Nos, capitulum ecclesie Iauriensis, memorie commendantes tenore presencium significamus, quibus expedit universis, quod religiosi viri, fratres conventuales monasterii Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie, quam plura privilegia nostram produxerint in presenciam ad protestandum et brevi docendum compendio, quod portus communiter sive generaliter et ripe proprie et specialiter fluvii Danubii comitatus Posoniensis, idest loca, ubi res seu merces in navibus per ipsum fluvium deferentur et inferuntur, quo ad terciam partem proventuum seu tributorum de ipsis mercibus proveniencium, ad supradictum pertinerent monasterium; res vero, que ratione tributi seu telonii exiguntur, ea ratione quandoque vectigalia vocarentur, quia sive per terram sive per aquam ad loca vehuntur ipsorum tributorum. Ostendentes prefati fratres nobis primo in transcripto privilegii Sancti regis Stephani inter cetera huiusmodi verba: tributa autem, que a Sancto rege Stephano ecclesie Sancti Martini sunt donata, hec sunt: tercia pars de Poson etc.; apparet autem ipsum Sanctum regem Stephanum, ut in eodem continetur tenore, talem fecisse conclusionem: precipimus itaque sub testificacione Salvatoris Domini nostri Iesu Christi, ut nullus archiepiscopus, episcopus, dux, marchio, comes, vicecomes seu aliquis homo magnus sive parvus de iamfato monasterio aliquomodo se intromittere in mancipiis, terris, vineis, decimacionibus, piscacionibus, ripis, placitis sine concessione abbatis eiusdem monasterii audeat, quod si fecerit etc., et secundum hoc supradicti fratres monasterii Sancti Martini protestati sunt coram nobis non aliud esse predictas ripas in prefato tenore privilegia Sancti regis Stephani nominatas, nisi portus fluencium aquarum, ubi merces seu tributa de navibus et nautis colliguntur iuxta probabilem et mundo manifestatam ambiguarum diccionum explanacionem et consequentem modernorum declaracionem, tradente inrefragibili auctoritate et sic dicente, telonium dicitur, ubi merces navium et nautarum emolumenta redduntur, telon Grece, Latine tributum, id est locus, ubi tributa premisso modo exiguntur. Porro in tenore privilegii domini Bele regis, sicut conspeximus sequentes magis sensum, quam verborum continuationem, inter plura alia continentur, quod idem dominus Bela rex terciam partem tributi tocius comitatus Posoniensis, tam in magnis, quam in parvis et omni loco, ubicumque tributum ad presens exigitur, vel ad futurum ex aliqua institucione exigi contigerit etc. in perpetuum donavit monasterio Sancti Martini supradicto; in qua donacione, protestantur prefati fratres, includi et contineri portus seu ripas Danubii dicti Posoniensis comitatus, cum notabiliter sit positum: omni loco et ubicumque ut supra: que verba Bele regis viderentur sufficienter posse concludere Posoniensibus emulantibus iura monasterii prenotati; ceterum ex literis privilegialibus domini Leustachii pridem regni Hungarie palatini constat eundem dominum palatinum terciam partem tributi seu navigii lucri in loco sive portu Danubii in opposito castri Posoniensis exigi consueti existentis etc. sentencialiter adiudicasse monasterio predicto et in perpetuum statuisse; preterea ex serie aliarum literarum privilegialium eiusdem domini Leustachii palatini manifestum est eundem dominum palatinum terciam partem tributi seu navigii lucri in portu Danubii vulgariter Challorew vocati existentis etc. statuisse monasterio memorato. Nichilominus comes Iohannes, filius Dominici de Paztoh, olim iudex curie regie, prout ex suis literis privilegialibus colligitur, ad faciem tributi seu navigii portus Alsowrew alio nomine Werekenye vocati etc. statui fecit seu adiudicavit monasterio antedicto.||
Ad satisfaciendum eciam dubitacionibus predictorum Posoniensium conancium ipsius iura prefati monasterii vendicare, protestantur fratres monasterii Sancti Martini predicti, quod sicut ipsi Posonienses opinatur, non debere censeri nomine tributi, quod de navibus et de nautis colligitur; ita quondam tempore domini Nicolai de Zeech, tunc iudicis curie regie, quidam nobiles comitatus Simigiensis, quibus predictum monasterium tributum de Iut, quod tantummodo de navibus exigitur, ordine iudiciario aquisivissent, merces, que ibidem de navibus tollerentur, non esse tributum asseruissent eoque naves ibidem proprio sumptu et labore dictorum nobilium servarentur itaque regerentur; sed quod illud, quod in prefata Iut de navibus seu de nautis colligitur, contra opinionem predictorum nobilium fuerit et sit tributum, prefatus comes Nicolaus de Zeech, ut in suis literis privilegialibus continetur, declaravit faciendo terciam et decimam partes predicti tributi seu portus in eadem Iut exigi sonsueti cum omnibus suis proventibus et redditibus etc. statuit monasterio memorato. Item ad declarandum supradictum, videlicet, quod portus tributum vocitetur, seu quod portubus tributa sint annexa, Bele rex, ut per suum patet privilegium; item quatuor molendina et tributum in Fyzetteu etc. quem idem rex ibi statuit et donavit monasterio Sancti Martini prelibato. Item iuxta tenorem domini Caroli regis possessio Nezmel cum tributo portus Danubii ac tributo ipsius Danubii sub his verbis: cum suis utilitatibus et pertinenciis universis, scilicet terris arabilibus, rubetis et tributo portus ac tributo ipsius Danubii, necnon tributo terre tam in ascendendo quam in descendendo exigendis etc. aliquibus donata sunt per regem iam nominatum. Item extante de similibus simili iudicio in tenore privilegii domini Bele regis confirmante privilegium Sancti regis Ladizlai breviter, sicut dicitur, tercius Budrog, in quo rex Ladizlaus dedit cum septem mansionibus piscatorum et portum et theloneum ipsius mercati etc. Ecce, inquiunt protestando prefati fratres his verbis ex donacione Sancti regis Ladizlai thelonium portus in Bodrog et eciam thelonium ipsius mercati, hoc est, ipsius fori pertinet ad monasterium supradictum. Item in tenore privilegii monasterii de Beel inter multa alia verba Sancti regis Stephani sunt ista: «que autem (in dotem) ipsius contulit, propriis volui vocabulis exprimere: videlicet tributa de foro regine et de foro Zyl et de portu Arpas in Raba, de portu et de foro in Camarin etc. loca ergo, quod sepius repetunt, ubi thelonia exigentur, que in tenore privilegii Sancti Stephani regis proprio et speciali nomine ripe appellantur, in privilegiis sequencium regum communi seu generali nomine portus constaret nominari. Item annotati fratres conventuales preterea, que superius sunt digesta et breviter tacta, protestantur pluribus racionibus et privilegiorum municionibus se posse argumenta predictorum Posoniensium solvere et eis facere instancias quelibet ad obiecta, mirante racione, qua temeritate negarentur portus esse tributum, ubi naves ad reddendas mercas (!) portubus applocantur. Siquidem fratres pretacti modo protestacionis, quod haberent quam plures literas prohibicionales contra ipsos Posonienses, qui ab antiquo predictos portus ab ipso monasterio quoad tertiam partem pro censu congruo conservassent, quamvis a tempore guerre nuper circa triennium incepte dicto monasterio exinde satis non fecissent Posonienses sepedicti. In quorum omnium testimonium presentes nostras literas sigillo nostro communitas prefato conventui concessimus iusticia requirente.