Maria, Dei gratia regina Hungarie, Dalmatie, Croatie etc., fidelibus suis universis prelatis, baronibus, comitibus, castellanis, nobilibus, officialibus et aliis cuiusvis dignitatis et status hominibus, item civitatibus et liberis villis, ipsarumque rectoribus, iudicibus et villicis, quibus presentes ostenduntur, salutem et gratiam. Cum antiqua consuetudine regni nostri requirente quilibet nobiles et viri ecclesiastici suos iobagiones et famulos inpossessionatos ad instar iobagionum in suis possessionibus conmorantium ipsimet iudicandi habeant facultatem, fidelitati igitur vestre firmiter prescipiendo mandamus, quatenus iobagiones et famulos inpossessionatos fidelis nostri religiosi viri domini fratris ... (!), abbatis monasterii Sancti Martini Sacri Montis Panonie, in quibuslibet possessionibus monasterii sui predicti residentes nullos in vestris faciatis possessionibus aut vestro in medio iudicare, vel vestro astare iudicatui conpellere aut res et bona eorundem arestare seu facere prohiberi audeatis, sed si qui quicquid actionis vel questionis contra ipsos iobagiones et famulos inpossessionatos dicti domini abbatis habent, vel habuerint, hoc coram eodem domino abbate vel suorum officialium legittime exequantur libertate ipsius monasterii exigente, qui omnibus querulantibus sufficiens iustitie conplementum iuris ordine mediante tenebuntur observare ex parte eorundem. Aliud igitur, sicut nostram indignationem incurrere formidatis, non facturi. Datum in Segesd, feria quarto proxima post dominicam Ramispalmarum, anno Domini millesimo trecentesimo nonagesimo primo. [1391. márc. 22.]