Nos capitulum ecclesie Strigoniensis memorie commendamus, quod reverendus in Christo pater dominus Gregorius, episcopus Milkoviensis, suffraganeusque ecclesie nostre Strigoniensis ac gubernator abbatie monasterii Sancti Mauritii de Beel, ad nostram personaliter veniendo presentiam exhibuit nobis quoddam privilegium Sancti regis Ladislai, incliti regis Hungarie, in pergamino patenter confectum ac sigillo eiusdem Sancti regis Ladislai consignatum, subiungens quod ipsum privilegium originaliter et in specie propter temporis moderni impacati qualitatem hinc inde deferre et ubi necesse foret producere et exhibere esset periculosum, petens igitur nos debita cum instantia, ut continentiam eiusdem privilegii in ea parte dumtaxat, qua possessiones prefati monasterii Kuppan et Quiar, necnon Pagiwad vocatas ac predium Zalamadi appellatum concernere dinosceretur, simul cum cursibus metarum earumdem et eiusdem de eodem privilegio transscribi et transumpmi facere, sibique sub sigillo nostro dare dignaremur ad cautelam. Cuius continentie tenor is est:||
In nomine Sancte Trinitatis et inseparabilis Deitatis. Notum esse cupimus tam futuri, quam etiam presentis temporis utriusque sexus hominibus, qualiter pie memorie abbas Beliensis, nomine Ioseph, cum consilio et testimonio omnium regie[curie] primatum, tam clericorum, quam religiosorum, laicorum, hoc privilegium de bonis vel rebus ad monasterium Sancti Mauricii pertinentibus iusserit describi, ac ne de subnotatis [predicti Sancti Mauricii] martiris bonis aliqua diminutio seu per negligentiam sive per alicuius invasionem admittatur, in memoriam posteris fecerit reservandum. Scriptum est autem dominice incarnationis Mo LXXXo VI anno, [1086.] regnante et annuente Hungarorum rege piissimo Ladislao; et ut in hoc privilegio nullus dubietatis remaneat scrupulus, predictus et admodum totius bonitatis executor, non auditor obliviosus factus, sed factor sui operis, [proprio sigillo precepit sigillari]. Prima villa Sancti Mauricii, que vocatur Cupan, notatur hiis marchiis: ab occidente tenditur ad pontem Iba, qui mittit ad caput vallis, que vulgo dicitur Qumlouozou, inde ad culmen vadit, quod vocatur Chigisti, a quo per medium ruris, quod dicitur [Thelchu], itur ad lupinum montem, de quo tendit ad statuam puti; idem protelatur ad arbustas [Prebruc], hinc cadit ad puteum, de quo descendit ad torrentem [Gremce], qui ducit a portum Tugut, a quo trahitur ad fontem, qui nominator [Tuhut Sedu]; inde fertur ad puteum Tuhut, qui ducit ad viam exercituum, per quam vadit ad rus monachi, quod mittit [tratam] (!) Porua, de qua vertitur ad predictum locum. Secunda villa est, que vocatur Quiar; terminator ab occidente ad caput voraginis, quod dicitur Churchufew, inde ad caput arbustarum [Holug], hinc ad agrum Luswa et est ibi cumulus, inde ad caput quercus et est ibi cumulus [et] hoc est hotar; inde per viam vadit ad caput Hassag et ibi est cumulus; hinc per vallem vadit ad agrum Potu et ibi est cumulus; hinc ultra montem cadit in paludem, a quo [vertitur] ad caput paludis et ibi est cumulus, qui ducit ad viam publicam et est cumulus; inde ultra agros cadit ad portum Fizeg et est cumulus; inde ultra agros et campos cadit in vias publicas, per quas vadit ad munimentum, quod ducit ad vias, a qua (!) vertitur ad rus Bessenorum et est cumulus, inde vertitur ad predictum locum. Predium, quod dicitur Zalamadi, circumdatur palude, que vocatur Urtem. [Omnes ville ecclesie dant abbati ad unumquodque IIII-or festivitatum trienne bovem, L ydrias cervisie et centum panibus] (!).Tertia villa est, que nominatur [Pagiwadi], ita terminatur: incipit per munimentum, quod vulgo dicitur aruk et vadit ad angulum munimenti, [qui] vergit ad alium angulum munimenti, a quo vertitur ad occasum et terminatur per longum munimentum, quod declinatur ad sepulcrum Velen, a quo iterum dirigitur per munimentum longum, quod mittit parumper per campum recto gressu ad angulum munimenti, a quo vertitur per quatuor cumulos [ad sulcum] longum, qui vulgo dicitur [Hwzcwbrazda, qui] mittit ad predictum locum.||
Nos igitur petitionibus prefati domini reverendi patris doinini Gregorii, episcopi ac suffraganei et gubernatoris predicte abbatie, veluti iustis et legittimis, continentiam dicti privilegii nobis, ut prefertur, exhibiti in ea parte dumtaxat, qua dictas possessiones Kuppan et Quiar, necnon Pagiwadi vocatas ac predium Zalamadi appellatum concernere dinosceretur, ex eodem privilegio transscribi et transsumi, presentibusque litteris nostris inseri faciendo eidem domino Gregerio episcopo et gubernatori abbatie dicti monasterii sub sigillo nostro impendenti duximus concedendum ad cautelam, communi iustitia requirente. Datum feria secunda, in die festi Sancti Francisci confessoris, anno Domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo sexto. [1456. okt. 4.]