore abbate Sancti Martini, Sacri Montis Pannonie et conventu loci eiusdem cum procuratoriis litteris eorundem iuxta continentiam priorum litterarum ipsius comitis Iacobi prorogatoriarum in octavis festi Beati Georgii martiris in anno Domini millesimo septuagesimo nono preteritis [1379. máj. 1.] in figura iudicii eiusdem comitis Iacobi conparendo contra dominum fratrem Andream, prepositum ecclesie Sancti Ladislai, ordinis suprapelliciatorum et Mathiam Bissenum quasdam litteras capituli Iauriensis citatorias pariter et recaptivatorias domino nostro regi ad suum litteratorium mandatum rescriptas, formam recaptivationis tributarie, contradictorique (!) inhibitionis et citationis in se habentes, asserens actionem et propositionem dictorum domini Wladizlai et conventus litteris contineri in eisdem, eidem comiti Iacobo presentasset declarantes, quod, cum ipsi dominus Wladizlaus gubernator et conventus Sancti Martini Sacri Montis Panonie receptis Mychaele, filio Petri, de Ech regio et domino Ladislao presbitero, rectore altaris Beati Petri apostoli, dicti capituli hominibus feria quinta proxima ante dominicam Ramispalmarum in dicto anno preterita [1379. ápr. 7.] ad faciem possessionis Iuth vocate vicinis et conmetaneis suis legitime inibi convocatis et presentibus accedendo tertiam et decimam partes tributi in dicta villa Iuth exigi consueti per ipsos regium et dicti capituli Iauriensis homines eo iure, quo eis dinossceretur pertinere perpetuo possidendam statui facere voluissent, Mychael, iobagio dicte ecclesie Sancti Ladislai, ordinis suprapelliciatorum, in persona dicti religiosi viri fratris Andree prepositi et Iohannes, tributarius et iobagio dicti Mathie Bisseni, ipsos regium et dicti capituli homines ab huiusmodi statutione dicte tertie et decime partium ipsius tributi prohibuissent, ob quam prohibitionem ipsos Andream prepositum et Mathiam Bissenum ipsi regius et dicti capituli homines contra predictos dominum Wladizlaum et conventum ad octavas festi Beati Georgii martiris tunc venturas [1379. máj. 1.] in regie maiestatis presentiam citavissent;||
quibus quidem litteris exhibitis prefatus procurator ipsorum domini Wladizlai et conventus rationem premisse contradictorie inhibitionis coram ipso comite Iacobo assignari postulasset per dominum Andream prepositum et Mathiam Bissenum supradictos. Quo percepto predictus dominus frater Andreas prepositus personaliter et Nicolaus filius Pauli, pro predicto Mathia Bisseno cum procuratoriis litteris conventus ecclesie Symigiensis ad ipsius comitis Iacobi veniendo presentiam respondissent ex adverso, quod tempore recaptivationis et statutionis dictarum tertie et decime partium predicti tributi in personis eorundem prepositi et Mathie pro eo prohibitio facta fuisset annotata, quia medietas ipsius tributi in dicta villa Iuth exigi consueti eidem domino Andree preposito, alia vero medietas eiusdem tributi Mathie Bisseno vigore instrumentali pertineret, que instrumenta ipsi non ad tunc, sed in termino ulteriori per ipsum comitem Iacobum eis dando coram ipso exhibere prompti essent et parati; unde idem comes Iacobus hiis perceptis iudicando conmisisset eo modo, quod predicti frater Andreas prepositus et Mathias Bissenus universa eorum litteralia instrumenta, si que in premissis haberent confecta, in octavis festi Beati Mychaelis archangeli tunc venturis [1379. okt. 6.] contra ipsos dominum Wladizlaum et conventum, similiter instrumenta, si que in premissis haberent confecta producere debentes, coram ipso exhibere tenerentur, ut hiis visis iudicium et iustitiam idem facere valeret inter partes in premissis; a quibus quidem octavis festi Beati Mychaelis archangeli dum ipsa instrumentalis exhibitio partes inter prescriptas iuxta continentiam litterarum ipsius comitis Iacobi prorogatoriarum de regio generali mandato ad octavas diei Medii Quadragesime tunc venturas [1380. márc. 7.] prorogata extitisset. Tandem ipsis octavis instantibus dominus frater Stehanus, procurator et aministrator abbatie dicte ecclesie Sancti Martini Sacri Montis Panonie, dicto domino Wladizlao gubernatore de ipsa ecclesia alienato, pro se personaliter et pro ipso conventu cum procuratoriis litteris eiusdem ad annotati comitis Iacobi veniendo presentiam, quasdam duas litteras privilegiales dominorum Bele et alterius Bele, olim regum Hungarie, ipsi comiti Iacobo presentasset, in quarum unius, anno dominice incarnationis millesimo centesimo tricesimo septimo [1137.] emanate tenore inter alia hec clausula per ipsum comitem Iacobum reperta fuisset:||
Preterea concessi eidem ecclesie Sancti Martini tertiam et decimam partes tributi de Fok et totius comitatus Symigiensis et etiam tertiam partem tributi totius comitatus Posoniensis tam in magnis, quam in parvis et in omni loco, ubicumque tributum ad presens exigitur vel ad futurum ex aliqua institutione exigi contigeret.||
Secunda vero earundem anno Domini millesimo ducentesimo sexagesimo secundo, [1262.] regni autem sui anno vigesimo octavo confecta predictas litteras privilegiales predicti domini alterius Bele regis in superioribus sensualiter conscriptas transscribendo confirmasset.||
Quibus quidem litteris exhibitis prefatus dominus frater Stephanus premissa per annotatos dominum prepositum et Mathiam Bissenum exhiberi assumpta instrumenta per eosdem exhiberi postulasset coram comite Iacobo prenotato, quo audito dominus Nicolaus prepositus dicte ecclesie Sancti Ladislai de Lulya, in quem presens causa mortuo dicto domino fratre Andrea preposito extitisset redagta (!), personaliter, item Antonius, filius Zyma, pro prefato Mathia Bisseno cum procuratoriis litteris conventus Symigiensis in presentia ipsius comitis Iacobi venientes, primo prefatus dominus Nicolaus prepositus premissis exhiberi assumptis instrumentis quasdam litteras dicti domini nostri Lodovici regis patentes, secreto suo sigillo consignatas ipsi comiti Iacobo presentasset, habentes hunc tenorem:||
Lodovicus, Dei gratia rex Hungarie, Polonie, Dalmatie etc., fidelibus suis universis mercatoribus et viatoribus ac aliis cuiusvis status hominibus, quorum interest, salutem et gratiam. Cum nos portum in possessione monasterii Sancti Ladislai regis de monte Lulye Iuthun vocata iuxta fluvium Sar nuncupatum habitum, necnon forum in eadem habitum, iam anihilatum in statum debitum et pristinum volumus reformare, fidelitati vestro firmo regio sub edicto mandamus, eandemque per presentes assecuramus, quatenus ad predictum forum et portum cum omnibus rebus et bonis vestris deinceps semper venire debeatis aliis viis vestris derelictis more consueto, in ipsoque portu solutis consuetis datiis, in eodem foro peractis negotiationibus vestris, quocunque volueritis, pacifice et quiete procedatis salvis rebus atque personis vestris sub nostra protectione speciali, aliud non facturi et hec volumus in foris et locis publicis proclamari. Datum in Vissegrad, secundo die festi Asscensionis Domini, anno eiusdem millesimo trecentesimo septuagesimo octavo. [1378. máj. 28.]||
Quibus exhibitis idem frater Nicolaus retulisset eo modo, quod, cum frater Benedictus, prepositus dicte ecclesie Sancti Ladislai predecessor suus per quosdam suos emulos in propria domo sua vulneratus ac dicta ecclesia sua devastata extitissent, tunc universe littere et instrumenta ipsius ecclesie ab ipsa ecclesia alienate et amissa fuissent et ex eo ipse alia instrumenta in premisso non valeret exhibere; et demum memoratus procurator ipsius Mathie Bisseni pro preassumptis producere instrumentis quasdam litteras domini Vilhelmi, episcopi ecclesie Quinqueecclesiensis, comitis capelle regie, hic in Vissegrad quarto die festi Beate Dorothee virginis et martiris in anno Domini millesimo trecentesimo septuagesimo quarto [1374. febr. 9.] emanatas predicto comiti Iacobo curasset exhibere, sua serie ipsum edocentes, quod discreti viri domini Iohannes, lector, Iacobus cantor et Stephanus decanus ecclesie Wachyensis pro honorabili capitulo eiusdem ecclesie cum procuratoriis litteris eorundem ab una, parte vero ex altera magister Mathias Bissenus de Nezd personaliter coram ipso comite capelle regie constituti, per eosdem dominos confessum extitisset et relatum, quod idem capitulum ecclesie Vachiensis quandam possessionem eorum Iuthun vocatam in comitatu Symigiensi iuxta fluvium Sar existentem, desertam et vacuam ipsi magistro Mathie usque vitam suam more feudali tenendam et conservandam sub conditionibus in eisdem litteris declaratis dedissent et contulissent.||
Quarum quidem litterarum exhibitionibus factis, partibusque suo modo expositis magister Stephanus et Andreas, canonici dicte ecclesie Wachiensis pro capitulo eiusdem ecclesie cum procuratoriis litteris eiusdem capituli in prefati comitis Iacobi exurgentes presentiam respondissent eo modo, quod, quia memoratus magister Mathias Bissenus annotatam possessionem ab ipso capitulo, ut est premissum, conservaret, ideo predictum tributum vel aliquam partem eiusdem absque revisione instrumentorum dicti capituli alienare non valeret, idem vero capitulum litteralia sua instrumenta super facto dicte possessionis et suarum pertinentiarum confecta requirendo in termino ulteriori per ipsum comitem Iacobum eidem dando coram ipso comite, Iacobo exhibere promptum esset et paratum; hiis itaque perceptis idem comes Iacobus discussionem premisse cause inter predictum conventum Sancti Martini ab una ac dominum Nicolaum prepositum et Mathiam Bissenum supradictos parte ab altera ad octavas festi Nativitatis Beati Iohannis Baptiste tunc venturas [1380. júl. 1.] prorogans conmississet eo modo, ut idem capitulum universa litteralia sua instrumenta, si que super facto dicte possessionis Iuth haberent confecta in dictis octavis Sancti Iohannis Baptiste tunc venturis coram ipso exhibere teneretur, quibus visis iudicium et iustitiam ficere valeret inter partes in premissis.||
In secunda autem littera iudiciali dicti comitis Iacobi vigesimo octavo die octavarum festi Nativitatis Beati Iohannis Baptiste anno Domini millesimo trecentesimo octogesimo preterito [1380. júl. 28.] confecta habebatur, quod predictus Mathias Bissenus per Ladislaum, filium Valentini, legitimum procuratorem dicti conventus Sancti Martini Sacri Montis Panonie coram ipso comite Iacobo legitime expectatus suam in presentiam ad dictas octavas Sancti Iohannis Baptiste non venisset, nec misisset se mediantibus predictis litteris iudicialibus in iudicio agravari permittendo.||
Predicte vero littere dicti domini nostri regis et comitis Iacobi prorogatorie dictam causam, que inter predictum conventum ecclesie Sancti Martini ab una et inter fratrem Nicolaum prepositum ecclesie Sancti Ladislai regis de Lulye ab altera habitam pro eo, quia prefata ecclesia Sancti Martini abbate sibi presidente ad tunc vacasset, ad octavas festi Beati Georgii martiris proxime tunc preteritas [1381. máj. 1.] prorogatam extitisse declarabat (!).||
Ipsa siquidem littera nostra iudicialis quatragesimo (!) primo die predictarum octavarum Sancti Georgii [1381. jún. 10.] confecta declarabat, quod predictus dominus Nicolaus prepositus per annotatum Ladislaum, filium Valentini, legitimum procuratorem predicti conventus, congruis diebus earundem octavarum coram nobis expectatus nostram in presentiam venire vel mittere non curasset, sed se mediantibus predictis litteris nostris iudicialibus agravari permisisset.||
Quibus quidem litteris exhibitis prefatus procurator ipsius conventus allegarat eo modo, quod idem conventus prefatos dominum Nicolaum, prepositum ecclesie Sancti regis Ladislai et Mathiam Bissenum, si iuri consonum fore videretur, contra se ad terminum legitimum vellet facere evocari. Cumque nos eosdem dominum Nicolaum prepositum et Mathiam Bissenum super premissis discussionem recepturos ac de dictis iudiciis satisfacturos per regium et dicti capituli Iauriensis homines contra annotatum conventum ecclesie Sancti Martini ad octavas festi Beati Iacobi apostoli tunc venturas, [1381. aug. 1.] ad quas causam inter predictum conventum ab una et inter predictum capitulum ecclesie Vachiensis ab altera habitam mediantibus aliis litteris nostris prorogaveramus, regiam in presentiam evocari fecissemus; ab eisdem octavis festi Beati Iacobi apostoli, dum causa inter predictos conventum actorem ab una ac dominum Nicolaum, prepositum ecclesie Sancti regis Ladislai et Mathiam Bissenum parte ab altera in causam attractos ac etiam ipsa instrumentalis exhibitio, quam predictum capitulum ecclesie Wachiensis in eisdem octavis facere debuisset, iuxta continentias litterarum nostrarum prorogatoriarum deversi modo ventilando ad octavas festi Beati Georgii martiris proxime preteritas [1382. máj. 1.] cum iudicio sex marcarum duplatarum per ipsos dominum prepositum et Mathiam Bissenum deponendarum prorogative devenisset. Tandem ipsis octavis instantibus magister Andreas decanus pro ipso capitulo ecclesie Vachiensis cum procuratoriis litteris eiusdem ad nostram veniendo presentiam, presentibus dicto domino Nicolao preposito ac Petro similiter preposito, qui pro ipso conventu ecclesie Sancti Martini cum procuratoriis litteris eiusdem coram nobis asstabat, petente dicto procuratore eiusdem conventus pro premissis exhibere assumptis instrumentis, quasdam duas litteras, unam comitis Pauli, similiter condam iudicis curie regie et aliam capituli Budensis privilegiales nobis presentarat.||
Quarum prima, videlicet ipsius comitis [Pauli] littera privilegialis in quindenis octavarum festi Epiphanie Domini anno eiusdem millesimo trecentesimo tricesimo primo [1331. jan. 27.] emanata, tenorem quarundam litterarum capituli ecclesie Wesprimiensis in anno Domini millesimo ducentesimo septuagesimo nono, tertio Nonas Maii [1279. máj. 5.] emanatarum transcriptive in se habentes (!) nobis presentarat [declar]antes inter alia, quod meta possessionis Adand inter alias metas in eisdem litteris conscriptas, quam scilicet possessionem nobilis domina Katherina vocata, filia Farkasi, filii Tholomei, relicta Elek, filii Mychaelis de genere Zalok, cum Iohanne filio suo vendidissent ... Pethus, filio Pethus et suis heredibus pro quatraginta marcis fini argenti de villa Sueyn, penes aquam Sar existentem, directe cum continuis metis binis ad partem orientalem procedendo attingeret terram ecclesie Vachiensis Iuth vocatam.||
Altera autem, videlicet ipsius capituli Budensis littera privilegialis in festo Nativitatis Beati Iohannis Baptiste in anno Domini millesimo trecentesimo septuagesimo quarto, [1374. jún. 24.] tenorem quarundam litterarum domini Karuli, condam regis Hungarie, hic in Visegrad, in dominica Circumdederunt in anno Domini millesimo trecentesimo tricesimo quinto [1335. febr. 12.] emanatarum transcriptive in se habens denotabat, quod discreto viro magistro Vincentio, canonico ecclesie Vachiensis pro se et pro toto capitulo eiusdem ecclesie cum sufficienti procuratorio eorundem ab una et Nicolao, filio Ugrini, filii Ladislai, similiter pro se et pro Ladislao, fratre suo, cum legitimo procuratorio conventus Symigiensis parte ab altera coram dicto domino Karulo rege constitutis per eosdem conmuni consensu, votoque unanimi, vive vocis oraculo propositum extitisset eo modo, quod quamquam super facto possessionis Iuth nominate in comitatu Symigiensi existentis, quam actenus a quorundam temporum retroactorum spatio Ugrinus, pater eorundem Nicolai et Ladislai, ipsorumque progenitores ac ipsi Nicolaus et Ladislaus, tamquam eorum heredes, tenuissent, ipsum capitulum contra prenotatos filios Ugrini, questionem moventes, susscitassent, tamen ut ex se ipsis pacis emulis perpetue concordie amatores, indissolubilisque pacis alumpnus (!) efficerentur et ut omnis rancoris, odii et invidie, necnon controversie fomes radicitus evulsa de medio ipsorum extirparetur ac deinceps conquiesscerent perpetue pacis sub umbra usque in futurum, bonorum virorum arbitrio, ordinatione et amicabili conpositione mediante ad talem unionis formam perpetuam devenissent, ut ipsi filii Ugrini recognosscentes et mera veritate eos edocente intelligentes pretactam possessionem Iuth, olym in antea per patrem, parentumque suorum progenitores pro (!) consequensque eosdem Nicolaum et Ladislaum usque tunc possessam de iure et iurisdictione prenotate ecclesie Wachiensis esse et prefuisse ac legitimi iuris titulo mediante ipsam ad eandem iure plenissimo debere pertinere, dictam possessionem Iuth, tamquam ad ius et proprietatem prescripte ecclesie Vachiensis omnimode spectantem et pertinentem cum omnibus suis utilitatibus et pertinentiis suis universis, videlicet foro, portu aque et eius tributo ac aliis quibusvis utilitatum omnium integritatibus sub eisdem signis et terminis, quibus ipse Ugrinus et eius progenitores possedissent, nil iuris, nilque proprietatis sive dominii sibi in eadem deinceps reservantes, prescripte ecclesie Wachiensi, sine preiudicio iuris alieni et specialiter ecclesie Albensis iure salvo remanente, remisissent, resignassent, necnon restituissent coram domine rege Karulo prenotato, obligantes se et suos herecies ab omnibus hominibus de generatione ipsorum et specialiter a Blasio de Fony et Zank, fratre eiusdem, eorum proximis, ipsorumque heredibus processu temporum prelibatam ecclesiam Wachiensem ratione dicte possessionis inpetere volentibus expedire propriis eorum laboribus et expensis, in succubitu duelli potentiarii convicti habeantur eo facto, si quovis temporum curriculo ipsi vel ipsorum heredes contra eandem super hoc questionem suscitarent.||
Quarum quidem litterarum exhibitionibus factis prefati dominus prepositus de Lulya et magister Andreas decanus, procurator ipsius capituli, allegarant eo modo, quod, licet prefatus rex Bela tertiam et decimam partes tributi totius comitatus Symigiensis prefate ecclesie Sancti Martini, ut premitteretur, contulerit, tamen in prefata possessione eorum Iuth nunquam aliquod tributum fuisset, sed solum vadus seu portus super fluvio Sar vocato cum maximis laboribus manu factis pro necessitate transeuntium per navem haberetur et ex eo eidem ecclesie Sancti Martini de ipso portu seu vado nulla portio secundum donationem dicti domini Bele regis deberet provenire.||
Quibus perceptis, predictisque procuratoribus partium eisdem in premissis per nos iuris equitatem inpertiri postulantibus, quamquam prefati dominus prepositus et magister Andreas decanus in predicta possessione Iuth vocata tributum non fuisse, sed solum vadum seu portum fore allegaverint ac tamen prefati Nicolaus et Ladislaus, filii Ugrini de Toruey, in predicto anno Domini millesimo trecentesimo tricesimo quinto [1335.] dictam possessionem Iuth eidem capitulo Wachiensi, velut ius ipsorum, cum omnibus suis utilitatibus et specialiter foro, portu aque et eius tributo in perpetuum reliquisse, resignasse ex premissis litteris cernebatur et sic in ipsa possessione Iuth tributum esse et ab eodem tempore dictum capitulum et prepositos de Lulya redditus et proventus ab ipso vado et tributo semper tulisse et recepisse adinveniebantur et sic idem conventus Sancti Martini predictam tertiam et decimam partes in ipso tributo seu portu velut in aliis tributis in dicto comitatu Symigiense existentibus secundum sanctionem et collationem dicti domini Bele regis eidem sue ecclesie de iure habere et tollere debere agnosscebatur, pro eo una cum prelatis, baronibus et nobilibus regni, tribunal iudiciarium nobiscum sedentibus, maturo adhibito consilio predictas tertiam et decimam partes reddituum et proventuum predicti tributi seu portus in dicta Iuth habiti et exigere consueti eidem ecclesie Sancti Martini adiudicaramus in perpetuum possidere, percipere, tenere et habere ita tamen, ut, quia prefati procuratores ipsarum partium absque carina in dicto portu seu vado nullam tributariam exactionem facere et habere posse referabant, ideo conmiseramus eo modo, ut prefatus conventus eosdem capitulum et prepositum de Lulya, quo ad suam portionem, semper pro reformatione et renovatione carinarum et aliarum quarumlibet necessitatum ipsius vadi seu tributi laboribus et expensis successivis temporibus subsidiare et adiuvare teneretur. Et, quia idem conventus in dominium premissarum tertie et decime partium ipsius tributi seu vadi introduci et statui debere videbatur, pro eo amicitiam dicti conventus Symigiensis litteratorie petieramus diligenter, quatenus ipsorum mitterent hominem pro testimonio fide dignum, quo presente homo regius infradeclarandus in octavis festi Beati Iacobi apostoli tunc venturis [1382. aug. 1.] ad faciem predicte possessionis Iuth vocate vicinis et conmetaneis eiusdem universis illic legitime convocatis et presentibus accedendo, tertiam et decimam partes predicti tributi seu portus in eadem Iuth exigi consueti cum omnibus suis proventibus et redditibus ad easdem spectantibus eidem conventui Sancti Martini statueret et conmitteret perpetuo possidendam contradictione quorumlibet non obstante et post hec ipsius statutionis tertie et decime partis ipsius tributi seriem ad easdem octavas domino nostro regi fideliter rescriberet conventus Symigiensis supradictus.||
Tandem ipsis octavis festi Beati Iacobi instantibus prefatus dominus Petrus prepositus pro ipso conventu cum procuratoriis litteris eiusdem ad nostram veniendo presentiam, litteras ipsius conventus Symigiensis super premissis domino nostro regi rescriptionales nobis presentavit habentes hunc tenorem:||
Serenissimo principi domino Lodovico, Dei gratia inclito regi Hungarie, Polonie, Dalmatie etc., domino ipsorum naturali, conventus monasterii Sancti Egidi de Symigio orationum sufragia debitarum. Litteris magnifici viri comitis Nicolai de Zeech, iudicis curie regie maiestatis, adiudicatoriis nobis directis sumpma cum obedientia receptis et iuxta earundem continentiam una cum magistro Stephano, notario dicti comitis Nicolai, de curia vestra ad infrascripta specialiter transmisso, nostrum hominem, videlicet fratrem Philipum subdiaconum, unum ex nobis ad ea, que in dictis litteris adiudicatoriis deliberative continentur, peragenda nostro pro testimonio transmissimus fide dignum. Qui demum exinde ad nos reversi nobis concorditer retulerunt, quod ipsi in octavis festi Beati Iacobi apostoli proxime preteritis [1382. aug. 1.] ad faciem predicte possessionis Iuth vocate vicinis et conmetaneis eiusdem universis illic legitime convocatis et presentibus accessissent ac tertiam et decimam partes predicti tributi seu portus in eadem Iuth exigi consueti cum omnibus suis proventibus et redditibus ad easdem spectantibus conventui ecclesie Sancti Martini, Sacri Montis Panonie, statuissent et conmisissent perpetuo possidendas contradictione quorumlibet non obstante, Datum duodecimo die diei statutionis prenotate, anno Domini millesimo trecentesimo octogesimo secundo. [1382. aug. 12.]||
Nos igitur predictam tertiam et decimam partes tributi seu portus in eadem Iuth exigi consueti simul cum omnibus proventibus et redditibus ad easdem spectantibus predicte ecclesie Sancti Martini Sacri Montis Panonie per ipsos regium et ipsius conventus Symigiensis homines termino in predicto iuxta nostram iudiciariam conmissionem supradictam ex serie premissarum litterarum ipsius conventus rescriptionalium statutas fuisse agnosscentes, easdem simul cum ipsis proventibus et redditibus eidem ecclesie Sancti Martini Sacri Montis Panonie in perpetuum relinquimus et conmisimus possidere, tenere et habere salvo iure alieno. In cuius rei memoriam, firmitatemque perpetuam presentes eidem ecclesie Sancti Martini Sacri Montis Panonie litteras nostras privilegiales concessimus pendentis sigilli nostri autentici munimine roboratas. Datum in Wisegrad, sedecimo die termini prenotati, anno Domini millesimo trecentesimo octogesimo secundo supradicto. [1382. aug. 16.]